Πραγματοποιήθηκε, χθες Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου, η εκδήλωση που διοργάνωσε το διαδικτυακό περιοδικό “Skala Times” μαζί με το Καλλιτεχνικό Καφενείο “Περι Τέχνης” στη Λάρνακα, για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και αρκετά παιδάκια τα οποία είχαν την ευκαιρία να ζωγραφίσουν αντιπολεμικά σχέδια με τη βοήθεια της καθηγήτριας ζωγραφικής, Νεφέλη Πτωχοπούλου.
Το Skala Times και το “Περί Τέχνης” θα ήθελαν να ευχαριστήσουν ιδιαίτερα τους εθελοντές της χθεσινής εκδήλωσης, αλλά και ΟΛΟΥΣ αυτούς που έτρεξαν να συνεισφέρουν.
Συγκινητική ήταν η παρουσία δυο παιδιών, αδελφάκια 9 και 12 ετών, τα οποία παρόλο που έφεραν δυο πολύ μεγάλες σακούλες γεμάτες ρούχα και παιχνίδια, εντούτοις είπαν ότι ήταν λυπημένα που δεν μπόρεσαν να φέρουν περισσότερα (!) για τα “παιδιά που ήρθαν απ’ τον πόλεμο”, ενώ το κοριτσάκι 9 ετών εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί και το ίδιο τον χώρο όπου διαμένουν οι πρόσφυγες.
Περισσότερα από 15 χαρτοκιβώτια γέμισαν ρουχισμό, είδη πρώτης ανάγκης και παιχνίδια τα 
οποία θα μεταφερθούν την Δευτέρα στους πρόσφυγες που έφτασαν στην Κύπρο. Την μεταφορά θα αναλάβουν ο ιδιοκτήτης του “Περί Τέχνης” Μιχάλης Μιχαήλ, η Αρχισυντάκτρια του Skala Times Γιώτα Δημητρίου και ο δικηγόρος Χριστόφορος Λάρκος.
Ο αρχικός σκοπός ήταν να σταλούν στους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά η άφιξη των 115 προσφύγων στην Κύπρο έχει ανατρέψει τα αρχικά σχέδια των διοργανωτών.
Θα επανέλθουμε με σχετικό ρεπορτάζ για την κατανομή των χαρτοκιβωτίων και θα σας ενημερώσουμε αν τελικά γίνει αποστολή και στην Ελλάδα.
Στην εκδήλωση, που έγινε στην αυλή του “Περί Τέχνης”, έγιναν και ανταλλαγές απόψεων για το θέμα των προσφύγων.
Πιο κάτω μερικές από τις σκέψεις/τοποθετήσεις των ανθρώπων που ήρθαν χθες στην εκδήλωση για να συνεισφέρουν είδη πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες :
Μαρία
Αν δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη που έχουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυτή την τραγική κατάσταση χωρίς τη θέληση τους, αν διαχωρίζουμε τον ανθρώπινο πόνο βάσει της φυλής ή των θρησκευτικών πεποιθήσεων ενός ατόμου, τότε πραγματικά αποτύχαμε ως ανθρωπότητα.
Σ.
Σίγουρα οι πρόσφυγες χρειάζονται τη βοήθεια μας. Κανείς δεν θέλει να είναι πρόσφυγας. Καθήκον όλων μας είναι να βοηθάμε τον συνάνθρωπο μας. Εγώ, εσύ, εμείς!
Κ.
Να προσπαθήσουμε όλοι ΕΜΕΙΣ να ξαναστήσουμε το ΕΜΕΙΣ στα πόδια του, δίνοντας απλόχερα 
τη βοήθεια μας σε κάθε πρόσφυγα, σε κάθε μετανάστη, σε κάθε άνθρωπο!
Χ
If you respect yourself you will respect others. Embrace diversity awake social awarness. ALL people problems come common, we are all together in this.
Γεωργία Χ.
Πρόσφυγες….χθες το βράδυ προσπαθούσε να σκεφτώ πως νιώθουν. Πως πραγματικά νιώθουν! Σκεφτόμουν πως θα ένιωθα εγώ μέσα σε μια βάρκα αγκαλιά με το κοριτσάκι μου. Στο πουθενά…..στο άγνωστο….
Πιθανότατα θα ένιωθα ένα βαθύ κενό. Η λύπη, ο χαμός, το άγνωστο, ο φόβος, θα γεννούσαν αυτό το κενό.
Δεν είμαι όμως πρόσφυγας….Ούτε στον τόπο μου, ούτε αλλού.
Μπορώ όμως να επιλέξω τι θέλω να είμαι μέσα σε όλο αυτό το κακό.
Θέλω να είμαι ένας από αυτούς που θα ήθελα να συναντήσω εγώ σαν πρόσφυγας…Θα ήθελα να είμαι η συμπαράσταση, η αγάπη, η ζεστασιά, που θα μαλακώσει το κενό.
Πρόσφυγες…άνθρωποι που χρειάζονται ανθρώπους!
Γ.Δ
Σε μια Μέση Ανατολή που καίγεται στη δίνη του πολέμου, σε ένα κόσμο όπου τα πολιτικά συμφέροντα μπαίνουν πάνω από τις ζωές των ανθρώπων, η προσφυγική κρίση που προκύπτει είναι μια ευκαιρία για να αναμετρηθεί ο καθένας από εμάς με τον εαυτό του και να δούμε αν τελικά ανήκουμε στη κατηγορία των ανθρώπων ή αν μετατραπήκαμε σε ανθρωποειδή (όπως πχ οι ρατσιστές).
Αν ανήκουμε στην κατηγορία των ανθρώπων ΔΕΝ έχουμε άλλη επιλογή από το να στηρίξουμε τους συνανθρώπους μας, τους πρόσφυγες, με όποιο τρόπο μπορούμε.
