“Η Σκουφοκοκκινίτσα” κυκλοφορεί εδώ και ένα μήνα από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ. Είναι ένα εκπαιδευτικό παραμύθι που καταφέρνει να γίνεται εργαλείο για γονείς και εκπαιδευτικούς μαθαίνοντας στα παιδιά να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές και να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη.
Το Skala Times μίλησε με την συγγραφέα και εικονογράφο της “Σκουφοκοκκινίτσας”, την Μαρίνα Γιώτη, η οποία τονίζει ότι “ένα μόλις μήνα μετά την κυκλοφορία της “Η Σκουφοκοκκινίτσα”είναι ένα καλό εργαλείο για τους εκπαιδευτικούς και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Μου γράφουν και μου στέλνουν φωτογραφίες δάσκαλοι από όλη την Ελλάδα που χρησιμοποιούν το βιβλίο στην τάξη τους”.
Περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
Της Γιώτας Δημητρίου
Κυρία Γιώτη ποιο ήταν το έναυσμα για να γράψετε την “Σκουφοκοκκινίτσα”;
Μια φράση της κόρης μου την πρώτη φορά που είδε αλεπού στο δρόμο: «Μαμά μια πονηρή αλεπού!».
Το ότι είστε μητέρα, έχετε μια κόρη 7 ετών, τι ρόλο παίζει κάθε φορά που γράφετε ένα παραμύθι;
Η κόρη μου είναι ο απόλυτος κριτής μου, αλλά και πηγή έμπνευσης, αφού πολλά από αυτά που ζούμε παρέα είναι η αφορμή για τις ιστορίες μου.
Πόσο σημαντικά είναι τα εκπαιδευτικά παραμύθια για τα παιδιά μας;
Πολύ. Μέσα από τα παραμύθια μπορούμε να περάσουμε πιο εύκολα πολλά διδάγματα στα παιδιά μας και να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν πιο πολύπλοκες έννοιες. Είναι κάτι που γίνεται από τα παλιά τα χρόνια και αποτελεί τη βάση για τα λαϊκά παραμύθια που διασώζονται μέχρι σήμερα.
Κατά την άποψη σας, σήμερα, οι γονείς είναι συνειδητοποιημένοι για τον σημαντικό ρόλο των παιδικών βιβλίων;
Περισσότερο από παλιότερα, αλλά ακόμα έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε.
Αλήθεια, πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας;
Πάντα αγαπούσα τα παιδικά βιβλία και ήθελα να ασχοληθώ με αυτά. Σπούδασα οπτική επικοινωνία και εικονογράφηση στην Αμερική, δούλεψα στη διαφήμιση για πολλά χρόνια και τα παιδικά βιβλία παρέμειναν ένα μεγάλο μου όνειρο. Δεν ήταν κάτι ουρανοκατέβατο όμως. Όταν αγαπάς κάτι πολύ κάποια στιγμή εμφανίζεται μια ευκαιρία για να το πραγματοποιήσεις. Αν δεν την αρπάξεις εκείνη την στιγμή, μπορεί να χαθεί για πάντα.
Θα θέλατε να ασχοληθείτε και με την συγγραφή άλλου είδους βιβλίων, πέρα από τα παιδικά;
Κάτι τέτοιο δεν βρίσκεται στα άμεσα σχέδια μου. Με γοητεύουν οι μικρές ηλικίες και μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες που ενεργοποιούν την φαντασία, αλλά και την κρίση των παιδιών. Επίσης το γεγονός ότι κάνω η ίδια την εικονογράφηση μου δίνει τεράστιο ελευθερία ώστε να αποδώσω την ιστορία όπως ακριβώς θέλω. Κάθε φορά βουτάω σε έναν μαγικό κόσμο όπου όλα είναι πιθανά. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σε οδηγήσει η ζωή και εγώ είμαι ανοικτή σε κάθε νέα πρόκληση.
Σπουδάσατε Marketing και Καλές Τέχνες στο Georgetown University της Washington, DC όπου αποφοιτήσατε το 1997. Μέχρι το 1999 φοιτήσατε στο Pratt Institute στη Νέα Υόρκη Σχεδιασμό Οπτικής Επικοινωνίας και Εικονογράφηση από το οποίο αποφοιτήσατε με τιμητικές διακρίσεις.
Οι σπουδές τι ρόλο έπαιξαν στο να ασχοληθείτε με την συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Πολύ μεγάλο. Με βοήθησαν να διαμορφώνω και να οπτικοποιώ τις ιδέες μου συμπυκνωμένα και με διαύγεια. Όμως δεν σταμάτησα να μαθαίνω μόλις τελείωσα τις σπουδές μου. Το πανεπιστήμιο ήταν η βάση και με δίδαξε κάτι πολύ σημαντικό: ότι θα πρέπει να συνεχίσω να ψάχνομαι, να μαθαίνω και να βελτιώνομαι μια ζωή.
Μέσα σε δυο χρόνια (2014-2016) γράψατε τρία παιδικά βιβλία “Η Στιγμούλα”, “Η Στιγμούλα είναι δυνατή!” και “Σκουφοκοκκινίτσα”. Την ίδια ώρα είστε μαμά και διευθύντρια σε εταιρία συμβούλων μάρκετινγκ. Πώς βρίσκετε χρόνο για όλα;
Με πολύ καλό πρόγραμμα και βοήθεια από άξιους ανθρώπους γύρω μου.
Θεωρώ ότι “Η Σκουφοκοκκινίτσα” είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Αλήθεια πώς θα καταφέρουμε να εξαλείψουμε τις διακρίσεις και τον ρατσισμό από τα σχολεία, έτσι ώστε τα παιδιά του σήμερα, οι αυριανοί πολίτες, να είναι πιο συνειδητοποιημένοι από εμάς για το τέρας του ρατσισμού;
Με το να συζητάμε με τα παιδιά μας για αυτά τα θέματα σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Ένα βιβλίο, μια ταινία ή μια έκθεση μπορεί να είναι η αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Πιστεύετε ότι “Η Σκουφοκοκκινίτσα” θα καταφέρει να γίνει ένα εργαλείο για τους γονείς έτσι ώστε να καλλιεργήσουν την κριτική σκέψη στα παιδιά τους;
Ξέρω ότι έχει γίνει ήδη, ένα μόλις μήνα μετά την κυκλοφορία της, ένα καλό εργαλείο για τους εκπαιδευτικούς και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Μου γράφουν και μου στέλνουν φωτογραφίες δάσκαλοι από όλη την Ελλάδα που χρησιμοποιούν το βιβλίο στην τάξη τους.
Τέλος, έχετε ήδη στο μυαλό σας (ή γραμμένη) την επόμενη ιστορία σας;
Ναι. Γράφω τις ιστορίες όπως τις σκέφτομαι και μετά αποφασίζω ποια θα εικονογραφήσω. Είμαι ήδη αρκετές ιστορίες μπροστά.
