Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
yioda@skalatimes.com
Τι να πρωτογράψεις όταν τα γεγονότα τρέχουν σαν οσκαρική ταινία με μπόλικο σασπένς; Να γράψεις για την 
τραγωδία στο Παρίσι; «Ναι αλλά τα μωρά σε σχολείο του Πεσαβάρ που σκοτώθηκαν μετά από εισβολή δολοφονίας αντρών Ταλιμπάν, πριν ένα μήνα, γιατί το προσπεράσαμε; Επειδή δεν ήταν απ’ το Παρίσι;» με ρώτησε η Ιωάννα και με σύγχυσε. Ναι, όχι, δεν….
Για ΟΛΑ πρέπει να γράφουμε. Όταν βλέπουμε την μισαλλοδοξία, τον σοβινισμό, την απειλή, την βία, να γράφουμε! Όχι με υποκρισία, όχι μ’ ένα άψυχο «Je suis Charlie…Δεν είμαι ρατσιστή, αλλά…»
Αλήθεια τι να πρωτογράψει κανείς αυτή την βδομάδα;
Να γράψεις για τον εθνικό αερομεταφορέα ενός ημικατεχόμενου νησιού που πετούσε από το 1947, άντεξε στο πραξικόπημα/εισβολή/πόλεμο του ’74 , αλλά του έκοψε τα φτέρα τον Ιανουάριο του 2015 η απόφαση της Κομισιόν;
Να γράψεις για τις εκλογές στην Ελλάδα που μοιάζουν με με φαρσοκωμωδία;
Δεν μιλάω για Παντελίδη, Ζούνια, Στανίση και άλλους “celebrity” που κατεβαίνουν στις εκλογές, ούτε για τον Μίκη Θεοδωράκη που έκανε ρόμπα τον Αλέξη μας –Τσίπρα- .
Αναφέρομαι σε κάτι δηλώσεις του Σαμαρά και άλλων πολιτικών που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πόση αθλιότητα μπορεί να κουβαλάει ένας άνθρωπος….
Nα γράψεις για τον Αhmed που δεν είναι Charlie αλλά έδωσε την ζωή του για την ελευθερία της έκφρασης;
Να γράψεις τι; Για την πολιτικοκοινωνική κατάσταση στο νησί και στην Ευρώπη;
Να γράψεις ένα «Σαμαρικό» ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ και να ξεμπερδέψεις;
Η στήλη σήμερα θα αρκεστεί στο να αντιγράψει Tweets και FB Status των τελευταίων ημερών. Αυτά που 
ξεχωρίσαμε, επίκαιρα και αληθινά.
Η δική μας διάθεση αν και ψελλίζει “θέλουμε ελπίδα”, εντούτοις νιώθει μια κρύα απόγνωση, (πιο κρύα κι απ’ τον καιρό της τελευταίας βδομάδας), με τα τόσα τεκταινόμενα των ημερών…
Tweets
(Stratos Moraitis)
Eίναι όλοι #CharlieHebdo στην ελλάδα, σε μια χώρα που 35 αντιφασίστες είναι όμηροι της ΕΛ.ΑΣ από Τετάρτη για το κακούργημα της αφισοκόλλησης
(Yannis Bogiopoulos)
To γαλλικό περιοδικό L’ Εxpress βρίζει τον Σαμαρά επειδή εκμεταλλεύτηκε το μακελειό του #CharlieHebdo
(tsalavouta blues)
Αν έχεις ελπίδα για τον τόπο, εξήγησε σε Έλληνες τι έκαναν οι σκιτσογράφοι και μέτρα πόσα «τα θελε ο κώλος τους» θα ακούσεις
(Leonidas Vatikiotis)
Συγκλονιστική η δήλωση Μοσκοβισί ότι οι Μνημονιακές χώρες είναι ειδικές οικονομικές ζώνες όπου δεν ισχύουν Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Ανθρώπινα Δικαιώματα!
FB Status
(Ioanna Christodoulou)
Η πιο ντροπιαστική απάντηση στην ερώτηση “Πως θα αντιδράσετε οι κυπραίοι δημοσιογράφοι μετά το χθεσινό μακελειό στο Παρίσι;” είναι το “Δεν ξέρω”.
(Andreas Kafkalias)
Το Κυπριακό κράτος με το κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών έχασε ακόμα ένα όπλο που αποδείκνυε αδιαμφισβήτητα και διεθνώς την ανεξάρτητή του υπόσταση. Βρίσκω λυπηρό το γεγονός κάποιοι που κατέχουν κυπριακό διαβατήριο να χαίρονται ή να προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις αγνοώντας την ευρύτερη εικόνα . Η εξέλιξη αυτή μόνο την Τουρκία βολεύει και χαροποιεί, που έχει ως στρατηγικό στόχο την σταδιακή αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, και η οποία παρεπιπτόντως μέσω των Turkish Airlines κάθε χρόνο χρηματοδοτεί την Euroleague και άλλα σημαντικά ευρωπαϊκά και διεθνή αθλητικά γεγονότα.
(Costas Yennaris)
Ο μόνος που ικανοποιήθηκε από το κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών, είναι η Τουρκία, καθώς έπεσε ένα σημαντικο λιθαράκι στην προσπάθεια της εδώ και δεκαετίες να αποδομήσει και να οδηγήσει σε κατάρρευση της Κυπριακή Δημοκρατία. Και μάλιστα το πέτυχε για λογαριασμό της η ΕΕ και οι εδώ εκπρόσωποι της “τυφλής” πολιτικής των υπαλλήλων του μνημονίου. Και με αυτή την διάσταση δεν ασχολήθηκε κανένας.
(Απόσπασμα από άρθρο του Αυγουστίνου Ζενάκου)
Όλοι εσείς, που όχι μόνο δεν εξαπολύετε την σάτιρα και την κριτική σας προς πάσα κατεύθυνση αλλά τη φυλάτε πάντα και μόνο για τον αδύναμο, τον εξαθλιωμένο και τον φιμωμένο, όλοι εσείς, που όχι μόνο σωπαίνετε για την διαστροφή της δημοκρατίας στην Ελλάδα αλλά διαστρεβλώνετε κιόλας καθημερινά τα γεγονότα εξασφαλίζοντας πως ο δημόσιος λόγος στη χώρα δεν ανυψώνεται ποτέ πάνω από ένα τέλμα τρόμου, βλακείας και μισαλλοδοξίας, όλοι εσείς -ευτυχώς- μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε. Αλλά το τελευταίο πράγμα που είσαστε είναι «Charlie»
Redonnons de l’ espoir = Aς δώσουμε κάποια Ελπίδα
