Γράφει η Χριστίνα Νικολάου
Περιβαλλοντολόγος, Σύμβουλος Διαχείρησης Περιβάλλοντος
Email: inanikolaou@gmail.com
Blog: eco-stories.blogspot.com
Το πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας που ξεκίνησε να κατασκευάζεται στη Τουρκία και συγκεκριμένα στο Άκκιουγιου, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τις ακτές της Κερύνειας, είναι ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας αποτελούν σοβαρό πρόβλημα τόσο για το περιβάλλον αλλά κυρίως για την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών εκεί και όπου λειτουργούν αλλά και για τις γύρω περιοχές. Μια πιθανή διαρροή θα μπορούσε να εκθέσει σε τεράστιο κίνδυνο τόσο τους εργαζόμενους σε αυτό, όσο και κατοίκους των γύρω περιοχών. Όμως οι κίνδυνοι εκτός από άμεσοι είναι και έμμεσοι, αφού η ρύπανση του περιβάλλοντος (αέρα, εδάφους, υπεδάφους, νερού ) σε μία περίπτωση ατυχήματος επηρεάζει όχι μόνο την ίδια την περιοχή, αλλά η ραδιενέργεια ταξιδεύει προσβάλλοντας μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις.
Η επικυνδινότητα του εργοστασίου στο Ακκιουγιου αυξάνεται κατακόρυφα εάν συνυπολογίσουμε τον παράγοντα της σεισμογενούς περιοχής της Μεσογείου.
Η Τουρκία έχει εισέλθει στην διαδικασία υλοποίησης του πυρηνικού της προγράμματος. Παρά τις αντιθέσεις της κοινής γνώμης , οι οποίες ανέβαλαν την έναρξη του πολλοστές φορές, το τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε το σχέδιο νόμου για τη συμφωνία ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία για την κατασκευή του συγκεκριμένου πυρηνικού σταθμού, τον Ιούνιο του 2010.
Τον τελευταίο καιρό γίνεται έντονη προσπάθεια για να πειστούμε ότι η πυρηνική ενέργεια ανήκει στις ανανεώσιμες –ήπιες αλλά και πράσινες μορφές ενέργειας.Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υπέρμαχων της πυρηνικής ενέργειας είναι ότι αυτή δεν συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου με την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια, αφού καταρχάς ένας πυρηνικός αντιδραστήρας και οι βοηθητικές του εγκαταστάσεις εκπέμπουν πολύ μεγαλύτερα ποσά θερμότητας στην ατμόσφαιρα από ότι ένα συμβατικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας ίσης ισχύος.
Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας έχει υπολογιστεί ότι το μέγιστο που μπορεί να συμβάλει στην μείωση της εκπομπής των αερίων του θερμοκηπίου είναι μέχρι 5%, αφού το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής των αερίων του θερμοκηπίου δεν οφείλεται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αλλά στις μεταφορές και στην βιομηχανική παραγωγή και την θέρμανση των κτηρίων. Και αυτό με το αντίτιμο της κατασκευής εκατοντάδων νέων πυρηνικών εργοστασίων.
ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Τα ραδιενεργά στοιχεία είναι ενεργά για 23.000 χρόνια.
Για κάθε 1000 Mwatt ηλεκτρικής ενέργειας που παράγονται από πυρηνική ενέργεια δημιουργούνται 27 τόνοι ραδιενεργών αποβλήτων υψηλής περιεκτικότητας, 300 τόνοι μέσης περιεκτικότητας και 450 τόνοι χαμηλής περιεκτικότητας. Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας ισχύος 1000 Mwatt, παράγει σε έναν χρόνο περισσότερο ραδιενεργό καίσιο, ιώδιο και στρόντιο από το σύνολο των ατομικών βομβών που έχουν εκραγεί μέχρι σήμερα.
ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
Από την δεκαετία του ΄50 μέχρι σήμερα έχουν γίνει δεκάδες πυρηνικά ατυχήματα με καταστροφικότερο αυτό του Τσερνομπίλ.
Το 1952 και το 1996 στον Καναδά, το 1957 στην Ρωσία, το 1957 και το 1996 στην Μ. Βρετανία, το 1960 και το 1990 στην Γαλλία, το 1983 στην Αργεντινή, το 1979 και το 1984 στις ΗΠΑ, το 1986 ΣΤΗΝ Γερμανία, το 1988, 1997, 1999 και το 2007 στην Ιαπωνία το 1988 στην Ισπανία, και το πιο πρόσφατο το 2011 στη Φουκοσίμα.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ανανεώσιμη, ούτε καθαρή, άρα δεν είναι πράσινη.
Αδιαμφισβήτητα τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει είναι πολύ περισσότερα από τα πλεονεκτήματα της. Υπάρχουν τόσες άλλες μορφές ενέργειας που μπορεί να εκμεταλλευτεί η ανθρωπότητα σήμερα που η χρήση της πυρηνικής μπορεί να χαρακτηριστεί αν όχι αχρείαστη, τότε ύστατη λύση.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε για να μην θεωρηθούμε οπισθοδρομικοί, είναι ότι στις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και με τη μέχρι σήμερα επιστημονική πρόοδο, η χρήση αυτής της μορφής ενέργειας ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους για τον άνθρωπο και τη φύση και για αυτό οφείλουμε να αντιτασσόμαστε στην ανάπτυξη της.
