Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(Από την ωραία Θεσσαλονίκη)
Email: touve30@gmail.com
H καλοσύνη λένε ότι πηγάζει από μέσα μας.
Είναι αγνή και προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς μας.Είναι τόσο κοντά στην καρδιά, που σχεδόν της μιλάει κάθε φορά που την συναντάει.
Όταν η καρδιά δεν είναι καλά, τότε η καλοσύνη επηρεάζεται…Όταν η καλοσύνη αδυνατεί να δώσει αυτό που έχει , τότε η καρδιά υποχωρεί σε αισθήματα.
Έτσι λοιπόν αποφασίσαν μία μέρα να λειτουργήσουν σαν ένα…
Η καρδιά θα δίνει το συναίσθημα και η καλοσύνη θα το μετατρέπει σε πράξη.
Η καρδιά θα δίνει χαμόγελο και η καλοσύνη θα το μεταφράζει σε χαρά.
Η καρδιά θα δίνει αγάπη και η καλοσύνη θα ενώνει ανθρώπους και ψυχές.
Ξέρεις τι λένε από τότε ; Ότι γράφτηκε παραμύθι για να μείνει στην μνήμη των ανθρώπων αυτή η φιλία.Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα :
-Τοκ τοκ; Μ’ακούει κανείς εκεί έξω;
Η καρδιά ακούγοντας αυτή τη απαλή φωνούλα αναπήδησε ξαφνιασμένη. Αισθάνθηκε ένα απαλό φύσημα σαν αεράκι και ένιωσε ευχάριστα.
-Ποιος είναι; Ρώτησε η καρδιά.
-Είμαι εγώ η καλοσύνη και είμαι ένα συναίσθημα, αποκρίθηκε η φωνούλα.
-Ένα συναίσθημα ακόμα λοιπόν; Ξέρεις εμείς οι καρδιές έχουμε λίγο κουραστεί από εσάς τα συναισθήματα.Μας κάνετε άνω-κάτω και μας ταλαιπωρείται.
-Γι αυτό αποφάσισα να σου μιλήσω σήμερα, γλυκιά μου καρδιά.
Εγώ είμαι ένα συναίσθημα ανώτερο και ευγενές. Ξορκίζω την κακία και όποια καρδιά με βάλει μέσα της, αντλεί πάντα ευτυχία και δύναμη.
Η καρδιά παρόλο που χάρηκε με αυτά που άκουσε, συνοφρυώθηκε λίγο και συνέχισε τις ερωτήσεις :
-Πώς γίνεται να είμαστε πάντα ευτυχισμένοι χάρη σε σένα; Εγώ όταν απογοητεύομαι, ζηλεύω ή θυμώνω, αποκτώ όλα τα χαρακτηριστικά των δυστυχισμένων.Απορώ πώς μπορούν οι άλλες καρδιές να είναι ήρεμες.
Εσείς οι καρδιές είστε ευαίσθητες και το κάθετι αρνητικό μπορεί να σας τραυματίσει, γι’ αυτό προσπαθείτε να αποκτήσετε κάποιες άμυνες.Πίστεψε με όμως καρδούλα μου, μπορώ να σε θωρακίσω πολύ καλύτερα.
-Θέλω μία απόδειξη γι’ αυτό που μου λες.Δεν μπορώ να σε βάλω στη ζωή μου χωρίς να έχω πειστεί απόλυτα, γιατί έχω μεγάλη ευθύνη απέναντι στον καθένα που με κουβαλάει.
-Δεν έχω καμία απόδειξη που να σε πείθει, όμως τα ωφέλη μου φαίνονται σε βάθος χρόνου και προσφέρουν χαρά και αγαλλίαση.Αν θέλεις μπορείς να ρισκάρεις και θα δεις ότι όλος ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
-Δέχομαι το ρίσκο, ωστόσο μην περιμένεις να απορρίψω τελείως και τα αρνητικά συναισθήματα, διότι χρειάζονται και αυτά για να φαίνονται πιο φωτεινά τα θετικά.
-Σίγουρα όλα χρειάζονται μουρμούρισε η καλοσύνη και ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε πολύχρωμη πεταλούδα και τσουπ τρύπωσε μέσα στην καρδιά.Εδώ θα μείνω της είπε. “Να θυμάσαι ότι υπάρχω και μπορώ να σου χαρίσω το κάθε σου όνειρο” συνέχισε.
Από τότε που τρύπωσε μέσα στην καρδιά η καλοσύνη, λένε ότι οι άνθρωποι ανακάλυψαν τον έρωτα, την αγάπη, την ευτυχία…Και έκαναν όνειρα για ευτυχισμένη ζωή…πολλά όνειρα…Κάθε όνειρο το βράδυ έβαζε τα καλά του και πασπάλιζε τον εαυτό του με καλοσύνη…Απώτερος σκοπός; Να τρυπώσει στην καρδιά… Έτσι αν δίνεις καλοσύνη, κερδίζεις περισσότερο χώρο στην καρδιά του άλλου…Δες το σαν μία τροφή για σκέψη…
Υ.Γ Το όμορφο παραμύθι που φιλοξενώ στη στήλη μου σήμερα το έγραψε η φίλη Ζωή Κουλίζου. Η Ζωή ασχολείται με την συγγραφή παιδικών παραμύθιων και την ευχαριστώ για την συνεργασία.
