Γράφει η Μαρία Παπαδοπούλου
(Οι ιστορίες της Μαρίας είναι ιστορίες της πόλης, των ανθρώπων της, δικά της αληθινά περιστατικά που αν τα δεις από μια άλλη οπτική γωνία μπορούν να σου διδάξουν πολλά. Η Μαρία γράφει τις ιστορίες της μέσα στο πράσινο λεωφορείο που παίρνει κάθε πρωί για να πάει στη δουλειά. Από Λάρνακα προς Λευκωσία)
Before Wanderlust
“Καλά να περάσεις στο Αμστερνταμ!”
“Καλά να περάσεις στο Λονδίνο!”
Και μετά η μια πήγε αριστερά και η άλλη δεξια.
Μετά από λίγα βήματα, προς την αντίθετη κατεύθυνση, γύρισαν πίσω ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο για να μοιραστούν την ίδια διαδρομή.
Στεκόμουν στην πόρτα χαμογελώντας βλέποντας τις τρελάρες και ονειροπόλες, που έχω για φίλες, να απομακρύνονται χέρι χέρι.
Άδικα όλη νύκτα τους έλεγα τον προορισμό μου, αυτές είχαν τους δικούς τους. Όπως, άλλωστε, όλοι σωστά;
Aυτη την εβδομάδα αυτή η ιστορία γράφεται χιλιάδες μίλια μακριά από το πράσινο μου λεωφορείο.
Αυτή η ιστορία γεννήθηκε πάνω σε ένα ποδήλατο που οι ρόδες του ακόμα γυρνάνε σε μια άλλη ιδιαίτερη πόλη και γράφτηκε σε ένα μικρό μπαλκόνι που παλαιότερα το μόνο που αντίκριζε ήταν ένα τεράστιο γκρίζο τείχος. Αυτή η ιστορία είναι μικρή με απλές σκέψεις και μια λέξη…
Wanderlust: the beginning
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από τη αρχή.
Κάποιος που αγαπώ πολύ μου είπε ότι μόλις ανοίξει η γυάλινη πόρτα του αεροδρομίου και κλείσει πίσω σου αυτόματα νιώθεις χίλια κιλά πιο ελαφρύς. Πόσο δίκαιο έχει.
Γι’αυτό να ταξιδεύετε τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο κάπου που δεν έχετε ξαναπάει. Να περιπλανηθείτε σε νέα μέρη, να γνωρίσετε νέες κουλτούρες, να μάθετε ιστορία, να ακούσετε νέους ήχους και μουσική, να γευτείτε την τοπική κουζίνα και να μιλήσετε με τους ντόπιους. Πλήρης ανανέωση των πέντε αισθήσεων.
Wanderlusting
Με ένα σακίδιο και ένα χάρτη να ανοίγεις την ψυχούλα σου και το μυαλό σου σε νέες περιπέτειες και εμπειρίες. Και γιατί όχι να χάνεσαι σε δρομάκια και μονοπάτια γιατί μόνο τότε θα ανακαλύψεις τα καλά κρυμμένα μυστικά του τόπου που σε φιλοξενεί. Να χορεύεις στην βροχή με άγνωστους δίπλα από ένα ποταμό, να τρως το καλύτερο hamburger κάτω από ένα σιδηροδρομικό σταθμό, να ακούς jazz σε μια ανοιχτή αγορά , να γυρνάς ώρες ατελείωτες σε μια άγνωστη πόλη με ένα ποδήλατο, να πίνεις μπύρες και κρασί σε πανέμορφα μικρά μπαράκια. Μια φορά τουλάχιστον τον χρόνο να βγαίνεις από το καβούκι σου από την ασφάλεια του σπιτιού σου γιατί μόνο έτσι γίνεσαι πλούσιος άνθρωπος. Να περιπλανιέσαι, να γεμίζεις τις βαλίτσες σου με εμπειρίες, αναμνήσεις και ιδέες και να επιστρέφεις σπίτι. Αλήθεια που είναι το σπίτι; Μα φυσικά εκεί που είναι η καρδιά μας.
“Περνάς καλά στο Μιλάνο;”
“Περνάς καλά στο Λονδίνο; ”(αμάν βρε μανία με το Λονδίνο αυτή η κοπέλα).
(Ναι, τελικά ο καθένας έχει τον δικό του προορισμό…)
Αγαπημένες μου Φωτεινή και Γιώτα !
Φιλιά από το Βερολίνο!!
Θα τα πούμε σε λίγες μέρες στο “σπίτι” μας.
Υ.Γ Wanderlust (ΟΡΙΣΜΟΣ) μια λέξη που προέρχεται από Γερμανικά, που κατά προσέγγιση μεταφράζεται ως η ακατάπαυστη επιθυμία και αγάπη για περιπλανήσεις και ταξίδια. Κάποιοι ισχυρίζονται μέσα από έρευνες ότι υπάρχει γονίδιο Wanderlust . Εγώ θα έλεγα να αφήσετε τις έρευνες και να κλείσετε τώρα το επόμενο ταξίδι σας.
