Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
Τι δεν κατάλαβες;
το σώμα μου που έκαιγε,
την ανάσα μου που έτρεμε
ή το βλέμμα μου που σκότωνε κάθε αμφιβολία μικρού έρωτα;
τι δεν κατάλαβες;
την καρδιά μου που χτύπαγε,
την φωνή μου που αναστέναζε,
ή το συναίσθημά μου που βροντοφώναξε σ’ αγαπώ μονομιάς ;
Όλα τα κατάλαβες…
απλά φοβήθηκες και έκανες φυγόδικό τον έρωτα…
τώρα έκτισε την ποινή σου…
ισόβια να δανείζεις το κορμί σου,
σε ξιπασμένα και αλλοτινά σ’ αγαπώ θα φθείρεις και φθείρεσαι..
.
Τι δεν κατάλαβες;
Το αύριο το δικό σου, το σκότωσες σήμερα…
Τι δεν κατάλαβες;
τα ουράνια σώματα,
το βέλος του έρωτα που στόχευε δύο καρδιές με μία μόνο βολή,
ή την επιθυμία που τριγυρνούσε να βρει κορμιά αναμμένα από την φλόγα;
τι δεν κατάλαβες;
την φωτοβολίδα που έσκαγε,
τις ελπίδες που ξεχύνονταν και ανέβλυζαν μοναξιές που καίγονται να σμίξουν,
ή την αγάπη που έτρεχε να τρυπώσει για να ζεσταθεί;
Όλα τα κατάλαβες…
απλά υποχώρησες και έκλεισες την πόρτα σου στην αγάπη…
τώρα έκτισε την ποινή σου…
να ψάχνεις σε πρόσωπα την μορφή μου,
να δέχεσαι όνειρα και υποσχέσεις χωρίς αύριο…
Τι δεν κατάλαβες;
Οι έρωτες σε διαλέγουν…δεν τους διαλέγεις…
