Γράφει η Μυράντα Ορθοδόξου
Email: orth_miranda@hotmail.com
Πληθαίνουν οι Υπερήφανοι Έλληνες στην Ελλάδα, οι Γάλλοι «Άρειοι» στην Γαλλία και στην Κύπρο οι απόντες.
Αρχίζω πλέον να πείθομαι ότι παίζει να επαναλαμβάνεται το παρελθόν, να ξαναζούμε Κραχ του 1929 με όλες τις οικονομικές του επιπτώσεις στην Ευρώπη και βεβαίως βεβαίως τις κοινωνικοπολιτικές του.
Όλοι οι πιο πάνω περήφανοι εθνικιστές είναι- φαντάζομαι και υποθέτω με το φτωχό μου μυαλό- αυτοί που μισούσαν της Ιστορία όταν ήταν παιδιά. Είναι εκείνοι οι μαθητές που θεωρούσαν άσκοπο, άκαιρο, άκυρο και άσκοπο το μάθημα (μπορώ να δώσω κι άλλα πολλά επίθετα) γιατί κιόλας «Πού θα μας χρησιμέψει; Σε τι θα μας εξυπηρετήσει;». Η Ιστορία είναι, λένε, στατική επιστήμη. Λένε, ότι είναι η επιστήμη του παρελθόντος. Αφελείς μικροί «τετραγωνοποιημένοι» τεχνοκράτες μου! Και βέβαια είστε λανθασμένοι. Δεν το λέω εγώ, μα το γεγονός ότι ζούμε σήμερα ξανά την ιστορία της Ευρώπης αν αφαιρέσουμε 90 χρόνια. Δεν πάω μακριά. Η μελέτη η γνώση της Ιστορίας, η επιστήμη της Ιστορίας είναι που επηρεάζει, για να μην πω καθορίζει κιόλας σε μεγάλο βαθμό και το μέλλον μας! Και επειδή ακριβώς σε αυτούς τους τύπους αρέσουν οι αποδείξεις και τα τεκμήρια, μπορούμε εύκολα να ρίξουμε μια ματιά στην Ευρωπαϊκή Ιστορία του Μεσοπολέμου, την εικοσαετία 1920-40. Εμ, δε θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί πολύ μου μοιάζουν με το δελτίο ειδήσεων της Δευτέρας, της Τρίτης, της Τετάρτης…. Πολύ απλό και ΛΟΓΙΚΟ συμπέρασμα το εξής λοιπόν: Αν ξέραμε και το κυριότερο, αν αναγνωρίζαμε λίγα από τα λάθη της Ιστορίας μας ίσως σήμερα να μην ήμασταν εδώ που είμαστε. Ίσως να βιώναμε μόνο την belle époqueτου 1920. Δυστυχώς όμως, οι Έλληνες, Γάλλοι και λοιποί εθνικιστές της Ευρώπης απαξίωσαν την φτωχή τους Ιστορία που όμως ήρθε δριμύτερη να γκρεμίσει τα εκατομμύρια που στοίβαζαν τόσα χρόνια στις τράπεζες. Να που μας χρειάζεται φίλοι εθνικιστές της Ευρώπης και λίγη Ιστορία.
Μπαίνω σε άλλο θέμα αλλά με τα ίδια υποκείμενα αναφοράς. Αυτοί οι τύποι, οι πιο πάνω, είναι αυτοί που βαριόνταν και σιχαίνονταν την Ιστορία αλλά ταυτόχρονα ξεχειλίζουν (σαν τον Νείλο σε περίοδο πλημμύρων) από πατριωτισμό είναι οι ίδιοι που σιχαίνονται σήμερα και το «GayPrideParade» που θα γίνει για πρώτη φορά στην Κύπρο. Είναι λέει ο έσχατη ηθική κατάπτωση, το τσίρκο του παραλόγου και της αμαρτίας και άλλα τέτοια που συνήθως είναι διατυπωμένα σε αυστηρά λόγια γλώσσα. Διάβαζα λοιπόν σε διαδικτυακό άρθρο κάτι τέτοια, ενώ δίπλα είχε την εικόνα του τάδε ή του δείνα Αγίου/ Ιερέα φορτωμένου με τόνους χρυσούς σταυρούς και πανάκριβα στέμματα. Λίγο οξύμωρο….
Αλλού πάλι διάβαζα,από νεαρούς κυρίως ανθρώπους, να γράφουν στάζοντας μίσος, ότι ο Θεός έπλασε μόνο τον Αδάμ και την Εύα και όχι κάτι μεταξύ των δύο φύλων! Α ναι; Όχι φίλε μου! Ο Θεός, που προστατεύει και ευλογεί όλο τον κόσμο, έπλασε τον Άνθρωπο με αγάπη. Κι αυτό ήταν η Εύα και ο Αδάμ. Η έμπρακτη, μορφοποιημένη απόδειξη της αγάπης.Ακόμα κι αν λάβω υπόψη όμως τα δικά σας τα επιχειρήματα, ποιος θα μου λύσει την εξής απλή απορία που είναι και η προέκταση της ιστορίας της δικών σας Εύας και του Αδάμ: Πώς πολλαπλασιαστήκαμε και γίναμε τόσα εκατομμύρια; Με τη δική σας λογική, συνεχίζω, τα παιδιά του δικών σας Αδάμ και Εύας έκαναν μεταξύ τους παιδιά. Από αιμομιξίες; Από αμαρτωλές συνουσίες;
Όχι, δε θα μπω σε αυτή τη μικρόψυχη λογική σας. Ο Θεός έπλασε τον Άνθρωπο και έδωσε ΑΓΑΠΗ, όχι φωτιά και μαχαίρι! Μόνο αγάπη! Αγάπη για τα μικρά και τα μεγάλα αυτού του κόσμου, Αγάπη για τα έμψυχα και τα άψυχα. Μόνο Αγάπη για τον συνάνθρωπο, για τους αμαρτωλούς που μετανοούν, για τους άσωτους υιούς, για τα απολωλότα πρόβατα.
Η φωτιά, το κακό και το μίσος το άπλωσε απανταχού ο ανθρωπάκος. Κι αν στα δικά σας Σόδομα και τα Γόμορα έπεσε φωτιά κι έκαψε τους «αμαρτωλούς» μαζί έκαψε και παιδιά και γυναίκες και αθώες ανθρώπινες ψυχές. Σε αυτές τις φωτιές χέρι δε βάζει ο Θεός, αλλά ο ανθρωπάκος που έχει στερέψει από τη μόνη αστείρευτη θεϊκής προέλευσης ουσία: ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
Φοβάμαι για το αύριο των αγέννητων παιδιών μου, όταν ακούω την ανάσα αυτών των ανθρώπων στο σβέρκο μου να θεριεύει και να φτύνει μίσος! Φοβάμαι, που νιώθω τα χνώτα τους στα αυτιά μου να ψιθυρίζουν σκέψεις ανόσιες και ντροπιαστικές. Φοβάμαι που αυξάνεται η θρασυδειλία τους σαν ανίατη, θανατηφόρα επιδημία που εξαπλώνεται παντού. Φοβάμαι που με το δάκτυλό τους δείχνουν ως φταίχτη για τηδική τους την κατάντια, το αθώο παιδίπου πασχίζει να βρει τον εαυτό του, την ταυτότητά του.
«Φοβάμαι τους ανθρώπους που καταλερωμένη τη φωλιά τους, πασχίζουν να βρουν λεκέδες στη δική σου»*
*Μανώλης Αναγνωστάκης.
(H φωτογραφία είναι από τα έργα και ημέρες της ναζιστικής Ευρώπης του 2014, στην Ουκρανία)
