Της Ελίνας Λούκα
(Ηθοποιός, Σεναριογράφος, Παραγωγός)
Βράδυασε και μέσα στην απεραντοσύνη της πάνσοφης δημιουργίας όλα φαντάζουν πανέμορφα, απρόσιτα, άπιαστα, ανεκπλήρωτα, μάταια… Θαυμάζεις το μεγαλειο του σύμπαντος κόσμου που αναδύεται ασύλληπτο στη δική σου περιορισμένη ανθρώπινη αντίληψη.
Μια αντίληψη που για να εξελίξει την μοριακή της συχνότητα αποζητά ένα ανώτερο πολύ πιο βαθύ συνανσθηματικό κτύπο που θα έρθει να ενωθεί μαζί της για να δώσει παλμό στο ανθρώπινο συναίσθημα και να ενεργοποιήσει ακόμη και το πιο σκοτεινό κύτταρο… Ένας πόλος έλξης που κρύβει μιαν άβυσσο γεμάτη θησαυρούς. Μιαν άβυσσο που χάνεσαι κάθε φορά στη μαγεία της πολυπλευρικότητας της, στην γοητεία της αβεβαιότητας, στην γλυκάδα της σιγουριάς, στο αστείρευτο της πάθος που ξεχειλίζει από το νέκταρ της αγάπης, που καρδιοχτυπά δυνατά γιατί νοιάζεται, και που κάθε φορά αισθάνεται, αγωνιά, ανασαίνει, υπομένει… γιατί ξέρει να αντέχει στην ροή.
Γιατί από την θλίψη του πόνου θα γίνει πιο δυνατή, από την δημιουργία μιας ζωής θα γίνει πιο όμορφη, από την αληθινή αγάπη θα ανθίσει σαν μπουμπούκι και από τη δυστυχία θα αφήσει τα δάκρυα της να πέσουν με αρχοντιά στο λαμπερό της πρόσωπο.
Αυτή που ξέρει να αγκαλιάζει τον κόσμο ολόκληρο και που οι σπίθες της ψυχής της κατευθύνουν την ανθρωπότητα στον προορισμό της.
…κυλάει στις φλέβες και ρέει σαν ποτάμι, περπατάει σαν άνεμος και χαιδεύει σαν αέρας, συμπεριφέρεται σαν Άγγελος, αλλά την ονομάζουν ΓΥΝΑΙΚΑ!
