Της Γιώτας Δημητρίου
yioda@skalatimes.com
Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, που “κοιτάζουν το συμφέρον τους διαβάζουν εφημερίδα και στο στρατό υπηρέτησαν για την μαμά πατρίδα”, που τραγουδά και ο Βασίλης (Παπακωνσταντίνου).
Άνθρωποι χωρίς τίποτα το ηρωϊκό στην συμπεριφορά τους, άνθρωποι χωρίς κανένα πόθο ή πάθος. Άνθρωποι χωρίς… συνείδηση. Άνθρωποι που ζουν επιφανειακά, δεν αισθάνονται πολλά και νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους με μια επικίνδυνη ιδιοτέλεια στο τσεπάκι.
Άνθρωποι σαν τον Μερσώ στο βιβλίο του Αλμπέρτ Καμύ “Ο Ξένος”.
Άνθρωποι οι οποίοι σκέφτονται “και τι με νοιάζει εμένα;” αγνοώντας πως τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία έγιναν εξαιτίας της απάθειας αυτών που όφειλαν να αγωνιστούν.
Ένα χρόνο μετά την έκδοση του βιβλίου “Ο Ξένος” (δηλαδή το 1943) ο συγγραφέας του, Άλμπερτ Καμύ, έγραψε ένα γράμμα προς τον Φρανσίς Πονζ (Francis Ponge) στο οποίο ανάμεσα σε άλλα έλεγε ότι “Ένα από τα απώτατα όρια της παράλογης σκέψης είναι η αδιαφορία και η ολοκληρωτική παραίτηση όμοια με εκείνη της πέτρας”.
Σήμερα, εν έτει 2014, σε ένα κόσμο που μετατρέπεται σε επικίνδυνα άνισος, άδικος και παράλογος εξαιτίας ένός ανήθικου συστήματος, η επιστροφή στην ελπίδα και στην ευτυχία επιβάλλει ένα πέρασμα από την οδό ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.
Η “ανθρωπιά” δεν είναι μια ρομαντική λέξη στα κιτάπια αφελών ποιητών. Ανθρωπιά σημαίνει ψηλός δείκτης νοημοσύνης (IQ) και ψηλός δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης (E.I), έτσι ώστε να κατανοούμε την σημασία της αλληλεγγύης, του κοινού καλού και της ανιδιοτέλειας.
Ανάμεσα σε τόσους “ξένους” και τόσους “Μερσώ”, έτοιμους να εγκληματίσουν με απάθεια, το να παραμένεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ με συνείδηση και να ντύνεις τις πράξεις σου με ανιδιοτέλεια για το κοινό καλό, (ακόμα και αν σε πολεμούν με τον Α ή Β τρόπο), είναι ένα είδος ηρωϊσμού.
Δεν είναι;
Υ.Γ 1 Υπάρχουν ασυνείδητοι εγκληματίες εκεί έξω ντυμένοι με “γνωστά ονόματα” και “κύρος” , αλλά ανθρωποειδή! Επίσης, όμως, υπάρχουν και πολλοί αφανείς ήρωες, που δεν κοσμούν τα ΜΜΕ με το όνομα και τις φωτογραφίες τους -και δεν είναι celebrity- αλλά είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ με κεφαλαία γράμματα.
Υ.Γ2 “Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη, χωρίς δημόσια πληροφόρηση, χωρίς δημόσια διαβούλευση, χωρίς περιβαλλοντικές μελέτες; Κανένας! Ο Κανένας φτιάχνει βιομηχανικό λιμάνι, με έγκριση από τον Κανένα” έγραψε η ομάδα LarnacACT.
Aς μην είμαστε λοιπόν ο κανένας. Ας γίνουμε ο ένας που μαζί με άλλους θα αποτελέσουμε τους ΚΑΠΟΙΟΥΣ, οι οποίοι θα δώσουν γροθιά στην αδιαφορία και θα παλέψουν για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ και ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟ αύριο. Ανάμεσα σε τόσους ξένους, σαν το Μερσώ, το να παραμένεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ και να νοιάζεσαι για το κοινό καλό θεωρείται επίτευγμα, (αν και θα έπρεπε να ήταν το αυτονόητο).