Εδώ είναι του Ρασούλη….

March 14, 2016

“Στο `πα μια και στο `πα δύο, στο `πα χίλιες δέκα δύο, βρε δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη” και θα είναι για πάντα του Ρασούλη, όσο υπάρχει ελληνική μουσική και μνήμες.

Σαν χθες, 13 Μαρτίου βρέθηκε νεκρός ο Μανώλης Ρασούλης.

Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 και πέθανε στις 5 Μαρτίου 2011.
Ήταν Έλληνας συγγραφέας, τραγουδιστής, συνθέτης και δημοσιογράφος.
Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τους στίχους που είχε γράψει.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει, μεταξύ άλλων, οι Μάνος Λοϊζος, Γιώργος Χατζηνάσιος, Χρήστος Νικολόπουλος, Νίκος Ξυδάκης και άλλοι.

Έχει μία κόρη, τη Ναταλία Ρασούλη (μουσικό και τραγουδίστρια) που συνεργάστηκαν σε συναυλίες και στη δισκογραφία.

Ο Ρασούλης απεβίωσε από έμφραγμα σε ηλικία 65 ετών στην Θεσσαλονίκη, στις 5 Μαρτίου 2011 και βρέθηκε νεκρός στις 13 Μαρτίου 2011.

Σε χθεσινό της ποστ στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η κόρη του Μανώλη, η Ναταλία Ρασούλη έγραψε:
Σαν σήμερα ο Μανώλης Ρασούλης βρέθηκε νεκρός στη Θεσσαλονίκη. 8 μέρες μετά τον θάνατό του. Το γιατί και το πώς, δραματικό. Προσπαθώ να το δω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ. Αλλιώς θα αρχίσω να κατηγορώ πάλι τους γνωστούς ηθικούς αυτουργούς. Δεν ξέρω αν αυτό έχει νόημα. Δεν ξέρω όμως πάλι αν είμαι υποχρεωμένη να το κάνω. Ο μπαμπάς μου έφυγε από έμφραγμα. Δεν είχαμε ιδέα ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του. Ούτε ο ίδιος το ήξερε. Κάτι πόνοι στην πλάτη, νόμιζε πως ήταν μυϊκοί και έκανεσιάτσου. Το πρώτο έμφραγμα έγινε 20 μέρες πριν. Μου είπαν (μετά) πως πόνεσε πολύ σ’αυτό το πρώτο έμφραγμα. Κανείς δίπλα του δεν κατάλαβε τι ήταν. Εκείνος πάλι, δεν ήθελε ούτε τα νοσοκομεία, ούτε τους γιατρούς. Έφευγε πολύ συχνά χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα..Όλοι του λέγαμε να λέει μια κουβέντα πριν πάει κάπου. Να έχουμε μια ιδέα. Λειτουργούσε ανάλογα με την ψυχολογική του κατάσταση. Δυστυχώς ο τελευταίος χρόνος της ζωής του δεν ήταν καθόλου καλός. Η τότε ΕΡΤ έδειξε μια απάνθρωπη στάση απέναντί του. Τον απέλυσε μαζί με άλλους εργαζόμενους, μαζί και τον Τριπολίτη, τη Κριεζή και τον Ελευθερίου, με την δικαιολογία των εξωτερικών συνεργατών. Του στοίχισε πολύ. Γράφει σ’ένα τραγούδι του “Δύο πράγματα σε ζορίζουν, είναι ο θάνατος και η αγάπη”. Δυστυχώς η αγάπη τον ζόρισε πολύ αυτόν τον τελευταίο χρόνο. Λάθος άνθρωποι γύρω του τον έσκαγαν καθημερινά. Να μου πεις, δική του επιλογή ήταν..”Έχω γίνει τοστ” μου έλεγε. Έφυγε πολύ πιεσμένος. Κι όμως έγραφε ασταμάτητα. Ήθελε να κατέβει στην Κρήτη. Στον Ρουσσέτο. Τον περίμεναμε Αθήνα. Τον περίμεναν και στην Κρήτη. Πού είσαι Μανώλη; Παίρναμε στο κινητό του. Καμμία απάντηση. Βρέθηκε μόνος στην Θεσσαλονίκη από την τελευταία του παρά μία μέρα σύντροφο. Δυστυχώς.. “Έχω γίνει τοστ” μου έλεγε.. Και τώρα, πώς να τα καταφέρω να του απαλύνω τον πόνο; Πώς να τον φέρω πίσω;..Του μιλάω και στήνω αυτί μπας και ακούσω κάτι. Μια κουβέντα. Μα επικοινωνεί με άλλους τρόπους. Και περιμένω κάθε μέρα την επόμενη “επικοινωνία” μας.
“Να χα την ξύπνια μηχανή στον χρόνο να ‘ρθω πίσω” έλεγες σε ένα τραγούδι σου.
Αχ να την είχα ρε μπαμπά…