*Το Skala Times θα παρουσιάσει συνεντεύξεις αρκετών Υποψήφιων Βουλευτών
Λάρνακας και Επαρχίας Αμμοχώστου
Η σχέση της με την πολιτική και τα κοινά ξεκινάει από τα εφηβικά της χρόνια, όταν στα 16 της είχε εκλεγεί μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΔΟΝ. Στη συνέχεια ακολούθησε σπουδές στις πολιτικές επιστήμες και την πολιτική επικοινωνία. Σήμερα, η νεαρή Αθηνά Ζάουρα είναι υποψήφια Βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις, στην Επαρχία Αμμοχώστου. Η Αθηνά τονίζει: “Mε καθόρισε το γεγονός ότι προέρχομαι από μία έντονα πολιτικοποιημένη οικογένεια. Η οικογένειά μου, οι παππούδες μου, βετεράνοι του λαϊκού κινήματος, με δίδαξαν πως ερχόμενοι σε αυτόν τον κόσμο έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη κοινωνία. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από συνεχή αγώνα, διεκδικώντας τα δίκαια του ανθρώπου, της κοινωνίας, με συνέπεια και υπευθυνότητα. Σαφώς, με αυτές τις αρχές και αυτά τα αισθήματα έχω πορευτεί μέχρι σήμερα”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Αθηνά καταρχάς τι έχεις σπουδάσει και με τι ασχολείσαι επαγγελματικά;
Σπούδασα πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστημίου Κύπρου και συνέχισα τις σπουδές μου στο Λονδίνο. Είμαι κάτοχος μεταπτυχιακών, στην Πολιτική Επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο Royal Holloway και τη Διεθνή Πολιτική από το Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου. Κατέχω επίσης Διπλώματα Marketing και Διοίκησης Εργατικού Δυναμικού από το City του Λονδίνου.
Εργάστηκα για ενάμιση χρόνο στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως Διοικητικός λειτουργός για τις ανάγκες της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας του Συμβουλίου της ΕΕ και ακολούθως ως υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων σε ιδιωτικό οργανισμό.
Αλήθεια, τι ωθεί ένα νέο άνθρωπο να εμπλακεί στην πολιτική σκακιέρα του τόπου;
Αναμφίβολα η ανάγκη για προσφορά στον τόπο μας και συμμετοχή στα κοινά, για να μην αποφασίζουν άλλοι για μας χωρίς εμάς, για να θέτει τη σφραγίδα του στην διαμόρφωση του μέλλοντος που μας ανήκει.
Η συνειδητή επιλογή να αγωνιστεί μέσα από επάλξεις που μπορούν, αποδεδειγμένα, να διαμορφώσουν το μέλλον, όπως είναι το ΑΚΕΛ Αριστερά νέες Δυνάμεις.
Η ανάγκη να αγωνιστεί για να διαμορφωθούν συνθήκες που θα του επιτρέπουν να ζήσει και να δημιουργήσει στον τόπο του και όχι να εξωθείται στη μετανάστευση με αβέβαιη την επιστροφή.
Ειδικότερα στις μέρες μας με τα τραγικά αδιέξοδα που οδήγησαν οι σημερινοί κυβερνώντες την νεολαία, είτε με τις τωρινές αποφάσεις τους, είτε με τις πλάτες που έκαναν παλαιότερα στο τραπεζικό σύστημα για να εξανεμίσει τα δισεκατομμύρια, γενικά οι τραγικές συνθήκες που δημιούργησε η οικονομική κρίση με τις ευλογίες της σημερινής κυβέρνησης, εντείνει την αναγκαιότητα για κοινωνικό αγώνα, για δημιουργία ελπιδοφόρου μέλλοντος και δικαιοσύνη.
Εσένα ποια είναι η σχέση σου με την πολιτική και τα κοινά;
Η σχέση μου με την πολιτική πάει πολλά χρόνια πίσω, αφού μόλις στα 16 μου χρόνια εκλέγηκα μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΔΟΝ, το οποίο είναι το ανώτατο σώμα της οργάνωσης. Μέχρι και σήμερα, είμαι μέλος σε διάφορα σώματα της Οργάνωσης, όπως το Επαρχιακό Συμβούλιο της ΕΔΟΝ Αμμοχώστου. Συμμετέχω σε διάφορα γραφεία, τόσο του Ε.Σ και του Κ.Σ της ΕΔΟΝ καθώς και του ΑΚΕΛ, όπως το γραφείο Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ.
Ταυτόχρονα, ως γυναίκα δε θα μπορούσα παρά να είμαι παρούσα στους αγώνες που δίνει το γυναικείο κίνημα. Είμαι μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΓΟ και μέλος της Επαρχιακής Οργανωτικής Επιτροπής της ΠΟΓΟ Αμμοχώστου.
Επιπρόσθετα, με επηρέασε το γεγονός ότι κατάγομαι από τα κατεχόμενα χωριά μας, την Αγία Τριάδα Γιαλούσας και την Κώμα του Γιαλού, από οικογένεια εγκλωβισμένων και προσφύγων. Από τη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο μου βίωνα ατέρμονες πολιτικές συζητήσεις, αλλά και τον πόθο της επιστροφής και της επανένωσης της πατρίδας μας.
Ουσιαστικά, με καθόρισε το γεγονός ότι προέρχομαι από μία έντονα πολιτικοποιημένη οικογένεια. Η οικογένειά μου, οι παππούδες μου, βετεράνοι του λαϊκού κινήματος, με δίδαξαν πως ερχόμενοι σε αυτόν τον κόσμο έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη κοινωνία. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από συνεχή αγώνα, διεκδικώντας τα δίκαια του ανθρώπου, της κοινωνίας, με συνέπεια και υπευθυνότητα.
Σαφώς, με αυτές τις αρχές και αυτά τα αισθήματα έχω πορευτεί μέχρι σήμερα.
Ανέφερες ότι προέρχεσαι από οικογένεια εγκλωβισμένων, Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσης τους και γιατί αυτοί οι άνθρωποι παρέμειναν στις κατεχόμενες περιοχές μέχρι σήμερα;
Οι εγκλωβισμένοι μας, όπως το λέει και ο όρος, εγκλωβίστηκαν στα χωριά τους τον Αύγουστο του 1974 όταν τα κατοχικά στρατεύματα απέκοψαν την Καρπασία από την υπόλοιπη Κύπρο. Στη συνέχεια είχαν υποστεί τα πάνδεινα προκειμένου να εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους, όπως κατ’ οίκον περιορισμούς, στερήσεις, εκφοβισμούς, μέχρι και δολοφονίες. Έμειναν χωρίς σχολεία, χωρίς λειτουργία εκκλησιών, χωρίς δυνατότητες εργασίας, αποκομμένοι από τις οικογένειες και τα παιδιά τους που βρίσκονταν στις Ελεύθερες περιοχές. Μια κατάσταση απερίγραπτη, βασανιστική, ιδιαίτερα όταν υποχρεώνονταν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ηλικία 12 χρονών στις ελεύθερες περιοχές, στο άγνωστο, για να συνεχίσουν το σχολείο, χωρίς να έχουν την δυνατότητα επαφής, επικοινωνίας και στήριξής τους. Ωστόσο άντεξαν αυτό το μαρτύριο για δεκαετίες, γιατί η απόφασή τους να παραμείνουν ήταν συνειδητή. Ήθελαν να αποτρέψουν τη διχοτόμηση, το εθνικό ξεκαθάρισμα, ήθελαν να προσφέρουν ακόμα ένα όπλο στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας για αποτίναξη της κατοχής, για επανένωση της πατρίδας μας. Προσδοκούσαν, και όσοι ζουν ακόμη προσδοκούν, ότι θα δικαιωθούν, θα επανενωθεί η πατρίδα μας και θα επιστρέψουν ελεύθερα τα παιδιά και τα εγγόνια τους στα χωριά τους. Προσωπικά για μένα αυτό το κομμάτι της εισβολής είναι κομμάτι της ύπαρξης μου….Θυμάμαι το ’90 σε ηλικία 5 ετών όταν πρωτοδιευθετηθηκε μέσον των ΗΕ να επισκεφτώ την γιαγιά και τον παππού μου σαν εγγόνι για δυο μήνες (η φωτογραφία με το κόκκινο αυτοκίνητο είναι από τότε, στο αυτοκίνητο μέσα είμαι εγώ)…Κοριτσάκι 5 ετών να πρέπει να αντιληφθώ τους δυο κόσμους που αδυσώπητα έφτιαξε το πραξικόπημα, η εισβολή, ο πόλεμος και η κατοχή. Δυο μήνες χωρίς τηλέφωνο, χωρίς επικοινωνία με τις ελεύθερες περιοχές! Ο παππούς μου απεβίωσε το 2003. Λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα οδοφράγματα, πριν επιτρέψει ο Αττίλας την προσβαση Ε/Κ στα κατεχωμενα. Η γιαγιά μου είναι ακόμα στην Αγία Τριάδα, επιμένει και αναμένει την δικαίωση. Ελπίζω να επιτευχθεί και να είναι σύντομα. Τους το χρωστάμε!
Κατέρχεσαι ως υποψήφια στην επαρχία Αμμοχώστου, πώς βλέπεις την πορεία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό;
Μετά από δύο χαμένα χρόνια διακυβέρνησης, Κυβέρνηση και ΔΗΣΥ, αφού άφησαν τις σκοπιμότητες και άρχισαν τις συνομιλίες από τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ, θεωρώ ότι σημειώθηκε πρόοδος. Επαναβεβαιώθηκαν ουσιαστικά, οι συγκλίσεις στα κεφάλαια της Διακυβέρνησης, της Ε.Ε. και της Οικονομίας, ενώ στο Περιουσιακό φαίνεται ότι υπήρξε περαιτέρω πρόοδος. Φυσικά, ο δρόμος προς τη λύση του Κυπριακού είναι μακρύς ακόμα, μιας και δεν έχουμε χειροπιαστά δείγματα κάμψης της τουρκικής αδιαλλαξίας σε μείζονα ζητήματα, όπως αυτά των Εγγυήσεων, της Ασφάλειας, της Αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων, των Εποίκων, του Εδαφικού κτλ.
Επίσης, δυσκολίες προκαλεί και η στάση κύκλων της ελληνοκυπριακής πλευράς για απόρριψη του συμφωνημένου πλαισίου λύσης της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως την καθορίζουν τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.
Πέρασαν 42 χρόνια κατοχής, βαθαίνουν τα τετελεσμένα και αυξάνεται ο κίνδυνος της διχοτόμησης της πατρίδας μας. Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες, όπως συμπεριφέρθηκε ο ΔΗΣΥ και τα άλλα κόμματα επί διακυβέρνησης Χριστόφια. Δυστυχώς η απειλή της διχοτόμησης είναι άμεση με όλες τις καταστροφικές συνέπειες και ο κίνδυνος να μας φορτωθούν οι ευθύνες θα είναι καταστροφικός για μας και ευνοϊκός για την Τουρκία και τις εθνικιστικές δυνάμεις των Κατεχομένων που επιδιώκουν αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Για να ενισχύσουμε την ελπίδα της πολυπόθητης λύσης λοιπόν, πρέπει να σταθούμε δίπλα στο μόνο κόμμα που παραμένει πιστό και σοβαρό στο όραμα της απελευθέρωσης και της επανένωσης της κοινής μας πατρίδας, Ε/Κ και Τ/Κ. Για να δικαιώσουμε τους πρόσφυγες μας που αναμένουν την επιστροφή στα σπίτια και στις περιουσίες τους και τους εγκλωβισμένους μας, που τόσα χρόνια με αυταπάρνηση περιμένουν καρτερικά την ελεύθερη επιστροφή των παιδιών και εγγονιών τους στα σκλαβωμένα χωριά τους, για να ανοίξει η προοπτική ειρήνης, ευημερίας και προοπτικής για ολόκληρο το λαό μας.
Μια λύση του κυπριακού θα επηρεάσει ή όχι την ελεύθερη Αμμόχωστο;
Ασφαλώς και θα την επηρεάσει πολύ θετικά, όπως και ολόκληρη την πατρίδα μας, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα επιβληθεί η λύση, αλλά θα είναι το αποτέλεσμα της βούλησης και τις έγκρισης των δύο κοινοτήτων.
Θα διασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια που είναι ό,τι πιο σημαντικό στον άνθρωπο, γεγονός που θα προκαλέσει αλυσιδωτές θετικές εξελίξεις.
Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, εσωτερικές και εξωτερικές, η αύξηση του τουρισμού, θα επιφέρουν κάθετη πτώση στην ανεργία, θα αυξήσουν κατακόρυφα την απασχόληση του εργατικού δυναμικού και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για δημιουργία, ευημερία για όλους τους κατοίκους και τις περιοχές της πατρίδας μας, συμπεριλαμβανομένης της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου.
Υπάρχει μια απαξιωτική στάση εκ μέρους της κοινωνίας, και ιδιαίτερα των νέων, απέναντι στους πολιτικούς και συνάμα υπάρχει και μια τάση να τοποθετούν όλες τις κομματικές παρατάξεις στην ίδια κατηγορία και να αιωρείται η γνωστή ατάκα “είναι όλοι το ίδιο”. Τι απαντάς σε αυτό το κόσμο που διακατέχεται από τέτοιες απαξιωτικές συμπεριφορές;
Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούν και επικροτούν ακριβώς αυτά που μέμφονται. Με αυτόν τον τρόπο βολεύουν τους υπαίτιους της σημερινής τραγικής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Νίπτουν τας χείρας τους και αφήνουν ελεύθερο το πεδίο σε αυτούς που θέλουν να αποφασίζουν για αυτούς, χωρίς αυτούς, να επιβάλλουν τις πολιτικές τους ανενόχλητοι. Το αν είναι όλοι το ίδιο ή όχι, πρέπει να κρίνεται στην βάση των πράξεων και όχι μέσα από δηλώσεις εντυπώσεων. Ας αξιολογήσουμε αντικειμενικά, αναζητώντας την αλήθεια και την πραγματική γνώση για την προσφορά της κάθε πολιτικής δύναμης, ας δούμε τι ψηφίζουν οι αντιπρόσωποι του λαού στη Βουλή και πόσο εξυπηρετούν τα λαϊκά στρώματα. Και τότε θα είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν είμαστε όλοι το ίδιο, αλλά ότι το ΑΚΕΛ είναι το μόνο κόμμα που υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή, σε αντίθεση με άλλους που τάσσονται ξεκάθαρα στο πλάι των λίγων, των ελίτ, του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων, των μικρομεσαίων και των ευπαθών ομάδων της κοινωνίας.
Σε περίπτωση εκλογής σου τι προτεραιότητες θα θέσεις ψηλά στη δική σου ατζέντα;
Στο ΑΚΕΛ, δεν υπάρχουν προσωπικές ατζέντες. Υπάρχει μία «ατζέντα», το πρόγραμμα και οι θέσεις του ΑΚΕΛ που αποτελούν το συμβόλαιό του με τον λαό, καθώς και οι συλλογικές αποφάσεις για τα τρέχοντα ζητήματα. Φυσικά, ο κάθε βουλευτής έχει την υποχρέωση να συμμετέχει ενεργά τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στην υλοποίησή τους, λαμβάνοντας υπόψη την κατάρτισή του, το αντικείμενό του και τον καταμερισμό ευθυνών. Σε αυτά τα πλαίσια, αν έχω την τιμή να είμαι στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ, πέραν της ευθύνης για τη γενική συμμετοχή στα πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά ζητήματα που αφορούν τον λαό μας, λόγω εμπειριών και ακαδημαϊκής κατάρτισης, θα μπορούσα ιδιαίτερα να συμβάλω στη μελέτη και προώθηση θεμάτων που αφορούν τη νεολαία, την παιδεία, τη γυναίκα, τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους μας. Επίσης, με τα θέματα που αφορούν τους εργαζόμενους και τις εργασιακές σχέσεις λόγω και των εμπειριών μου στο Υπουργείο Εργασίας κατά την διάρκεια της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας του Συμβουλίου της ΕΕ, καθώς και στα θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, λόγω των εξειδικευμένων μεταπτυχιακών σπουδών μου.
Η Αθηνά Ζάουρα τι άνθρωπος είναι και με τι ασχολείται στον ελεύθερο της χρόνο;
Παρόλο που δεν μου αρέσει να μιλώ και πολύ για τον εαυτό μου, θα με χαρακτήριζα έντονα κοινωνικό και πολιτικοποιημένο άτομο, δραστήριο στα κοινωνικά δρώμενα του τόπου μου. Κατά κύριο λόγο, τον ελεύθερο μου χρόνο τον αφιερώνω στην κοινωνικοπολιτική μου δραστηριότητα. Πέραν τούτου όμως, απολαμβάνω να περνώ χρόνο με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και την οικογένεια μου. Αγαπημένη μου συνήθεια είναι οι εκδρομές στα χωριά της Κύπρου μας και η απόλαυση της φύσης. Είμαι λάτρης των καλών τεχνών. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκα με το κλασσικό μπαλέτο, τον μοντέρνο χορό και το πιάνο. Είμαι λάτρης του Θεάτρου και της έβδομης τέχνης, του κινηματογράφου. Ιδιαίτερα μου αρέσει να ζωγραφίζω.
Ποια προσωπικότητα θεωρείς ως “πρότυπο” σου στην πολιτική και γιατί;
Τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο. Τον Νίκο Μπελογιάννη. Που στάθηκε με περηφάνια μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, πιστός στα ιδανικά του και την προσήλωση του στον άνθρωπο και την πατρίδα.
Τέλος, γιατί κάποιος να ψηφίσει Αθηνά Ζάουρα στις βουλευτικές εκλογές Μαίου;
Έχω ανταποκριθεί θετικά στην πρόσκληση – πρόκληση να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση των στελεχών του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου, που είναι διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο, κατά τη διαδικασία επιλογής υποψηφίων. Μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες λοιπόν, ανέδειξαν ανάμεσα σε πολλά άξια και δοκιμασμένα στελέχη και φίλους του ΑΚΕΛ ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο. Έχω την τιμή να είμαι ανάμεσα σε έντεκα καταξιωμένους στην κοινωνία υποψηφίους και είναι θέμα των ψηφοφόρων να κάνουν την επιλογή τους. Το μόνο που θα αναφέρω είναι ότι αν με τιμήσουν με την ψήφο τους θα εργαστώ σκληρά, στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες δυνάμεις, για να ανταποκριθώ επάξια στις προσδοκίες τους και να συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις έτσι που το ΑΚΕΛ να συνεχίσει τον καθοριστικό, πρωταγωνιστικό του ρόλο στη Βουλή, για την εξυπηρέτηση του κυπριακού λαού.
