O Σταμάτης Κραουνάκης έχει πει γι αυτόν ” Είδα έναν νεότατο θεατρικό συγγραφέα από την Κύπρο. Κώστας Μαννούρης λέγεται. Λόγος μεστός κι ολοκληρωμένος. Δημιουργικός οίστρος”.
Το θεατρικό του έργο “Απόψε θα πετάξω την τέφρα σου” είναι ανάμεσα στα υποψήφια για τα βραβεία ΘΟΚ, των οποίων η τελετή θα γίνει στις 23 Μαρτίου.
Η ποιητική του συλλογή “Ουδέτερον ήμιση” η οποία κυκλοφόρησε πέρσι, ¨μάζεψε 30 ταλαντούχους εικαστικούς από Ελλάδα και Κύπρο σε μία έκθεση, με τον ομώνυμο τίτλο, που θα πραγματοποιηθεί στις 20 Μαρτίου στη Λάρνακα.
Αν θέλετε κι άλλο λόγο γιατί τον παρακαλέσαμε για μία συνέντευξη, η αλήθεια είναι πως το όνομα του πλανιέται στους καλλιτεχνικούς, κι όχι μόνο, κύκλους εδώ και καιρό και όλοι συμφωνούν για το ταλέντο του στον χειρισμό των λέξεων, στην γραφή. Πλάθει και χρησιμοποιεί τις λέξεις, μ’ένα μοναδικό έντεχνο τρόπο, λες και βαφτίζονται ξανά μέσα από τα γραφόμενα του.
Όπως ήδη θα έχετε καταλάβει, είναι με μεγάλη χαρά που το Skala Times φιλοξενεί τον Κώστα Μαννούρη στην πιο κάτω συνέντευξη.
Της Γιώτας Δημητρίου
Κώστα, στις 20 Μαρτίου θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια έκθεση με 30 καλλιτέχνες από Ελλάδα και Κύπρο οι οποίοι έχουν δημιουργήσει τα έργα τους με άξονα το “Ουδέτερον ήμισυ”, το οποίο κυκλοφόρησε το 2014. Καταρχάς τι περιέχει το βιβλίο σου αυτό;
Πρόκειται για μια συλλογή με τριάντα ολιγόστιχα ποιήματα. Υπάρχει μια «νηστεία» στις λέξεις ώστε να έχουμε το συμπύκνωμα του νοήματος. Χαίρομαι γιατί αυτό έδωσε μεγάλο δημιουργικό εύρος στους τριάντα καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση.
Ποιο ήταν το έναυσμα ή η πηγή έμπνευσης για το “Ουδέτερον ήμισυ” (το βιβλίο) και
αλήθεια, γιατί “Ουδέτερον ήμισυ”; Κάθε ποίημα έχει και μια διαφορετική αφετηρία, συνήθως μια εικόνα στο δρόμο, μια όψη του αγνώστου πλησίον, ένα νεύμα από το πουθενά. Η συλλογή μπορεί να διαβαστεί και ως μια σειρά ποιημάτων που πραγματεύονται τον έρωτα και την απουσία του. Το έργο στο σύνολό του συνιστά μια επίκληση του έρωτα, λαμβάνοντας ως απάντηση την αδιαφορία του. Εξού και ο τίτλος. Αυτό σε μια πρώτη ανάγνωση. Σε ένα πιο θεμελιώδες επίπεδο, το «ουδέτερον ήμισυ» για τον ποιητή είναι ή ίδια η ποίηση που απαιτεί και επιτάσσει, ενώ η ίδια παραμένει πεισματικά ουδέτερη απέναντι στις ανάγκες και τις προσδοκίες του.
Εσένα ποια είναι η σχέση σου με την συγγραφή;
Γράφω από τα νεανικά μου χρόνια. Έχω ασχοληθεί με πολλά είδη. Την ποίηση, τη σάτιρα, την αρθρογραφία σε τοπικά έντυπα, τη θεατρική γραφή. Γι’ αυτό και δεν μου αρέσουν οι τίτλοι, δεν θεωρώ τον εαυτό μου «ποιητή» ή «θεατρικό συγγραφέα». Γράφω. Προτιμώ το ρήμα, ίσως γιατί θέλω να έχω την ευχέρεια να κινούμαι ελεύθερα μεταξύ των διαφόρων ειδών, ανάλογα με τη βούληση αυτού που είναι να γραφεί.
Η υποψηφιότητα στα βραβεία του ΘΟΚ (των οποίων η τελετή θα γίνει στις 23 Μαρτίου) για το θεατρικό έργο που έχεις γράψει “Απόψε θα πετάξω την τέφρα σου!” πώς σε έκανε να νιώσεις; Ήταν κάτι που ανέμενες;
Τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας μού έδωσε μεγάλη χαρά. Όπως εξίσου μεγάλη χαρά ήταν για όλους τους συντελεστές της παράστασης η αγάπη του κόσμου για το έργο. Όπως μεγάλη χαρά και τιμή για μένα ήταν να βλέπω να ερμηνεύει το κείμενό μου η κορυφαία μας ηθοποιός Αννίτα Σαντοριναίου.
Αλήθεια, “Η προδοσία δεν έχει προεόρτια, ούτε μεθεόρτια. Κάθε μέρα είναι ανήμερα”, γράφεις στο εν λόγω θεατρικό έργο. Εσύ έχεις νιώσει προδοσία; Και πως την βιώνεις; Βρίσκεις καταφύγιο στην τέχνη όπως πολλοί συγγραφείς;
Έχω προδοθεί από τον έρωτα και όχι από τους ανθρώπους. Ομοίως και εγώ έχω προδώσει τον έρωτα και όχι τους ανθρώπους. Δεν έχω απάντηση στο αν βρίσκω καταφύγιο στη γραφή. Σου λέω, όμως, ευθαρσώς πως μεταξύ της ζωής και της γραφής, θα επέλεγα τη ζωή. Φαίνεται, ωστόσο, πως δεν με επιλέγει εκείνη.
Έχω δει ότι ο αγαπημένος καλλιτέχνης Σταμάτης Κραουνάκης έχει γράψει για σένα ” Είδα έναν νεότατο θεατρικό συγγραφέα από την Κύπρο. Κώστας Μαννούρης λέγεται. Λόγος μεστός κι ολοκληρωμένος. Δημιουργικός οίστρος” ( http://www.imerodromos.gr/oraia-simera/ ) Πώς σε κάνουν να νιώθεις οι καλές κριτικές και γενικότερα τα καλά λόγια για τα έργα σου;
Όταν ακούς τόσο γενναιόδωρα σχόλια από κάποιον με το τεράστιο πνευματικό και καλλιτεχνικό εκτόπισμα του Σταμάτη Κραουνάκη δεν μπορείς παρά να χαρείς, να συγκινηθείς αλλά και να αισθανθείς το βάρος της ευθύνης για τα επόμενά σου βήματα στην τέχνη. Είμαι πλέον υπόλογος απέναντι στον κ. Κραουνάκη για το πώς θα πορευτώ, όπως και έναντι οποιουδήποτε με τιμά με έναν καλό λόγο.
Αρνητική κριτική έχεις δεχθεί; Πώς την αντιμετωπίζεις;
Νομίζω πως η ζωή ως προς αυτό υπήρξε μέχρι τώρα πολύ προστατευτική απέναντί μου. Επί της ουσίας δεν έχω ακόμη ακούσει κάποια αρνητική κριτική. Συστάσεις για το πώς να βελτιώσω τη γραφή μου- ειδικά τη θεατρική- έχω ακούσει και ήταν πολύ χρήσιμες, αρνητικά σχόλια όμως όχι. Παλαιότερα, είχαν εκδηλωθεί κάποιες ανεδαφικές αντιδράσεις για ορισμένα σατιρικά κείμενα που είχα δημοσιεύσει εδώ στη Λάρνακα. Τώρα πια τα ανακαλώ για να ευθυμήσω και για να ψυχαγωγήσω τους φίλους μου.
Πάμε λοιπόν στις 20 Μαρτίου όπου το “Ουδέτερον Ήμισυ” κατάφερε να “μαζέψει” 30 αξιόλογους και ταλαντούχους καλλιτέχνες για μια έκθεση γύρω από το ομώνυμο σου βιβλίο. Πως γεννήθηκε η ιδέα γι’ αυτή την έκθεση και τι να αναμένουμε να δούμε;
Η ιδέα της έκθεσης ανήκει στους επιμελητές, στον Σπύρο Αγαθού και στον Αντώνη Τζιαρρίδη. Από δικής μου πλευράς υπήρχε απλώς μια μάλλον ασαφής επιθυμία να διεξαχθεί ένας εικαστικός διάλογος με τα ποιήματα. Και αυτό θα δείτε στην έκθεση με έναν τρόπο καινοτόμο και εξαιρετικά γόνιμο, τον οποίο συνέλαβαν, επεξεργάστηκαν και εκτέλεσαν οι επιμελητές. Θα πρέπει, επίσης, να λεχθεί πως το ότι έχουμε μια ομάδα αποτελούμενη από 30 αξιολογότατους δημιουργούς είναι επίτευγμα των επιμελητών και όχι δικό μου.
Την επιμέλεια έχουν αναλάβει όπως μας είπες, οι δυο ταλαντούχοι καλλιτέχνες της 
Λάρνακας, Σπύρος Αγαθού και Αντώνης Τζιαρρίδης. Έχετε ξανασυνεργαστεί;
Καλλιτεχνικά συναντηθήκαμε το φθινόπωρο του 2014 σε μια έκθεση στη Λάρνακα, σε επιμέλεια της Δρος Τώνιας Λοΐζου. Η επιμελήτρια μου είχε ζητήσει να γράψω τα συνοδευτικά κείμενα για τα έργα του Σπύρου και του Αντώνη. Μέσα από αυτή τη διαδικασία εκτίμησα ακόμη περισσότερο το έργο τους και την αντίληψή τους για την τέχνη και το ρόλο της στη σημερινή εποχή. Είχα την τύχη, με αφετηρία ακριβώς την τέχνη, να αναπτύξω μαζί τους μια ειλικρινή και στενή φιλία.
Σε αυτές τις εποχές που διανύουμε, με την κοινωνική και οικονομική κρίση, σε τι μπορεί κατά την γνώμη σου να ωφελήσει η οποιαδήποτε μορφής τέχνη;
Ο ρόλος της τέχνης είναι πρωτίστως αισθητικός. Μπορεί να μας ακονίσει το βλέμμα, να αναδείξει το κρυφό κάλλος, να μας κάνει να πούμε το απεταξάμην στην περιρρέουσα ασχήμια. Τα υπόλοιπα έπονται.
Τέλος, ποιοι στίχοι (δικοί σου ή άλλου ποιητή) θα έλεγες ότι χρωματίζουν την εποχή που διανύουμε ή τέλος πάντων ταιριάζουν στην εποχή αυτή που ζούμε;
Ας παραθέσω τους εξής στίχους από το «Ουδέτερον ήμισυ»:
«Ελπίζω στο απροσδόκητο,
aφού το προσδοκώμενο
μου τάισε τα σκατά με τη σέσουλα».
Νομίζω ότι αυτό που προσδοκούσαμε μάς έχει προδώσει οικτρά, μας έχει ταΐσει τα σκατά με τη σέσουλα. Δεν έχουμε παρά να στρέψουμε το βλέμμα προς το απροσδόκητο που είναι η προσήλωση στο κάλλος, την τέχνη, την καλοσύνη του πλησίον.
