Ο Άγιος Λάζαρος της Λάρνακας μέσα από την πένα “μικρών συγγραφέων”

March 19, 2016

Οι μαθητές δημιουργικής γραφής του Ιδρύματος Πολιτιστικής Δημιουργίας Λάρνακας, ηλικίας 7-12 ετών, βρέθηκαν στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Λαζάρου για να γράψουν ένα μικρό κειμενάκι για τον Πολιούχο Άγιο της Λάρνακας ή την εκκλησία του που είναι μια από τις σημαντικότερες της Κύπρου.

Και επειδή τα παιδιά έχουν τις αθωότερες πένες και καταφέρνουν να μας κάνουν να χαμογελάμε γλυκά, πάμε να δούμε τι έγραψαν.

—————————–

Νικολέττα Λουκά
Ε’ τάξη

Η φιλία είναι πολύ σημαντική. Κάθε άνθρωπος χρειάζεται ένα φίλο.
Τόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι που μέχρι και ο ίδιος ο Χριστός είχε φίλους. Έτυχε λοιπόν ο καλύτερος φίλος του Χριστού να ήταν ο Λάζαρος. Ο Πολιούχος Άγιος και προστάτης της πόλης μας, της Λάρνακας.
Σήμερα μελετάμε για τον Άγιο Λάζαρο και την εκκλησία του, εδώ ακριβώς έξω από το προαύλιο της εκκλησίας! Ποιος να το φανταζόταν πως σε αυτό ακριβώς το σημείο που κάθομαι σήμερα, μπορεί να πάτησε το πόδι του ένας από τους σπουδαιότερους Αγίους της Χριστιανοσύνης!
Ο Άγιος μας (Άγιος Λάζαρος) ήταν Εβραίος και καταγόταν από τη Βηθανία. Ήταν πολύ ξεχωριστός, όχι μόνο λόγω της φιλίας του με τον Χριστό, αλλά και επειδή ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που αναστήθηκε! (Ο Χριστός αναστήθηκε κι αυτός αλλά δεν ήταν άνθρωπος, ήταν γιος του Θεού, Θεάνθρωπος).
Μετά από την Ανάσταση του αποφάσισε να συνεχίσει τη ζωή του στη Κύπρο και συγκεκριμένα στο “Κίτιον” όπως λεγόταν τότε η Λάρνακα.
Το 45μ.Χ αυτός ο σπουδαίος Άγιος έγινε Επίσκοπος της πόλης μας. Όλοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν γιατί εκτός από Επίσκοπος ήταν και φίλος, αδελφός και συνάνθρωπος.
Αρκετά είπαμε για τον Άγιο.
Τώρα ας μιλήσουμε γι’ αυτή την πανέμορφη εκκλησία. Καθώς την κοιτώ νιώθω ένα δέος να με πλημμυρίζει. Όταν βλέπεις την εκκλησία νιώθεις μέσα σου ζεστασιά, αφού ξέρεις πως εκεί μέσα βρίσκεται ο Άγιος και σε περιμένει για να σε βάλει στην αγκαλιά του και να σε προστατέψει.
Η εκκλησία είναι χτισμένη μόνο με πέτρα. Έχει τρεις τρούλους και είναι μία από τις τρεις βυζαντινές εκκλησίες της Κύπρου. Χτίστηκε στα τέλη του 9ου αιώνα από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέωντα στ’.
Αυτό που σε εντυπωσιάζει περισσότερο σε αυτή την εκκλησία είναι η οικειότητα που νιώθεις καθώς μπαίνεις μέσα, είτε είσαι από την Λάρνακα είτε από άλλο μέρος.
Αυτό ίσως να οφείλεται στην υπέροχη αρχιτεκτονική, ή στο ότι η εκκλησία είναι παλιά, ή στο ότι……ο Άγιος Λάζαρος είναι ακόμα εκεί μέσα στην εκκλησία!
—————————————————————————————-

Γιώργος Χατζηγεωργιου
Β’ τάξη

Καθώς κοιτούσα την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου η καμπάνα χτύπησε για πολλοστή φορά και άνοιξε μια πόρτα. Εγώ στην αρχή σκέφτηκα να μπω μέσα, όμως άκουσα μια σιγανή φωνή να μου φωνάζει που προκαλούσε ανατριχίλα. “Έλα……έλα….έλα” μου έλεγε.
Προχώρησα και είδα ένα κύριο που η μυρωδιά του ήταν περίεργη σαν να ζούσε εδώ και εκατοντάδες χρόνια…….Στη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήταν ο Άγιος Λάζαρος. “Δεν είναι αυτό που βλέπεις” μου είπε.
“Μα πως…..πως; Πώς δεν είναι αυτό που βλέπω, αφού το ζω είμαι εδώ!”
Με ακούμπησε στον ώμο…..”Εσύ είσαι, είσαι φάντασμα ήρθες εδώ μετά τα όλα όσα πέρασες, τους αγώνες σου…..”
“Ώπα, ώπα! Που ξέρεις εσύ για τους αγώνες μου;” μου είπε.
Δεν απάντησα…..
“Μπορώ να δω τα πάντα” μου είπε.
“Αλήθεια; Βλέπεις τα πάντα;” τον ρώτησα.
“Ναι! Και αυτά που γίνονται στον κόσμο αλλά προπάντων αυτά που γίνονται στην πόλη μας, τη Λάρνακα…..Το Κίτιον μας!”
—————————————————————————————-

Αναστασία Χριστοφίδου
Β’ Τάξη

Ο Λάζαρος ήταν ένα χρυσό παιδί. Δεν ήταν ένα άχρηστο παλλικάρι, δεν ήταν ένα τρελό παιδί, ήταν ένας σοφός και ήταν ο πιο στενός φίλος του Χριστού, ήταν και μαθητής του.
Ο Λάζαρος είχε πεθάνει επειδή ο Χριστός άργησε να πάει να τον δει, άργησε να πάει σαν μια χελώνα.
Όταν όμως ο Χριστός πήγε στον τάφο του Λάζαρου, τον ανάστησε. Τότε ήταν που μετά την ανάσταση του ο Λάζαρος ήρθε στην πόλη μας, τη Λάρνακα που τότε λεγόταν Κίτιον.
Η εκκλησία του Αγίου Λαζάρου είναι μια από τις αρχαιότερες εκκλησίες της Κύπρου. Σήμερα που την έβλεπα ένιωσα χαρούμενη, ευτυχισμένη που έμαθα τόσα πράγματα για τον Άγιο Λάζαρο και που βρισκόμουν εκεί μπροστά απ’ την εκκλησία του.
Εύχομαι να θυμάμαι πάντα την ιστορία του. Θέλω να ξαναέρθω στον Άγιο Λάζαρο για να ξαναγράψω κάτι γι αυτόν. Μια ιστορία.

—————————————————————————————-

Στέφανος Μαυρομιχάλης
Β’ Τάξη

Παλιά η πανέμορφη Λάρνακα ονομαζόταν “Κίτιον”.
Δεν είναι το Τρόοδος, δεν είναι ένας άλλος τόπος, είναι η Λάρνακα, και αυτή εδώ είναι η εκκλησία του Αγίου Λαζάρου.
Μια μέρα στη εκκλησία του Αγίου Λαζάρου ξέσπασε μια μεγάλη πυρκαγιά και κατάφερε να καταστρέψει πάρα πολύ την εκκλησία! Όταν ξεκίνησαν να την φτιάχνουν βρήκαν τα λείψανα του Αγίου Λαζάρου, μετά από εκατοντάδες χρόνια.
Ίσως γι αυτό σήμερα που την κοιτούσα να μου φαινόταν τόσο τέλεια!