Γράφει ο Grand Tirelire
Πάντα υπάρχει μια άλλη άποψη και συνήθως αυτή είμαι εγώ… εγώ που σκέφτομαι μονόκερους, ηλιοβασιλέματα και αστερόσκονη στην ζωή μου. Το ΄χω αποδεκτεί πια, κάποιοι θα με πουν ονειροπόλο, οι πιο επιεικής ρομαντικό και οι περισσότεροι τρελό και ηλίθιο… μ’ αυτό το «ηλίθιος» θα με τρελαίνει πάντα…θα ‘ναι αυτό που με κάνει να ερωτεύομαι και να χάνομαι… να βγαίνω βόλτες στα φεγγάρια, να βούταω τα πόδια μου στ’ ακρογιάλια στην βαρυχειμωνιά φτιάχνοντας καλοκαίρια και να αγναντεύω κεραυνούς λες και είναι το ξεκίνημα μια νέας περιπέτειας, να σβήνω τα βράδια μου σε ένα ρακόμελο και να ματαρχινάω όλο αυτό κάθε πρωί για τον ίδιο έρωτα…
Ξέρεις δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω και να ζω σε ένα παραμύθι με εμένα συγγραφέα, στο τέλος τέλος αυτό με κρατάει ζωντανό το γύρισμα μια σελίδας και η ελπίδα και για ένα «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».
Δεν θέλω άλλο παραμύθι θέλω να γυρίζω σελίδα και να ΄σαι εσύ η πρωταγωνίστρια στο παραμύθι μου… να ‘μαι εγώ ο πρίγκιπας που σε φιλά σαν Σταχτοπούτα, εγώ ο κυνηγός που σε σώζει σαν Κοκκινοσκουφίτσα, να είμαι εγώ ο ιππότης που σε απελευθερώνει με ένα φιλί από τον αιώνιο σου ύπνο μετά από το τσίμπημα στο δάχτυλο…
Όλα αυτά που είμαι σίγουρος κάποια στιγμή και εσύ τα φαντάστηκες, τα ‘ζησες μέσα από την αφήγηση μια γιαγιάς σαν μικρό κοριτσάκι που αποκοιμιόταν σιγά σιγά… μ’αν είσαι τυχερή δεν συμβιβάστηκες με ένα «άντρα», μα ακόμα ξαπλώνεις σε ένα καναπέ σουφρώνεις τα χείλη και κάνεις πως κοιμάσαι και περιμένεις έναν πρίγκιπα να ‘ρθει να σε ξυπνήσει..
Και όμως ποτέ δεν αναρωτήθηκες αν ο παραμυθένιος πρίγκιπας σου ήταν μαλάκας αλήτης κτλ; Ποιες ήταν οι πρώην του; Ποια ήταν τα λάθη του; Γιατί τελείωσε με αυτήν; Ξέρεις στο μυαλό σου τον έχεις άσπιλο, αμόλυντο μα αυτά κορίτσι μου δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια… είναι πια βέβαιο, θαρρώ, πως και ο δικός σου πρίγκιπας είναι και ήταν ο μαλάκας κάποιας άλλης… και ξέρεις αν είσαι τυχερή θα ήταν ο δικός σου μαλάκας, ο δικός σου αλήτης διότι τότε το παραμύθι σου δεν θα τελειώνει ποτέ και θα είναι όντως παραμύθι… θα σαι εσύ που έκανες το στρίγκλο «αρνάκι», τον ατίθασο «γατάκι» και τον αλήτη πριγκήψ… Μην ξεχνάς για τους πρίγκιπες μπορεί να χρειαστεί να φιλήσεις βατράχους ή ως πεντάμορφη τέρατα, μα δεν αλλάζει ότι με ένα «βάτραχο» που θα τον κανείς πρίγκιπα η ζωή δεν θα ΄ναι ποτέ πιο όμορφη… θα χεις το πρίγκιπα σου, τον αλήτη σου, τον μαλάκα σου και οι σελίδες δεν θα γυρνάνε απλά, αλλά θα γράφονται από σένα… είσαι έτοιμη να γίνεις η συγγραφέας στο δικό σου παραμύθι; Θα ΄ναι μαζί σου που σε ένα οικογενειακό τραπέζι θα κουνά το κεφάλι και θα λέει «να ξέρατε τι έκανα εγώ για χάρη της» που θα απαντιέται με ένα γλυκό «εγώ φταίω που σε ερωτεύτηκα»… και με ένα χάδι θα χρωματίζεται η Κυριακή και θα ΄χει νόημα η ζωή… μέσα από το κατάδικο μας παραμύθι που θα ζουν αυτοί καλά και εμείς καλυτέρα…
Με οποίο τρόπο και να θες να «κλέψεις» το φιλί από τον πρίγκιπα ακόμα και στις καλύτερες εκδόσεις, θα το ‘χεις προσέξει ήδη, πρέπει να γυρίσεις σελίδα, μα κορίτσι μου ακόμα και αν γυρίσεις σελίδα ο ήρωας παραμένει ο ίδιος απλά θέλει υπομονή να γυρίσουν όλες οι σελίδες, να κερδίσει όλους τους δράκους και τις κακίες μητριές, να γυρίσει σε εσένα, να ψάξει για σένα στα βάθη ενός δασούς…. να μείνεις πιστή στο παραμύθι σου, μην καταδεχτείς να το μοιράσεις με ένα σελιδοδείκτη και μη τ’αφήσεις στην μέση κράτησε το μέχρι τέλους για να ζήσετε εσείς καλά, όσο για τους άλλους ας φτιάξουν τα δικά τους παραμύθια.
Αν και δεν έχουν πολλά κοινά οι μονόκεροι και οι «μαλάκες» ένα είναι το σημαντικότερο ζουν και οι δυο στην επιμονή σου για ένα happy end, στα δάχτυλα σου είναι να γυρίσεις σελίδα και να γράψεις με τον «μαλάκα» σου το τέλος της πιο όμορφης ιστορίας της δίκιας σου. Μην παράτας τα παραμύθια σου, του μονόκερους και τους πρίγκιπες σου, άσε την αστερόσκονη να μπει για τα καλά στην ζωή σου… γιατί στο τέλος ο «μαλάκας» θα σου ψιθυρίσει στ’ αυτί καθώς κοιμάσαι και επάψες να σουφρώνεις τα χείλη «και ζήσαμε εμείς καλά…»
Υ.Γ. : Μονόκεροι ίσως δεν υπάρχουν … μα να θυμάσαι «Τα καλά κορίτσια κάνουν τους μαλάκες πρίγκιπες και τα κακά τους πρίγκιπες μαλάκες»
