O νεαρός δικηγόρος Aνδρέας Πασιουρτίδης είναι υποψήφιος βουλευτής (ΑΚΕΛ, Αριστερά Νέες Δυνάμεις) Λάρνακας ενώ την ίδια ώρα είναι και Βοηθός Γραμματέας της Ομόνοιας. Το Skala Times κουβεντιάζει με τον υποψήφιο βουλευτή και συζητάμε όλα όσα αφορούν την Λάρνακα, την πολιτική, αλλά και την προσωπική πορεία του Ανδρέα Πασιουρτίδη, ο οποίος τονίζει “Προσωπικά το όνειρο μου είναι μια μέρα όλοι οι Κύπριοι να ζηλεύουν την πόλη μας, αλλά και τουρίστες από όλο τον κόσμο να επισκέπτονται την Κύπρο εξαιτίας της Λάρνακας. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα αν τουρίστες αναγκάζονταν να αναζητήσουν κατάλυμα σε άλλη πόλη λόγω του ότι η Λάρνακα είναι υπερπλήρης”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Από τη θέση του Βοηθού Γενικού Γραμματέα της Ομόνοιας, τώρα και υποψήφιος Βουλευτής ΑΚΕΛ, Αριστερά Νέες Δυνάμεις για την πόλη και επαρχία Λάρνακας. Αλήθεια, η εμπλοκή σου με τα κοινά και την πολιτική πως προέκυψε;
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται με τα κοινά. Αν δεν με απατά η μνήμη μου από το δημοτικό ακόμα σε κάθε εκλογές για την ανάδειξη του συμβουλίου της τάξης έβαζα υποψηφιότητα. Στην τρίτη λυκείου μάλιστα εκλέγηκα αντιπρόεδρος του Κεντρικού Μαθητικού Συμβουλίου στο Παγκύπριο Λύκειο Λάρνακας. Ίσως η ιδιοσυγκρασία και ο χαρακτήρας μου να με οδηγεί στο να θέλω να έχω άποψη για θέματα που επηρεάζουν ομάδες ατόμων και γενικά τους πολίτες. Σημαντικό ρόλο βέβαια διαδραμάτισε και το γεγονός ότι προέρχομαι από πολιτικοποιημένη και ιδεολογικά στρατευμένη οικογένεια. Ο παππούς μου ο αείμνηστος Ανδρέας Πασιουρτίδης υπήρξε ενεργό στέλεχος του ΑΚΕΛ και Κοινοτάρχης Περβολιών για 28 χρόνια, αλλά και ο πατέρας μου μέχρι και σήμερα αποτελεί ενεργό στέλεχος του ΑΚΕΛ. Για να είμαι όμως δίκαιος, όσο περίεργο και αν ακουστεί αυτό που θα πω, ουδέποτε το οικογενειακό μου περιβάλλον δεν μου επέβαλε ποια ιδεολογία να ασπαστώ, ούτε σε ποιο κόμμα να εμπλακώ. Η όλη τους όμως συμπεριφορά αλλά και το υπόβαθρο και ο τρόπος ζωής μας σαν οικογένεια με οδήγησε στα εφηβικά μου χρόνια να αντιληφθώ ότι ανήκω στον χώρο της Αριστεράς. Και χρόνο με το χρόνο γίνομαι όλο και πιο βέβαιος ότι η επιλογή μου ήταν απόλυτα σωστή.
Αντρέα, ένας νέος άνθρωπος, σύζυγος, πατέρας, δικηγόρος, μόλις 32 ετών, γιατί να εμπλακεί με την πολιτική;
Καταρχάς μην με μεγαλώνεις είμαι 31 χρονών (γέλια). Θεωρώ ότι η εμπλοκή με την πολιτική δεν έχει να κάνει ούτε με την ηλικία, ούτε με το επάγγελμα ούτε με την οικογενειακή κατάσταση. Αν ένας άνθρωπος πιστεύει ότι μπορεί και έχει την όρεξη να προσφέρει και να εργαστεί για το κοινό καλό δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από κανένα παράγοντα. Τώρα όσον αφορά το νέος σίγουρα λόγω της ηλικίας μου νιώθω ότι έχω την θέληση και τις αντοχές να ασχοληθώ με την πολιτική. Προς θεού όμως αυτό δε σημαίνει ότι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας δεν διακατέχονται από αυτά τα χαρακτηριστικά. Μιλάω πάντοτε για τον εαυτό μου. Η εμπλοκή μου όμως με την πολιτική στο παρόν στάδιο οφείλεται και σε ένα άλλο βασικό λόγο. Στην απουσία νέων ανθρώπων από τα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Νιώθω έντονα ότι στον τομέα αυτό, όπως και σε πολλούς άλλους βέβαια, η γενιά μου είναι αδικημένη. Στην Κύπρο υπάρχει η αντίληψη ότι οι νέοι είναι άπειροι και δεν είναι σε θέση να κατέχουν πολιτικά αξιώματα. Στόχος μου είναι να αποδείξω ότι η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη και να εκπροσωπήσω επάξια τη δική μου γενιά στην πολιτική σκηνή της χώρας μας.
Ποια θεωρείς ως τα βασικότερα ζητήματα/προβλήματα για τη πόλη και επαρχία Λάρνακας αυτή την
εποχή;
Το βασικότερο πρόβλημα της πόλης και επαρχίας Λάρνακας είναι και το πιο διαχρονικό. Είναι η αντιμετώπιση της ως φτωχού συγγενή, ως πόλης δεύτερης κατηγορίας. Ανέκαθεν η Λάρνακα φορτωνόταν με έργα και εγκαταστάσεις τα οποία απέρριπταν οι άλλες πόλεις. Ουδέποτε όμως τα έργα αυτά αντισταθμίστηκαν με άλλα μεγαλεπήβολα έργα που θα βοηθούσαν και θα έδιναν ώθηση στην ανάπτυξη της. Η αίσθηση μου είναι ότι τη Λάρνακα την αγαπούν μόνο οι κάτοικοι της και κανείς άλλος. Και αυτό είναι μέγα λάθος. Ζούμε και εργαζόμαστε σε μια πανέμορφη πόλη η οποία αδικείται τόσο από την εκάστοτε κυβέρνηση αλλά πολλές φορές και από τους τοπικούς της άρχοντες, οι οποίοι δεν διεκδικούν με σθένος και αποφασιστικότητα αυτά που δικαιωματικά της ανήκουν. Μου είναι αδιανόητο να ζω σε μια ευρωπαϊκή πόλη το 2016 η οποία με την πρώτη νεροποντή πλημμυρίζει και κλείνουν η δρόμοι. Μου είναι αδιανόητο να ζω σε μια πόλη η οποία διαθέτει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας και δεν μπορεί να πείσει τους τουρίστες που καταφθάνουν να παραμείνουν σε αυτή. Μου είναι αδιανόητο να ζω σε μια πόλη που διαθέτει ένα λιμάνι το οποίο φυτοζωεί. Μου είναι αδιανόητο να ζω σε μια πόλη στην οποία οι αξιοπρεπείς δρόμοι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και τέλος μου είναι αδιανόητο να ζω σε μια πόλη της οποίας οι δημοτικές αρχές δέχονται αβίαστα και με κλειστά μάτια άνωθεν εντολές που την οδηγούν στην εξαθλίωση και στη μιζέρια. Η Λάρνακα είναι η πόλη με τη μεγαλύτερη προοπτική ανάπτυξης και ευημερίας. Καιρός λοιπόν να διεκδικήσουμε δυναμικά και να κατακτήσουμε αυτά που δικαιούται η πόλη μας. Παράλληλα όμως θα πρέπει να εργαστούμε για την ανάπτυξη της υπαίθρου και των περιφερειακών προσφυγικών συνοικισμών γιατί χωρίς τα πιο πάνω καμία πόλη δεν μπορεί να ευημερήσει.
Πιστεύεις πως υπάρχουν τρόποι να καταπολεμήσουμε την ανεργία στην πόλη μας και συνάμα να αυξήσουμε τον τουρισμό;
Πιστεύω ότι ως Λαρνακείς θα πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε το καζίνο να ανεγερθεί στην επαρχία μας. Ένα έργο τέτοιου βεληνεκούς είναι ικανό να αλλάξει άρδην τον υφιστάμενο χαρακτήρα της πόλης προς το καλύτερο. Περαιτέρω, θα πρέπει να παλέψουμε για την ενιαία ανάπτυξη του λιμανιού και της μαρίνας σύμφωνα με τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις που μας έχουν δοθεί. Επίσης θα πρέπει να απαιτήσουμε όπως το συντομότερο δυνατό λειτουργήσει κάποια σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου στη Λάρνακα. Αυτό θα βοηθήσει όχι μόνο στην καταπολέμηση, σε ένα βαθμ,ό της ανεργίας, αλλά συγχρόνως θα μετατρέψει τη Λάρνακα σε μια εν μέρει φοιτητούπολη, με αποτέλεσμα την περαιτέρω ανάπτυξη της.
Αντρέα ποιο είναι το δικό σου όραμα για τη πόλη του Ζήνωνα;
Προσωπικά το όνειρο μου είναι μια μέρα όλοι οι Κύπριοι να ζηλεύουν την πόλη μας, αλλά και τουρίστες από όλο τον κόσμο να επισκέπτονται την Κύπρο εξαιτίας της Λάρνακας. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα αν τουρίστες αναγκάζονταν να αναζητήσουν κατάλυμα σε άλλη πόλη λόγω του ότι η Λάρνακα είναι υπερπλήρης.
Γιατί επέλεξες το ΑΚΕΛ για να συμπορευτείς;
Όπως ανέφερα και πιο πάνω εδώ και αρκετά χρόνια αντιλήφθηκα ότι ιδεολογικά ανήκω στην αριστερά. Όταν με κάλεσαν στα γραφεία της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λάρνακας για να μου ανακοινώσουν ότι προτάθηκα από κάποια άτομα για να λάβω μέρος στις διαδικασίες ανάδειξης των υποψήφιων βουλευτών δεν δίστασα ούτε στιγμή να αποδεχτώ αυτή την πρόκληση. Αποτελεί τεράστια τιμή για μένα να βρίσκομαι στο ψηφοδέλτιο του ιστορικότερου κόμματος της Κύπρου.
Ο σημαντικότερος λόγος όμως που επέλεξα ΑΚΕΛ είναι διότι είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να σταθεί ανάχωμα στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης και των Ευρωπαίων “φίλων” της.
Διότι είναι ο μοναδικός πολιτικός συνδυασμός που πολιτεύεται με ήθος και αξιοπρέπεια τόσο εντός όσο και εκτός της Βουλής.
Διότι, παρά τα οποιαδήποτε λάθη του, ουδέποτε εγκλημάτησε εις βάρος του Κυπριακού λαού.
Για την αποχή απ’ τις εκλογικές αναμετρήσεις ποια η άποψη σου;
Είμαι της άποψης ότι η αποχή δεν εξυπηρετεί σε κάτι και δεν δίνει οποιοδήποτε μήνυμα πέραν από στατιστικές αναφορές. Η αποχή την Κυριακή των εκλογών ουδόλως θα αποτρέψει την συγκρότηση της Βουλής την Δευτέρα μετά τις εκλογές. Οι 56 βουλευτικές έδρες θα πληρωθούν όση και αν είναι η αποχή. Άρα κατά τη γνώμη μου είναι πολύ χειρότερο τους 56 βουλευτές να τους εκλέξουν μερικοί δεσμεύοντας με την ψήφο τους και τους υπόλοιπους που θα απέχουν. Το δικαίωμα του εκλέγειν είναι το ιερότερο δικαίωμα που έχουν οι πολίτες. Είναι κρίμα και άδικο να το χαραμίζουν απέχοντας από την εξάσκηση του. Κάθε πολίτης οφείλει να έχει λόγο και άποψη για τα ζητήματα που τον αφορούν και να τα εκφράζει με την ψήφο του.
Ειδικότερα όσον αφορά τους ψηφοφόρους που ανήκουν στο ΑΚΕΛ ή στην ευρύτερη αριστερά και σκέφτονται να απέχουν θα πρέπει να τους ξεκαθαρίσουμε ότι τους μόνους που θα ωφελήσει η αποχή είναι τους κυβερνώντες, το μεγάλο κεφάλαιο και τους εχθρούς της δημοκρατίας και της επανένωσης. Στο κάτω κάτω δεν αρμόζει στον Αριστερό ψηφοφόρο η αποχή, όσο και αν τον έχει «απογοητεύσει» ο πολιτικός του χώρος.
Ο Θουκυδίδης από τον 5ο αιώνα π.χ. διαμηνύει πως ο πολίτης δεν πρέπει να μένει απαθής και αδρανής όταν υπάρχουν πολιτικές εξελίξεις. Διαφορετικά ο πολίτης χαρακτηριζόταν άτιμος και στερείτο των πολιτικών του δικαιωμάτων. Το ίδιο μας διαμηνύει και ο Κωνσταντίνος Καβάφης 25 αιώνες αργότερα από τον Θουκυδίδη. Έρχονται στιγμές, λέει, που ο πολίτης πρέπει να πει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι. Όχι λοιπόν στην αποχή και Ναι στην συμμετοχή στις εκλογές Μαΐου πρέπει να είναι η θέση κάθε Αριστερού ψηφοφόρου όσο πικραμένος κι αν είναι.
Αν σου ζητούσα να περιγράψεις τον εαυτό σου σε μια παράγραφο τι θα έλεγες;
Θέλω να πιστεύω ότι είμαι έντιμος, εργατικός, ειλικρινής, αποφασιστικός, διαβασμένος και σφαιρικά καταρτισμένος. Επίσης θεωρώ ότι η ηλικία μου μου επιτρέπει να έχω ένα σύγχρονο τρόπο σκέψης προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα και συνθήκες και μπορώ να κοιτάζω τον άλλο στα μάτια ζητώντας του να με ψηφίσει διαβεβαιώνοντας τον ότι μέσα από τη δράση και την πολιτική μου πορεία θα τον δικαιώσω για την επιλογή του. Γνώμονας μου είναι πάντοτε το συλλογικό και όχι το προσωπικό όφελος και πυξίδα μου αποτελεί το κοινό καλό.
Το 2008 τελείωσες το πτυχίο σου στην Αθήνα, το 2009 έκανες την άσκηση σου στην Κύπρο ως δικηγόρος και το 2009-2010 πήρες το μεταπτυχιακό σου από το University of Bristol της Βρετανίας. Ασκείς το επάγγελμα του δικηγόρου από το 2010. Με όλα αυτά τα σκάνδαλα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και άλλα που ενδεχομένως να αποσιωπούνται, θεωρείς ότι η Κυπριακή δικαιοσύνη και θεσμοί κάνουν σωστά την δουλειά τους;
Καταρχάς θέλω να τονίσω ότι στον τομέα της δικαιοσύνης δεν μπορούν να υπάρχουν 2 μέτρα και 2 σταθμά. Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου, είτε αυτός είναι τραπεζίτης, είτε βουλευτής, είτε κρατικός αξιωματούχος. Γι’ αυτό ως ΑΚΕΛ διεκδικούμε και παλεύουμε για ισότητα, ισονομία και καθολική δικαιοσύνη.
Στο δια ταύτα, θεωρώ ότι η Κυπριακή Δικαιοσύνη σε γενικές γραμμές στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Θέλω να πιστεύω ότι η δικαιοσύνη στην Κύπρο δεν μολύνθηκε από τις «ασθένειες» που ταλανίζουν τις υπόλοιπες εκφάνσεις του δημόσιου βίου. Είμαι της άποψης ότι η Κύπρος διαθέτει εξαιρετικούς και καταρτισμένους νομικούς, καθώς και άμεμπτους και αμερόληπτους δικαστές οι οποίοι είναι σε θέση να σηκώσουν το βαρύ φορτίο της ορθής απονομής δικαιοσύνης. Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι οι λειτουργοί της δικαιοσύνης είναι αλάνθαστοι. Το σημαντικό όμως είναι τα όποια λάθη να μην γίνονται επί σκοπού και για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, ούτε και πρέπει η δικαιοσύνη να αποτελεί όχημα για την άσκηση πολιτικής.
Ποιο είναι το προσωπικό μότο του Αντρέα Πασιουρτίδη;
Όσο ψηλότεροι οι στόχοι που βάζεις, τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση της επίτευξης τους.
