Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
yioda@skalatimes.com
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του ο Έλληνας δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος έγραφε αναλυτικά τους μισθούς και τα «επαγγελματικά έξοδα» των κύριων και κυριών που εργάζονται για την Ε.Ε.
Ξέρετε, αυτών που αποφασίζουν για το μέλλον μας, το μέλλον των λαών.
Αυτοί λοιπόν οι οποίοι παίρνουν αποφάσεις για «μέτρα λιτότητας» και μας λένε ότι ο κατώτατος μισθός μέσα στην Ε.Ε μπορεί να είναι από 300 ως 800 ευρώ το μήνα, αυτοί που ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε εκποιήσεις κατοικιών και να μας διώξουν από τα σπίτια μας, αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια!
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος: «Καθόλου ευκαταφρόνητος ο μισθός του εκπροσώπου της Κομισιόν στην τρόικα, του κ. Ματίας Μορς, ο οποίος για το θεάρεστο έργο του λαμβάνει μηνιαίως περί τα 15.000 ευρώ… Όσο για τους τεχνοκράτες της τρόικας, αυτούς που ανά τρίμηνο έρχονται και μας… επιβλέπουν, οι μηνιαίες αποδοχές τους φτάνουν μέχρι και τα 10.000 ευρώ… Ο εκάστοτε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ΕΕ αµείβεται ετησίως µε 355.000 ευρώ. Εδώ δεν περιλαµβάνονται τα ποσά που λαµβάνει για έξοδα παραστάσεως, κατοικίας, µετακινήσεων, κ.λπ. Σηµειωτέον ότι µόνο τα έξοδα παραστάσεως και µετακινήσεων του Μπαρόζο ανήλθαν το 2009 στα 720.000 ευρώ. Επίσης, ο (εκάστοτε) Μπαρόζο, άµα τη λήξει της θητείας του, έχει εξασφαλίσει εφ’ όρου ζωής σύνταξη ύψους 62.000 ευρώ ετησίως. Οι πρόεδροι της ΕΕ, οι «Ροµπάι» δηλαδή, όπως και οι πρόεδροι της Κοµισιόν, οι «Μπαρόζο» και οι «Γιούνγκερ» δηλαδή, έχουν επίσης εξασφαλίσει απολαβές ύψους 200.000 ετησίως και επί τρία χρόνια µετά την αποχώρησή τους από τις θέσεις τους, µε αιτιολογικό την ενίσχυσή τους από την ΕΕ για την «επαγγελµατική τους επανένταξη» (!) µετά τη λήξη της θητείας τους….Οι αντιπρόεδροι της ΕΕ αµείβονται µε 300.000 ευρώ ετησίως. Οι επίτροποι της ΕΕ λαµβάνουν ετησίως 240.000 ευρώ, δικαιούνται 36.000 ευρώ ως έξοδα κατοικίας, εισπράττουν 7.300 ευρώ ως έξοδα παραστάσεως, έχουν πλήρη κάλυψη εξόδων µετακινήσεων, ενώ µεταξύ άλλων λαµβάνουν 40.000 ευρώ ως έξοδα εγκατάστασης. Συνολικά: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πέραν των µισθών των µελών της, µέσα στο 2009 έτος εκκωφαντικού ξεσπάσματος της κρίσδης, στοίχισε ποσό 4 εκατοµµυρίων ευρώ που πήγαν σε έξοδα παραστάσεως, δώρα, γεύµατα, ταξίδια και γκολφ…Ο εκάστοτε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι «Τρισέ» και οι «Ντράγκι», βάσει των στοιχείων του 2007, αµείβονται µε το ποσό των 345.000 ευρώ ετησίως. Στο πόσο αυτό δε συµπεριλαµβάνονται οι αποδοχές που εισπράττουν για έξοδα κατοικίας. Οι αντιπρόεδροι της ΕΚΤ εισπράττουν 296.000 ευρώ το χρόνο, χωρίς να υπολογίζονται οι λοιπές παροχές. Συνολικά: Για τα έξι µέλη του ∆ιευθυντηρίου της ΕΚΤ ξοδεύτηκε το 2007 για αµοιβές ποσό ύψους 1,6 εκατ. ευρώ, στο οποίο δε συµπεριλαµβάνονται λοιπές παροχές (έξοδα κατοικίας, µετακινήσεις, κ.λπ.).
Σε ό,τι αφορά το εγχώριο τμήμα της ΕΚΤ, την Τράπεζα της Ελλάδας, ο εκάστοτε διοικητής της (σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε στη Βουλή ο κ.Σταικούρας τον Νοέμβριο του 2012) αμείβεται μηνιαίως με 7.615 ευρώ. Σε ανάλογα επίπεδα κυμαίνονται οι μισθοί των υποδιοικητών και των μελών του ΓΣ της ΤτΕ. Σημειωτέον ότι στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνονται μπόνους, πιστωτικές κάρτες και άλλα εταιρικά προνόμια… Ο/η εκάστοτε επικεφαλής του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου, όπως ο πρώην, ο «σοσιαλιστής» Ντοµινίκ Στρος-Καν, και η νυν, η κυρία Λαγκάρντ, αµείβονται ετησίως µε 421.000 δολάρια. Στο εισόδημα αυτό θα πρέπει να προστεθεί και ένα επιπλέον επίδοµα ύψους 75.000 δολαρίων. Βάσει του συµβολαίου τους, δε, τα κάθε είδους έξοδά τους είναι πλήρως καλυμμένα. Φυσικά, και μεταξύ άλλων, διαθέτουν κάθε λογής υπηρετικό προσωπικό, από σοφέρ µέχρι προσωπικό µάγειρα…»
Αυτή η άθλια ανισότητα είναι παιδί του υφιστάμενου συστήματος, του καπιταλισμού. Κι όταν το μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο, όταν οι
λαοί ζουν στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, όταν ζουν μέσα στην ανεργία και αναγκάζονται ολόκληρες οικογένειες να μεταναστεύουν για ένα αύριο με αξιοπρέπεια, τότε δεν έχουμε την πολυτέλεια για φανατισμούς, ούτε για προκαταλήψεις. Ωφείλουμε να αφήσουμε ανοικτό το μυαλό μας και να αναρωτηθούμε αν –μήπως- υπάρχει κάποιο άλλο σύστημα, καλύτερο από το υφιστάμενο. Αν, μήπως, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.
Ζούμε την εποχή της μεγάλης ανισότητας, το σύστημα νοσεί και μολύνει θανάσιμα χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και όνειρα.
Ο κόσμος ζει μέσα στην ανεργία, όσοι εργάζονται δέχονται μια ασύστολη εκμετάλλευση (στο όνομα μιας οικονομικής κρίσης που βεβαίως βεβαίως δεν ισχύει για όλους), οικογένειες τρέμουν μην μείνουν στο δρόμο χωρίς στέγη πάνω από το κεφάλι τους.
Αυτή δεν είναι Άνοιξη, όπως υποσχέθηκε ο νυν Πρόεδρος της Κύπρου, είναι μια ατέλειωτη βαρυχειμωνιά.
Αλλά, δεν είναι η ώρα για να σκύψουμε το κεφάλι και να αφεθούμε «στο ζαβό το ριζικό μας» σαν τους μοιραίους του Βάρναλη.
Είναι η ώρα για ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Αντίσταση κατά αυτής της αρρωστημένης και άδικης ανισότητας, όπου κάποιοι τρώνε με χρυσά κουτάλια και κάποιοι άλλοι ζουν στα όρια της φτώχειας με τον φόβο μην μείνουν στον δρόμο χωρίς σπίτι!
Αντίσταση για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο.
Γιατί ναι, ένα άλλο σύστημα, καλύτερο και δικαιοτερο για τους λαούς, είναι εφικτό.
Υ.Γ Οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε το Κίνημα Κατά των Εκποιήσεων. ΚΑΝΕΝΑΣ συνάνθρωπος μας στο δρόμο χωρίς σπίτι. Κανένας!
