Πιθανότατα, ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία προς το καλύτερο και αγωνίζονται γι αυτό, πολλές φορές με ανιδιοτέλεια και γνώμονα πάντα την απονομή δικαιοσύνης. Κάποιοι τον γνώρισαν μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές (όπως στην εκπομπή του ΜΕΓΑ “Έχεις Μέσον”) και κάποιοι από τις διαλέξεις και τις δωρεάν νομικές συμβουλές που προσφέρει γύρω από το ζήτημα των εκποιήσεων πρώτης κατοικίας. Ο Νομικός Χρίστος Πουτζιουρής, μέλος του κινήματος κατά των εκποιήσεων, σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, μας μιλά για πολλά και ενδιαφέροντα και τονίζει ότι “Δυστυχώς, όπως πολύ συχνά συμβαίνει στη Κύπρο, ο κόσμος δεν ενημερώνεται όσο θα έπρεπε για να μπορέσει να διεκδικήσει. Υπάρχουν ελλείψεις όσον αφορά την ενημέρωση του και στις περισσότερες φορές δεν φταίει ο κόσμος αλλά αυτοί που όφειλαν να τον πληροφορήσουν, να τον ενημερώσουν. Συχνά, ο κόσμος ενημερώνεται για τα δικαιώματα του όταν είναι πλέον αργά”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Τι ωθεί ένα γνωστό δικηγόρο να ασχολείται με τα κοινά και να ξοδεύει χρόνο στο να επιτελεί κοινωνικό έργο, όπως είναι η δράση σας μέσα από το κίνημα κατά των εκποιήσεων, αλλά και οι συμβουλές και στήριξη σας σε ομάδες πολιτών της Λάρνακας που αγωνίζονται κατά της επικίνδυνης βιομηχανοποίησης της πόλης και επαρχίας Λάρνακας.
Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι όσον αφορά τους πολίτες που αγωνίζονται κατά της βιομηχανοποίησης της πόλης και επαρχίας Λάρνακας, ορισμένοι από τους πολίτες με έχουν εργοδοτήσει για να χειριστώ τις προσφυγές τους στο Ανώτατο δικαστήριο.
Κατά δεύτερο, η ανάμειξη μου στα κοινά δεν είναι κάτι καινούριο, ούτε πρόσφατο. Πάντα ασχολούμουν με τα κοινά. Όταν ζούσα στην Βρετανία ήμουν Πρόεδρος του Κυπριακού Κοινοτικού Κέντρου του Birmingham για έξι χρόνια. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα που έχουμε στην διασπορά. Θεωρούσα πάντα υποχρέωση του ανθρώπου να προσφέρει όταν μπορεί και όσο μπορεί, στα κοινά, στον συνάνθρωπο του.
Θα μπορούσατε ωστόσο ως γνωστός νομικός να δηλώνανε πως δεν έχετε χρόνο για ανάμειξη σας στο κίνημα κατά των εκποιήσεων, που φαίνεται ότι σας κλέβει και αρκετό χρόνο.
Η εμπλοκή μου στο κίνημα δεν έγινε για επαγγελματικό ή ιδιοτελή σκοπό, έγινε με στόχο να προσφέρω στους συνανθρώπους μας, ιδιαίτερα στις ευάλωτες ομάδες, κάτι που πιστεύω ότι κάθε επαγγελματίας οφείλει να κάνει, δηλαδή να αφιερώνει έστω κάποιο από τον χρόνο του για να προσφέρει, να δίνει συμβουλές που για τον ίδιο δεν είναι καθόλου προσοδοφόρες, αλλά μπορεί να είναι ανεκτίμητης αξίας γι αυτόν που τις λαμβάνει. Η πρώτη πληροφόρηση του κόσμου και καθοδήγηση για το που μπορεί να αποταθεί είναι για κάποιους κάτι πολύ σημαντικό.
Επίσης, να σου αναφέρω και κάτι άλλο, προέρχομαι από μια πολυμελή οικογένεια. Είμαστε έντεκα αδέλφια. Δεν είχαμε όλες τις ανέσεις όταν ήμασταν παιδιά. Αυτό είναι κάτι που σημαδεύει την σταδιοδρομία κάποιου και ίσως να είναι και ένας λόγος που μας ωθεί να μην ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε και που καταλήξαμε. Νιώθω την ανάγκη να προσφέρω κάτι πίσω στην κοινωνία.
Στο εξωτερικό πώς βρεθήκατε;
Αφού τελείωσα τις σπουδές μου στην Αθήνα, είχα μεταβεί στην Βρετανία για μεταπτυχιακό. Εκεί έζησα και εργάστηκα για αρκετά χρόνια.
Ο αγώνας που κάνει το κίνημα κατά των εκποιήσεων έχει πετύχει κάτι ή τελικά η νομοθεσία προχωράει ακάθεκτη;
Κινήματα όπως το δικό μας, κατά των εκποιήσεων, σίγουρα έχουν τον σκοπό τους και πρέπει να υπάρχουν. Για να μετατρέψει η κυβέρνηση τα νομοσχέδια σε νόμους πρέπει να τα περάσει απ’ την βουλή. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι αν υπάρχουν πιέσεις από κινήματα ή ομάδες πολιτών προς τους βουλευτές για να μην αφήσουν την κυβέρνηση να περάσει νομοσχέδια τα οποία είναι ενάντια στις ευάλωτες ομάδες, τότε υπάρχουν ποσοστά επιτυχίας.
Πρέπει να τονίσουμε ότι το Κίνημα κατά των Εκποιήσεων έχει επηρεάσει και καταστάσεις και νομοθεσίες με επιτυχία. Και μπορούμε να δώσουμε και αρκετά απτά παραδείγματα.
Σήμερα που βρίσκεται το ζήτημα των εκποιήσεων πρώτης κατοικίας; Αρκετός κόσμος δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος.
Δυστυχώς, όπως πολύ συχνά συμβαίνει στη Κύπρο, ο κόσμος δεν ενημερώνεται όσο θα έπρεπε για να μπορέσει να διεκδικήσει. Υπάρχουν ελλείψεις όσον αφορά την ενημέρωση του και στις περισσότερες φορές δεν φταίει ο κόσμος αλλά αυτοί που όφειλαν να τον πληροφορήσουν, να τον ενημερώσουν. Συχνά, ο κόσμος ενημερώνεται για τα δικαιώματα του όταν πλέον είναι αργά.
Υπάρχει κάποιο παράδειγμα που έχετε στο νου σας;
Πολλά! Να αναφέρω ένα παράδειγμα με το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις. Υπάρχει μια σειρά επιστολών που πρέπει να σταλούν από τις τράπεζες προς τον ιδιοκτήτη του σπιτιού πριν να μπορεί να προχωρήσει σε εκποίηση της κατοικίας του χωρίς να τον πάρει δικαστήριο. Αντί λοιπόν το κράτος να προβεί σε ενημέρωση με διάφορους τρόπους και να πει στον κόσμο ότι αν πάρετε τις τάδε επιστολές θα σημαίνει αυτό, αφήνει τον κόσμο στο σκοτάδι.
Ο νόμος είναι βέβαια σε ισχύ….
Ναι, από τις 17 Απριλίου 2015, αλλά χρειάζεται να οφείλει κάποιος τέσσερεις δόσεις, άρα θα μπορούσαν να ξεκινήσουν οι εκποιήσεις από τις 18 Αυγούστου. Ήδη άρχισαν οι τράπεζες να στέλνουν τις επιστολές που ανέφερα προηγουμένως. Πρέπει να στείλει την επιστολή τύπου Θ, μετά την επιστολή τύπου Ι, μετά ΙΑ, μετά ΙΒ, κοκ.
Ο νόμος των εκποιήσεων πρώτης κατοικίας έτσι όπως υπάρχει στην Κύπρο, ισχύει και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες;
Ισχύει ο νόμος των εκποιήσεων και σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά σε κανένα άλλο κράτος δεν έχει έρθει το κράτος να εγκρίνει νομοσχέδια τα οποία αναδρομικά βοηθούν ένα από τα συμβαλλόμενα μέλη, που είναι οι τράπεζες! Δηλαδή με λίγα λόγια, το κράτος μας βοηθά τις τράπεζες να εισπράξουν τα λεφτά τους αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των δανειοληπτών.
Εσείς πως βλέπετε το μέλλον της Κυπριακής κοινωνίας όταν ξεκινήσει ο νόμος των εκποιήσεων πρώτης κατοικίας;
Κοιτάξετε, οι διαδικασίες έχουν ξεκινήσει. Ήδη έχουν οριστεί οι τόποι για τις τρεις επαρχίες και αναμένουμε για τις άλλες δυο επαρχίες. Θα μπορεί κάποιος να πλειοδοτεί ακόμη και από το διαδίκτυο! Μόλις οριστικοποιηθούν αυτά, τότε θα ξεκινήσουν και οι εκποιήσεις. Κάτι που πρέπει να πούμε στο κόσμο, είναι ότι υπάρχει ειδικός νόμος που αναφέρει ότι όταν το τελευταίο άτομο κάνει προσφορά για αγορά του ακινήτου κατά τον πλειστηριασμό, τότε ο δημοπράτης οφείλει να κοινοποιήσει στον ιδιοκτήτη της κατοικίας της τελική προσφορά και αν μπορεί, να έχει το δικαίωμα, να την αγοράσει πίσω ο ίδιος ο ιδιοκτήτης στην τελευταία τιμή που δέχθηκε προσφορά η κατοικία.
Επίσης κάτι άλλο που πρέπει να πούμε στον κόσμο, είναι ότι όποιος έχει οικονομικό πρόβλημα και έχει περιουσία η οποία είναι υποθήκη έχει το δικαίωμα να ζητήσει νομική αρωγή από το κράτος μέχρι και δυο χιλιάδες ευρώ, έτσι ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει τα νομικά του δικαιώματα στο δικαστήριο.
Κύριε Πουτζιουρή, θεωρείτε ότι οι πολιτικοί μπορούσαν να σταματήσουν αυτή την αδυσώπητη νομοθεσία;
Κατά την δική μου άποψη, όταν ένα νομοσχέδιο θα προταθεί από την κυβέρνηση, θα πρέπει να γίνεται δημόσια διαβούλευση πριν πάει το νομοσχέδιο στη βουλή. Και αυτό είναι υποχρέωση μέσα από ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε αρκετές χώρες δεν γίνεται δημόσια διαβούλευση, αλλά οφείλουν να δίνουν λόγο και εξηγήσεις γιατί δεν προχώρησαν σε δημόσια διαβούλευση. Όταν τελειώσει το νομοσχέδιο, τότε είναι αργά για σημαντικές αλλαγές και περιορίζεται μέσα στη βουλή με μικροαλλαγές. Ενώ θα μπορούσαν να γίνονται διαβουλεύσεις με ομάδες πολιτών ή κινήματα όπως είναι το Κίνημα κατά των Εκποιήσεων, έτσι ώστε να λαμβάνεται υπόψη το καλό της κοινωνίας και να πηγαίνει στη βουλή ένα καλύτερο νομοσχέδιο.
Εδώ θα αναφέρω ένα παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για την πώληση δανείων δεν έγινε καμιά διαβούλευση και στο έγγραφο που έχουμε δει στην αιτιολόγηση του λέει ότι “υιοθετήσαμε τις πλείστες των θέσεων του Συνδέσμου Τραπεζών”. Νομίζω αυτό τα λέει όλα!
Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, “μέσα στα περιβόητα άρθρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει το δικαίωμα στέγης;”
Φυσικά και υπάρχει! Το δικαίωμα της Στέγης κατοχυρώνεται από τις διατάξεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, από Ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά και από το Σύνταγμα μας. Όλοι έχουμε δικαίωμα στέγης, και αν δεν μπορούμε να την εξασφαλίσουμε, οφείλει το κράτος να φροντίσει γι αυτό. Και είναι εδώ που ως Κίνημα κατά των Εκποιήσεων λέμε ότι δεν υπάρχει στεγαστική πολιτική του κράτους. Δεν υπάρχουν σχέδια ως προς το τι θα απογίνει ο κόσμος που θα βγαίνει έξω απ’ τα σπίτια του.
Ενώ στην Βρετανία πχ το κράτος εξασφαλίζει κατοικία σε όλους….
Μάλιστα! Όλα τα τοπικά Δημαρχεία στη Βρετανία είναι υποχρεωμένα να σου εξεύρουν στέγη.
Άρα, τα ανθρώπινα δικαιώματα καταργούνται εδώ στο νησί μας…..
Το έχω πει πολλές φορές, στην Κύπρο, σε πολλά ζητήματα, σε αρκετά σοβαρά θέματα, δεν υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις βασικές ελευθερίες του ατόμου! Και αυτό γίνεται συστηματικά και από το ίδιο το κράτος και από τους ίδιους τους θεσμούς.
Ένα παράδειγμα;
Ένα μόνο; Το πιο βασικό δικαίωμα που έχουμε ως πολίτες αυτού του κράτους είναι το δικαίωμα στην πληροφόρηση.
Κύριε Πουτζιουρή, ένας άνθρωπος σαν εσάς ο οποίος εμπλέκεται με τόση έντονη δράση στα κοινωνικά δρώμενα, ένας άνθρωπος ο οποίος υπήρξε και Δημοτικός Σύμβουλος (Αραδίππου), θα μπορούσε εύλογα να σκεφτεί κάποιος, “γιατί δεν εμπλέκεται και στην πολιτική έτσι ώστε να μπορέσει να ασκήσει ακόμη περισσότερη πίεση εκεί που πρέπει για να αλλάξουν περισσότερο κάποιες καταστάσεις;”
Κοιτάξετε, για μένα η πολιτική δεν αποτελούσε ποτέ επιλογή λόγω του επαγγέλματος μου. Ξοδεύω πολλές ώρες στο γραφείο μου δεν είχα ώρα να σκεφτώ την πολιτική. Όμως, “αναγκάστηκα” να ασχοληθώ τόσο με την πολιτική όσο και με τα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας , πως λειτουργούν οι θεσμοί κτλ.
Τι εννοείτε “αναγκαστήκατε” να ασχοληθείτε;
Αυτά ξεκίνησαν τα τελευταία τρία χρόνια με την υπόθεση Δρομολαξιάς. Εκεί είδα κατάματα πως μπορούν κρατικοί θεσμοί να αφομοιωθούν από πρόσωπα. Και αντί ο θεσμός να εξυπηρετεί τον πολίτη, καταντά να εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας ομάδας ανθρώπων.
Τελικά η υπόθεση Δρομολαξιάς ήταν ένα σκοτεινό πολιτικό θρίλερ;
Στην υπόθεση Δρομολαξιάς εκκρεμεί η έφεση. Θα ήθελα να πω περισσότερα….Αλλά όχι τώρα. Θα μπορώ να πω όταν τελειώσει η έφεση της.
Ας πάμε λίγο στα νομικά. Τι ήταν αυτό που σας βοήθησε να πετύχετε ως δικηγόρος και να γίνετε γνωστός;
Το πετυχημένος και γνωστός είναι έννοιες σχετικές. Σίγουρα το ότι αγαπώ την δουλειά μου, αλλά και το γεγονός ότι συνεργάστηκα με πολύ καλούς δικηγόρους, έχει συμβάλει θετικά. Ξέρεις, έχω την πεποίθηση ότι για οποιοδήποτε επάγγελμα, η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση και η αγάπη για ό,τι κάνεις, βοηθά να προχωρήσεις θετικά.
Το δικηγορικό σας γραφείο έχει πρόσφατα αποκτήσει και δική του ιστοσελίδα….
Ναι, αυτό έγινε επειδή θέλαμε να γνωστοποιήσουμε κάποιες υποθέσεις του γραφείου μας, γενικού ενδιαφέροντος, που ενδεχομένως να αφορούν κόσμο. Υπάρχουν θέματα που είναι καλό να συζητιούνται στην κοινωνία. Να αναφέρω ως παράδειγμα την υπόθεση Ορφανίδη στην οποία αθωώθηκε από όλες τις ποινικές υποθέσεις και ανατράπηκε η αθωωτική απόφαση στο εφετείο. Ήταν μια πολύ σημαντική υπόθεση και είχε αποθαρρύνει αρκετό κόσμο να πάει στο δικαστήριο για να βρει το δίκιο του. Ενώ, αυτή τη στιγμή αρκετός κόσμος είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει τα δικαιώματα του.
Τέλος, τελευταία ερώτηση, κύριε Πουτζιουρή, ειστε τόσα χρόνια δικηγόρος. Αλήθεια, υπάρχει δικαιοσύνη για τον απλό πολίτη, για τις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας, όταν βρεθούν στο “ναό της δικαιοσύνης”, στο δικαστήριο;
Κοιτάξετε, αυτό είναι ένα πραγματικά μεγάλο θέμα το οποίο βλέπουμε να συζητιέται έντονα στη κοινωνία ένεκα διάφορων σκανδάλων, αλλά και σκανδαλολογίας. Δυστυχώς η δικαιοσύνη έχει πέσει θύμα της προκατάληψης. Ακόμα και σωστή δικαιοσύνη να έχουμε, ένεκα της αμφισβήτησης των θεσμών τους παίρνει όλους το ποτάμι.
Πολύ διπλωματική απάντηση….
Να το θέσω αλλιώς τότε. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και στα δικαστήρια, έχουμε εξαιρετικούς δικαστές, έχουμε καλούς δικαστές, αλλά έχουμε και δικαστές που ίσως να μην έπρεπε να ήταν δικαστές. Όμως, στην πλειοψηφία, θέλω να πιστεύω ότι απονέμεται δικαιοσύνη. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις όπου δεν αποδίδεται δικαιοσύνη είναι επειδή σταματούν στην πρωτόδικη απόφαση και δεν προχωρούν σε έφεση. Εμείς στο γραφείο μας ασχολούμαστε με πολλές προσφυγές στο ΕΔΑΠ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) μετά από απορριπτική απόφαση του εφετείου.
