Eco Stories “Καταρράκτες Ιγκουασού: το μεγαλειώδες θέαμα”

Γράφει η Χριστίνα Νικολάου
Περιβαλλοντολόγος, Σύμβουλος Διαχείρησης Περιβάλλοντος
Email: inanikolaou@gmail.com
Blog: eco-stories.blogspot.com

Μπορεί να έχετε δει τις φωτογραφίες.Ακόμη και διαβάσατε γι ‘αυτό.Μπορεί να έχετε επισκεφθεί άλλoυς μεγάλους καταρράκτες. Αλλά ίσως ακόμα δεν έχετε ιδέα τι να περιμένετε όταν έρθετε  πρόσωπο με πρόσωπο με τον παντοδύναμο καταρράκτη  Ιγκουασού , στα σύνορα της επαρχίας Misiones της Αργεντινής και της Βραζιλίας .

Στην αμερικανοϊνδιάνικη διάλεκτο, Ιγκουασού σημαίνει «Μεγάλα Νερά» και αφορά τόσο τα ποτάμια όσο και τους καταρράκτες.

Ο θρύλος του Ιγκουασού
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πανέμορφη Ινδιάνα που τη λέγαν Ναϊπί. Η Ναϊπί ήταν τόσο όμορφη που ακόμη και τα νερά του ποταμού σταματούσαν να κυλούν κάθε φορά που καθρεφτιζόταν, μη και ταράξουν τη θεσπέσια εικόνα της. Ετσι η φυλή της αποφάσισε να τη θυσιάσει στον θεό-φίδι Μ’ Μπόι. Ομως ο πολεμιστής Ταρομπά, τρελός από έρωτα για τη Ναϊπί, την έκλεψε και ο θεός-φίδι θύμωσε τόσο πολύ που σύρθηκε μέσα από τη γη σχίζοντάς τη και δημιουργώντας το φαράγγι όπου πέφτουν οι καταρράκτες. Τότε η Ναϊπί πέτρωσε και ο Ταρομπά έγινε φοίνικας να την κοιτάζει από ψηλά, θλιμμένος που δεν μπορεί να την αγγίξει… Χιλιάδες χρόνια πριν οι καταρράκτες ανακαλυφθούν από τους λευκούς ήταν τόπος ταφής των Ινδιάνων Γκουαρανί και Παραγκουάς. Ο ισπανός κατακτητής Ντον Αλβάρ Νουνιές, γνωστός με το παρατσούκλι «Καμπέθα ντε Βάκα», δηλαδή «αγύριστο κεφάλι» (κεφάλι αγελάδας κυριολεκτικά) λόγω του πείσματός του ανακάλυψε τους καταρράκτες το 1541 στον δρόμο από τη Σάντα Καταρίνα στην Ασουνσιόν. Τους ονόμασε «Σάλτος ντε Σάντα Μαρία» όμως το όνομα ατόνησε και επανήλθε το παλαιότερο που σημαίνει «Μεγάλα Νερά». Το 1986 η UNESCO συμπεριέλαβε την περιοχή στη λίστα με τα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς,  ενώ το 2011, επιλέχθηκε ως ένα από τα  Νέα Επτά Θαύματα της Φύσης.

Οι περίφημοι Καταρράκτες του Ιγκουασού βρίσκονται περίπου 20 χλμ. ανατολικά της διασταύρωσης των ποταμών Παρανά και Ιγκουασού, στο σημείο του τριεθνούς που σηματοδοτεί ο οβελίσκος.

Οι καταρράκτες βρίσκονται σε ένα από τα λίγα εναπομείναντα δάση της ενδοχώρας της Νότιας Αμερικής, το τροπικό δάσος του Ατλαντικού, το οποίο έχει διατηρηθεί με σύνεση τόσο από την Αργεντινή όσο και τη Βραζιλία.

Το δάσος αποτελεί καταφύγιο για περισσότερα από 2.000 είδη φυτών, περίπου 400 είδη πουλιών, 80 είδη θηλαστικών και αμέτρητα έντομα και ασπόνδυλα είδη.

 Σε αντίθεση με τους καταρράκτες του Νιαγάρα, οι οποίοι περιβάλλονταιται από  “ανάπτυξεις”, όπως καζίνα, ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο και τα Starbucks, οι Iguazu Falls αποτελούν  αγνή φύση και σας καλούν να τους απολαύσετε, είτε από κοντά, είτε από εδώ:  http://whc.unesco.org/en/list/303/video