«Ξοδεύω τα χρήματά μου κάνοντας πράγματα, όχι αγοράζοντας πράγματα. Γι’ αυτό και δεν διαθέτω αυτοκίνητο ή σπίτι, ή ρούχα που να κοστίζουν περισσότερα από 40 ευρώ. Όμως έχω ανέβει σ’ ένα βουνό, έχω πάει στην πεδιάδα με τους 1.000 ναούς, βρήκα τον Nemo, κράτησα στα χέρια μου ένα κοάλα, είδα να παίζουν μπάντες που δεν υπάρχουν πια, παρακολούθησα ηθοποιούς που πλέον έχουν φύγει από τη ζωή, έφαγα έντομα, ήπια σαμπάνια στο Παρίσι, ήπια κρυφά ποτό από μια πλαστική σακούλα, είδα το φεγγάρι να δύει και να έρχεται η ανατολή και έκανα πεζοπορία σε 3 χώρες. Μπορώ να φτιάξω ένα μαρτίνι, να μαγειρέψω μακαρόνια, κινέζικα dumplings, να φτιάξω φαγητό για 30 άτομα, να ζητήσω μια μπίρα σε 11 γλώσσες και να κάνω μια λογική συζήτηση στη νοηματική γλώσσα. Μέχρι στιγμής έχω ξοδέψει τα χρήματά μου με σύνεση. Μας είπαν ότι πρέπει να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα, για να είμαστε επιτυχημένοι άνθρωποι. Δεν πρέπει. Πρέπει να δώσουμε όσα γίνεται περισσότερα και να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα. Διότι κανείς στο νεκροκρέβατό του δεν ευχήθηκε ποτέ να είχε αγοράσει μια τσάντα Gucci».
Το κείμενο είναι της Dorothy Cortvriend.
Πηγή: www.doctv.gr
