Της Αθηνάς Ζάουρα
Υποψήφια Βουλευτής ΑΚΕΛ Αμμοχώστου
Μέλος Γενικού Συμβουλίου ΠΟΓΟ
Μέλος Επαρχιακού Συμβουλίου ΕΔΟΝ Αμμοχώστου
Μέλος Γραφείου Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ
Κάθε Απρίλης ζωντανεύει μνήμες τιμής και δόξας της Κυπριακής ιστορίας. Κάθε Απρίλη, η μνήμη γίνεται συνείδηση και φωνάζει δυνατά τα λόγια του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου: «Δώσε τέλος στην συμφορά. Σε περιμένει το ιστορικό σου καθήκον!.. Κινήσου… Αλλά σήμερα. Γιατί ίσως αύριο θα είναι αργά. Να σταματήσει πια αυτή η συμφορά! Να ζήσετε, να συνεχίσετε! Ζήτω η Ειρήνη! Ζήτω η Φιλία!».
Στις 11 του Απρίλη του 1965, η φασιστική ΤΜΤ έστησε καρτέρι θανάτου του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και του Κώστα Μισιαούλη, στελέχους της ΠΕΟ. Έζησαν και αγωνίζονταν σε καιρούς που ο σοβινισμός άρχισε να κατατρώει τα σωθικά της Κύπρου. Σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο Καβάζογλου και ο Μισιαούλης έκαμαν τη συνειδητή επιλογή της κοινής πάλης, αφού ήταν γαλουχημένοι με τα ιδανικά της Αριστεράς, του διεθνισμού, της ενότητας της εργατικής τάξης.
Πολλοί προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα να παραποιήσουν και να υποσκάψουν την θυσία και τα μηνύματα των ηρωομαρτύρων της Ελληνοτουρκικής φιλίας και της ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που έστω και την υστάτη, αν εισακούονταν θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι τραγικές συνέπειες που ακολούθησαν.
Η θυσία των Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη επιτάσσει, ενωμένοι να απομονώσουμε και να πατάξουμε πολιτικά το τέρας του φασισμού, το τέρας του εθνικισμού-σοβινισμού, που στο διάβα τους αφήνουν φωτιά και κάρβουνο. Τις καταστροφικές συνέπειες του μας τις θυμίζει καθημερινά ο Πενταδάκτυλος.
Ακούμε συχνά από ορισμένους υπερ-πατριώτες, “εμείς ποδά τζαι τζείνοι ποτζεί.” Θέλουν την Κύπρο ελληνική και ας είναι και μισή. Κι ας ξέρουν πως έτσι δωρίζουμε τη μισή μας πατρίδα στην Τουρκία. Κι ας ξέρουν πως έτσι δικαιώνουμε αυτούς που θέλησαν να τη διαμελίσουν το 1974, ότι μη επίλυση του κυπριακού σημαίνει μόνιμη παρουσία και συμβίωση με τις χιλιάδες του τουρκικού στρατού και των εποίκων. Την μη επιστροφή των προσφύγων μας, της γής και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ότι σημαίνει συμβίωση με ένα μόρφωμα που θα ελέγχεται από την Τουρκία, μέσα στην ίδια μας την πατρίδα με ότι συνεπάγεται για το μέλλον της πατρίδας μας.
To ΑΚΕΛ δεν οχυρώνεται στην άρνηση, δεν στρουθοκαμηλίζει χώνοντας το κεφάλι στην άμμο νομίζοντας ότι αποσείει τις καθημερινά αυξανόμενες συνέπειες της κατοχής ούτε τρέφει ψευδαισθήσεις ότι η αδιαλλαξία της Τουρκίας θα καμφθεί σε μια μέρα. Τρέφει όμως την πίστη ότι με ασταμάτητο αγώνα στην βάση των διαχρονικών αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου, των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών κορυφής, μπορούμε να πετύχουμε την πολυπόθητη λύση του Κυπριακού προβλήματος που να επανενώνει την πατρίδα μας και να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του λαού μας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Πέρασαν 42 χρόνια κατοχής, βαθαίνουν τα τετελεσμένα και αυξάνεται ο κίνδυνος της διχοτόμησης της πατρίδας μας. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες, όπως συμπεριφέρθηκε ο ΔΗΣΥ και τα άλλα κόμματα επί διακυβέρνησης Χριστόφια. Η απειλή της διχοτόμησης είναι άμεση με όλες τις καταστροφικές συνέπειες και ο κίνδυνος να μας φορτωθούν οι ευθύνες θα είναι καταστροφικός για μας και ευνοϊκός για την Τουρκία και τις εθνικιστικές δυνάμεις των Κατεχομένων που επιδιώκουν αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Επιβάλλεται να δικαιώσουμε τους πρόσφυγες και τους εγκλωβισμένους μας, να ανοίξουμε τον δρόμο της ειρήνης, της ευημερίας και της προοπτικής για ολόκληρο το λαό μας. Έχουμε χρέος να δικαιώσουμε και να τιμήσουμε τους αγώνες και την θυσία των Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη.
Για να ενισχύσουμε λοιπόν την ελπίδα της πολυπόθητης λύσης, πρέπει να στηρίξουμε το μόνο κόμμα που παραμένει πιστό και σοβαρό στο όραμα της απελευθέρωσης και της επανένωσης της κοινής μας πατρίδας, της ειρηνικής συμβίωσης Ε/Κ και Τ/Κ, το ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις.
