Κάποιοι επιθυμούν να κατεδαφίσουν το ιστορικό κτήριο του Διανελλειου στη Λάρνακα για να χτίσουν…Shopping Mall.
Η ομοσπονδία Συνδέσμων Γονέων και Κηδεμόνων Μέσης και Τεχνικής Εκπαιδευσης Πόλης και Επαρχίας Λάρνακας καλεί τον κόσμο της πόλης να υπερασπιστεί το ιστορικό κτήριο της Λάρνακας. Στην ανακοίνωση της η Ομοσπονδία αναφέρει «το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρνακας όπως μην εγκρίνει κατεδάφιση των προπυλαίων της Διανέλλειου Τεχνικής Σχολής ώστε να παραμείνει ο ιστορικός χαρακτήρας του Διανελλείου. Εισήγησή μας είναι όπως μετά την κατεδάφιση των παλαιών κτιρίων, εκτός των προπυλαίων, να παραμείνει ο χώρος στην δημόσια εκπαίδευση και να ανεγερθεί στο ίδιο χώρο ένα σχολείο, Δημοτικό ή Γυμνάσιο ή ακόμα και μια νέα Τεχνική Σχολή που θα αντικαταστήσει την Τεχνική Σχολή του Αγίου Λαζάρου, αφού ο χώρος αυτής της Τεχνικής Σχολή Αγίου Λαζάρου έχει κριθεί εδώ και χρόνια ως μη συμβατός για εκπαίδευση και επικίνδυνος κτιριακά για τους μαθητές που φοιτούν στην σχολή. Επίσης, εισήγηση μας είναι όπως όποιο κτίριο Δημόσιας Εκπαίδευσης και να κτιστεί και σε συνδυασμό με την διατήρηση των προπυλαίων, να φέρει το όνομα του ευεργέτη του χώρου Δημήτρη Γ. Διανέλλου»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ:
Η ιστορία του χώρου που βρίσκεται σήμερα η παλαιά τεχνική σχολή Λάρνακας είναι συνυφασμένος με την εκπαίδευση, αφού από το 1910 λειτούργησε εκεί το Παγκύπριο Διδασκαλείο Λάρνακας με απόφαση του Μητροπολίτη Κιτίου, Μελέτιου Μεταξάκη [1910-1918]. Εκεί βρισκόταν ένα τεράστιο οικοδόμημα- οικία των Tredues και Claude Delaval Cobham. Την οικία των Cobham αγόρασε το 1914 ο Μητροπολίτης Μελέτιος Μεταξάκης. Η αγορά αυτή έγινε κατορθωτή με γενναία δωρεά 1.000 τουρκικών λιρών από τη Μονή Βατοπαιδίου, γι’ αυτό και η σχολή έμεινε γνωστή και ως Βατοπαιδινό Ιεροδιδασκαλείο.
Ως Ιεροδιδασκαλείο λειτούργησε από το 1915 έως το 1932. Το Ιεροδιδασκαλείο, αρχικά στεγάστηκε στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κοντού που άρχισε τη λειτουργία του στις 3 Οκτωβρίου του 1910. Ο σκοπός του Ιεροδιδασκαλείου σύμφωνα με τους κανονισμούς, ήταν « η διά πενταετούς επαρκούς διδασκαλίας ιερών, παιδαγωγικών, εγκυκλοπαιδικών και τεχνικών μαθημάτων καταρτισμός διδασκάλων και ιερέων». Στο σχολείο φοιτούσαν απόφοιτοι εξατάξιου δημοτικού σχολείου ηλικίας από 14 έως 20 χρονών μετά από γραπτές και προφορικές εξετάσεις. Το 1916 αναγνωρίστηκε από την αποικιακή Κυβέρνηση της Κύπρου ως πλήρες διδασκαλείο, ενώ το 1919 ως ισοβάθμιο της περίφημης Ριζαρείου Σχολής Αθηνών. Το 1917 αναγνωρίστηκε από την Ιερά Σύνοδο ως Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο Λάρνακας. Το 1916 αποφοίτησαν οι πρώτοι 12 δάσκαλοι από της ίδρυσής του το 1910.
Όμως , το τέλος του σχολείου αυτού υπό αυτή τη μορφή υπήρξε άδοξο. Λίγους μήνες μετά τα Οκτωβριανά του 1931, οι Άγγλοι αποικιοκράτες προχώρησαν στο κλείσιμό του. Ήταν το πρώτο διδασκαλείο που έκλεινε. Η περίοδος που ακολούθησε, γνωστή ως Παλμεροκρατία (1933-1939), επέφερε πολλά δεινά στον τομέα της ελληνικής παιδείας στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Ανάμεσα σε αυτούς που δίδαξαν στο Παγκύπριο ιεροδιδασκαλείο ήταν και ο Ιωάννης Συκουτρής, από τη Σμύρνη, μετέπειτα καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρωτεργάτης της εφαρμογής της δημοτικής γλώσσας. Ο Συκουτρής ήταν μια σημαντική πνευματική φυσιογνωμία και συνεργάτης των ”Κυπριακών Χρονικών” μαζί με τον Νεοκλή Γ. Κυριαζή και τον Λουκή Πιερίδη. Στο χώρο όπου είχε λειτουργήσει το Ιεροδιδασκαλείο Λάρνακας (παλαιότερα “Οικία Cobham”) κτίστηκε με οικονομική στήριξη κληροδοτήματος του Δημητρίου Γ. Διανέλλου, το “Διανέλλειο Ορφανοτροφείο”. Πλάι σ’ αυτό, από το 1962, λειτούργησε και η ομώνυμη Επαγγελματική Σχολή (αργότερα “Διανέλλειος Τεχνική Σχολή Λάρνακας”, καθώς και το “Διανέλλειο Γυμνάσιο Λάρνακας”).
Η Διανέλλειος τεχνική σχολή Λάρνακας άρχισε την λειτουργιά της ως επαγγελματική σχολή Λάρνακας το 1962 και μετονομάστηκε σε Διανέλλειος Τεχνική Σχολή το 1978 προς τιμή του ευεργέτη Δ.Γ. Διανέλλου, που με δική του δωρεά κτίστηκε το 1959 το κυρίως κτήριο της σχολής. Μέχρι το 1977 λειτουργεί ως επαγγελματική σχολή και μετά ως σχολή με επαγγελματική και τεχνική κατεύθυνση. Το 1969-70 λειτουργούσε σύστημα μαθητείας και το 1971-72 τμήμα βραδινών μαθημάτων. Η λειτουργία της Διανελλείου Τεχνικής Σχολής συνεχίστηκε μέχρι πριν μερικά χρόνια, όταν αποφασίστηκε η εγκατάλειψή της λόγω της κτηριακής κατάστασης τουόλου κτηριακού συγκροτήματος
Με την άνω ιστορική αναφορά σχετικά με την Διανέλλειο είναι προφανές η εκπαιδευτική σχέση του χώρου με την
παιδεία, την ιστορία και τον πολιτισμό όχι μόνο της πόλης του Ζήνωνα, αλλά και όλης της Κύπρου. Εάν ένα κτηριακό συγκρότημα παρουσιάζει προβλήματα δεν το εγκαταλείπεις στο χρόνο και τη φθορά και δη ένα σχολικό οικοδόμημα, που η συμβολή του είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη, όπως εκπαίδευση/παίδευση μαθητών, τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση των αποφοίτων όχι μόνο ως επαγγελματιών αλλά και ως πολιτών στην κοινωνία. Έτσι θέση και αρχή της Ομοσπονδίας Γονέων είναι όπως παρέμβει η πολιτεία και παρόλη την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας, εξευρεθεί ο τρόπος ώστε να παραμείνει η εκπαιδευτική και σχολική εικόνα του χώρου.
Καλούμε επίσης το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρνακας όπως μην εγκρίνει κατεδάφιση των προπυλαίων της Διανέλλειου Τεχνικής Σχολής ώστε να παραμείνει ο ιστορικός χαρακτήρας του Διανελλείου. Εισήγησή μας είναι όπως μετά την κατεδάφιση των παλαιών κτιρίων, εκτός των προπυλαίων, να παραμείνει ο χώρος στην δημόσια εκπαίδευση και να ανεγερθεί στο ίδιο χώρο ένα σχολείο, Δημοτικό ή Γυμνάσιο ή ακόμα και μια νέα Τεχνική Σχολή που θα αντικαταστήσει την Τεχνική Σχολή του Αγίου Λαζάρου, αφού ο χώρος αυτής της Τεχνικής Σχολή Αγίου Λαζάρου έχει κριθεί εδώ και χρόνια ως μη συμβατός για εκπαίδευση και επικίνδυνος κτιριακά για τους μαθητές που φοιτούν στην σχολή. Επίσης, εισήγηση μας είναι όπως όποιο κτίριο Δημόσιας Εκπαίδευσης και να κτιστεί και σε συνδυασμό με την διατήρηση των προπυλαίων, να φέρει το όνομα του ευεργέτη του χώρου Δημήτρη Γ. Διανέλλου.
Με αυτή τη πράξη θα αναμορφωθεί και θα αναζωογονηθεί ο χώρος, αλλά και η πόλη της Λάρνακας σε εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο.
