Γράφει ο Χρήστος Τούβε
(από την ωραία Θεσσαλονικη)
Email: touve30@gmail.com
Μ’ έκοψες απο δω, μ’ έκοψες απο ‘κει…Μου ελάττωσες τα όνειρα, μου χαράξες βήματα στον δικό σου κόσμο και αφαίρεσες το δικαίωμα μου να πετάξω ψηλά.
Τρομάξες τον λόγο μου, ανέθρεψες τον φόβο, να μην ζητάω πολλά και μεγάλωσες την πίεση της αγάπης, για να είμαι προσηλωμένος πανω σου..
Και τα κατάφερες. Να φύγω μακριά απο σένα, χωρίς εσένα.
Κατάφερες να μου δείξεις τις δυνατότητες μου, μέσα απο τις αδυναμίες σου.
Κατάφερες να με κάνεις να φανώ δυνατός, μέσα στην δυναμικά άστατη αγάπη σου για μένα.
Κατάφερες να με δέσεις με σχοινιά αγάπης ενώ εκείνα της ηδονης του μυαλού, θα με κρατούσαν.
Αγαπημένη μου πρώην,
η δράση φέρνει αντίδραση και η προσήλωση με το ζόρι, φέρνει την φυγή.
Αγαπημένη μου πρώην, θα στο ξαναπώ,
δεν κρατάς τους ανθρώπους με χαλιναρια, ούτε με πληγές.
Με πράξεις τους κρατάς.
Κορώνα ή Γράμματα;
To δεύτερο μέρος μόλις άρχισε.
Το κέρμα πετάει ψηλά και σωριάζεται χάμω στο έδαφος.
Κορώνα και πάλι..
(Κ)άποτε
(Ο)λα
(Ρ)ημάζουν
(Ω)ρα
(Ν)α
(Α)λλάξω.
Θυμάσαι;
Αφού την πρώτη ευκαιρία την έχασες, την δεύτερη την πέταξες, όρισα την μοίρα σου σ’ ένα κέρμα.
Δεν είναι δίκαιο θα μου πεις, όμως αν μιλήσουμε για το τι είναι δίκαιο και τι όχι, τότε είσαι χαμένη από χέρι.
Όταν πετούσα το κέρμα ψηλά, εκείνη η αναμονή με σκότωνε όπως τότε που περίμενα να με πάρεις τηλέφωνο, που περίμενα να μ΄ αγκαλιάσεις όταν το είχα ανάγκη…Που περίμενα να με αγαπήσεις όταν είχες ήδη φύγει…
Λυπάμαι. Αλλά εφόσον δεν έμεινες στον αγώνα μου, τώρα στην νίκη μου πως περιμένεις να είσαι;
Το κέρμα έδειξε πως όταν μία σχέση φτάνει στ’ οριακό σημείο της διεπιλογής, τότε και η σχέση φτάνει στο τέλος.
Γιατί εγώ σου έδωσα την πρώτη επιλογή που ήταν η αρχή μίας ευτυχίας και εσύ μου έδωσες μία άλλη, την επιλογή του χωρισμού.
Αγαπημένη πρώην, να σου θυμήσω ότι οι άνθρωποι που φωτίζουν τον ουρανό σου και μοιάζουν με αστέρια και λάμπουν, σε χρόνο μηδέν πέφτουν και εξαφανίζονται.
Και Γράμματα να τύχαινε, πάλι την ίδια τύχη θα είχες…Όταν αρχίζεις τις κορώνες, αρχίζει η σχέση να μοιάζει βασιλική και εγώ προσπαθώ να σε κάνω πριγκίπισσα…
Όταν αρχίζεις τα γράμματα, τότε ο χωρισμός ποτίζει το μελάνι και η στεναχώρια το άδειο τετράδιο.
Αγαπημένη πρώην,
δεν κρατάς το χέρι των ανθρώπων στο τέλος, από την αρχή το κρατάς.
Αυτό να θυμάσαι.
