Γράφει η Μυράντα Ορθοδόξου
orth_miranda@hotmail.com
Δε θα το χαρακτήριζα τραγελαφικό ( το θεωρώ ύβρη) το γεγονός της επίθεσης στο Παρίσι. Φρικιαστικά τρομακτικό θα το χαρακτήριζα καλύτερα!
Το να γίνεται μια τέτοιου είδους επίθεση τόσο εύκολα κι απροκάλυπτα σε ένα κράτος όπως η Γαλλία είναι η μία πλευρά που με τρομάζει.
Το να γίνεται τόσο ξεδιάντροπα η καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου είναι η άλλη πλευρά.
Με τρομάζει ακόμα περισσότερο όμως η περίπτωση του να μην έχουμε πάρει είδηση τι έχει γίνει!
Εδώ στις «εσχατιές της Ευρώπης» ο κόσμος ακόμα αναρωτιέται «Τι έγινε στη Γαλλία; Γιατί κάνουν πορείες; Ποιος είναι αυτός ο C*#%&ie;» Ρε φίλε, ζεις την εποχή της αυτοματοποίησης των πάντων, ζεις την εποχή της πληροφορίας όπου οι ειδήσεις εισβάλλουν στο οπτικό σου πεδίο ανεξαρτήτως ώρας, μέρας ή περιστάσεως και εσύ δεν ξέρεις τι συνέβη στη Γαλλία; Εδώ ξέρεις τι χρώμα ήταν το βρακί της Αριστοτέλους την παραμονή Πρωτοχρονιάς βρε παιδάκι μου! Εδώ μπήκες στη διαδικασία να πατήσεις σε Link που σε οδηγεί στο «Δες πώς είναι σήμερα η Πόρσε του Μάνθου Φουστάνου».
Έλεος! Πάτησε και στα πιο πάνω/ κάτω links που γράφoυν και κάτι παραπάνω από οτιδήποτε επιφανειακό! Σου φαίνεται βαριά κι αχώνευτη η είδηση ε; Δε θέλεις να ασχολείσαι με τέτοιους είδους ειδήσεις που θα σου χαλούσαν την ημέρα; Προτιμάς τα «ελαφρά και εύπεπτα» θεματάκια που χωνεύονται πιο εύκολα κι από έναν κουβά αφρόζας αδιάλυτης;
Ωραία λοιπόν! Πάρε τώρα ένα κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών, αφού πήρες ήδη ένα κουρεματάκι δύο χρόνια πριν! Πάρε και μια έκτακτη φορολογία, πάρε και το Βιομηχανικό Λιμάνι έξω από το σπίτι σου, πάρε έναν πολιτικάντη ανάλογο του IQ και του ΕQ σου! Άνθρωπε, κοιμάσαι και βλέπεις παπούτσια, ρούχα, κινητά, like, tweets και comments ενώ ο κόσμος γύρω σου φλέγεται! «Ρεύεσαι σούσι κι ονειρεύεσαι Επανάσταση» όπως λέει κι ο φίλτατος κι αγαπημένος τραγουδοποιός*.
Ξύπνα: Αυτό που έγινε στην Γαλλία είναι- αν δεν κάνω λάθος- η μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε η σύγχρονη Ευρώπη. Είναι καθαρή καταπάτηση του δικαιώματος να λέμε αυτό που πιστεύουμε φωναχτά χωρίς να νιώθουμε ένα πιστόλι στον κρόταφο! Είναι- για ακόμα μια φορά- καταπάτηση ελευθεριών!
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι κι εσύ λίγο καιρό πριν φυλάκισες τον «Παστίτσιο» λογοπαίγνιο από το Πάτερ Παϊσιος- ένας τυπάς δημιούργησε σατυρικό γκρουπ στο FACEBOOK όπου καυτηρίαζε τα της εκκλησίας, για να μη θυμηθώ τα της εφηβείας μου όταν τα βιβλία του Μ. Ανδρουλάκη γίνονταν προσάναμμα σε φωτιάς κεντρικών πλατειών της Αθήνας.
Εμ… τώρα είναι φυσικό να αγνοείς ή να απαξιάς να μάθεις για το τι συμβαίνει στη Γαλλία. Το θέμα δεν είναι θρησκευτικό (μουσουλμανισμός εναντίον όλων) είναι βαθιά ηθικό, όσο και αν παρουσιάζεται αλλιώς από τα ΜΜΕ. Στην Ευρώπη που έχει ως κορωνίδες της την αξία της ελευθερίας και της δημοκρατίας δεν μπορώ να εκφράσω αυτά που πιστεύω ελεύθερα; Όχι! Και διερωτούμαι… γιατί μας αναστάτωσε τώρα αυτό; Μήπως είναι η πρώτη φορά που καταπατούνται ελευθερίες και δημοκρατικές αξίες;
Πλάκα έχει τελικά το θέατρο του παραλόγου! Ζούμε σε ημικατεχόμενο Ευρωπαϊκό Κράτος στο οποίο δύο χρόνια πριν είχε επιβληθεί, σχεδόν δικτατορικά, κούρεμα καταθέσεων. Ζούμε σε ένα από τα Ευρωπαϊκά Κράτη Δικαίου που εύκολα ο ισχυρός έχει επέμβει εσωτερικά εξωτερικά, στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτικά, κ.λπ, κ.λπ. (για να μη μακρηγορώ). Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά… Όλα τα πιο πάνω τα επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα η βία έγινε ξαφνικά «νόμιμη». Όταν όμως εφαρμόζεται από άλλον τότε μόνο γίνεται «παράνομη- τρομοκρατική» βία. Α μπα!
Στη χθεσινή πορεία (11/1/15) στο Παρίσι των 2 εκατομμυρίων διαδηλωτών υπέρ των ελευθεριών και των δικαιωμάτων
διέκρινα στην πρώτη σειρά τουλάχιστον καμιά δεκαριά τρομοκράτες- (δήθεν)ηγέτες (δήθεν) δημοκρατικών κρατών και γνωστούς καταπατητές ελευθεριών. Ήταν από γελοίο μέχρι και ριψοκίνδυνα προκλητικό το όλο σκηνικό! Ακόμα και το ίδιο το περιοδικό που δέχθηκε την επίθεση θα το θεωρούσε υποκριτικό… για να μην πω ότι η παρουσία όλων αυτών σε μια τέτοια πορεία θα αποτελούσε εύκολη λεία για τα σαρκαστικά σχόλια των σκιτσογράφων του.
Και τέλος τέλος, ας προσθέσω κι αυτό. Εγώ προσωπικά το συγκεκριμένο περιοδικό (βλ Charlie Hebdo) δε θα το αγόραζα ή δε θα το διάβαζα, τουλάχιστον ως τακτικός αναγνώστης. Είναι ακραίο, δε με εκπροσωπεί.
Θεωρώ ότι υπάρχει ένας άγραφος νόμος από τότε που υπάρχει και η ανθρωπότητα πως «τα θεία» δεν τα χλευάζουμε!
Δεν τα αγγίζουμε, όχι από φόβο αλλά από σεβασμό στον πολιτισμό, την κουλτούρα και τις θρησκευτικές αντιλήψεις κάθε λαού. Παρόλα αυτά, απλά θα διαφωνώ. Δε φιμώνω, δεν ακρωτηριάζω, δεν πυροβολώ.
Ναι, με ενόχλησε η τόσο βίαιη κι επιθετική «θανάτωση- φίμωση» των δημοσιογράφων της Γαλλίας.
Ναι, με ενόχλησε τόσο όσο η απροκάλυπτη υποκρισία της Μέρκελ και της παρέας της στην πορεία υπέρ των ελευθεριών και της δημοκρατίας. Τόσο όσο με ενόχλησε πριν χρόνια ο βομβαρδισμός στη Γιουγκοσλαβία, ο πόλεμος στη Συρία, η σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία. Αδυνατώ λοιπόν να πιστέψω ότι ακόμα σου διαφεύγει το όλο θέμα.
*Στίχος από τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη «Πολιτική Τοποθέτηση»
