Με τον Νίκο Ευαγγέλου μπορείς να μιλάς με τις ώρες, να απολαμβάνεις κάθε τι που λέει και να σου μεταδίδει αυτόματα την αγάπη, τις γνώσεις και τον ενθουσιασμό του για την μουσική. Είναι ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης, μουσικός, ο οποίος υπηρετεί την μουσική ενώ την ίδια ώρα επιδιώκει να την παίρνει ένα βήμα παρακάτω. Αρκετοί τον έμαθαν μέσα από την συμμετοχή του (ως πιανίστα) σε γνωστή εκπομπή στο ΡΙΚ1, άλλοι τον γνωρίζουν ως Μαέστρο της Παιδικής Χορωδίας του Δήμου Λάρνακας και κάποιοι άλλοι τον ξέρουν για τις παραστάσεις που ανεβάζει με μεράκι, αγάπη και μοναδικό ταλέντο.
Με αφορμή την παράσταση “Όπου μας βγάλει ο δρόμος 3” που θα γίνει τον Ιούλιο μέσα στα πλαίσια του Φεστιβάλ Λάρνακας, το Skala Times άδραξε την ευκαιρία για μια κουβέντα με τον Νίκο και είναι με ιδιαίτερη χαρά που παρουσιάζουμε σήμερα συνέντευξη του.
Της Γιώτας Δημητρίου
Νίκο, πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σου;
Λέω ότι την μουσική την καλλιέργησα, δεν την σπούδασα. Γιατί ήταν πάντα εκεί, μέσα μου και μέσα στη ζωή μου. Αν με ρωτήσεις πότε έπαιξα για πρώτη φορά πιάνο, δεν θυμάμαι….Ήμουν πολύ μικρός. Η μητέρα μου ως νηπιαγωγός είχε πιάνο στο νηπιαγωγείο της και θυμάμαι που το έβλεπα εκεί από μωρό και έπαιζα, στη συνέχεια άρχισα να γράφω μουσική μόνος μου, από παιδί. Τα μαθήματα στο ωδείο τα βαριόμουνα, αλλά μόνος μου καθόμουν και έγραφα μουσική…..Επίσης, το γεγονός ότι μεγάλωσα γύρω από παιδιά, (λόγω του επαγγέλματος της μητέρας μου η οποία μετά από 50 χρόνια νηπιαγωγός έκλεισε πέρσι το νηπιαγωγείο της), με βοήθησε πιστεύω να κρατήσω την παιδικότητα μου και αυτό λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη στη μουσική μου πορεία.
Ωστόσο σπούδασες μουσική…
Ναι, μετά το στρατό σπούδασα Σύνθεση στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Φλώριδα στο Ορλάντο, στο University οf Santa Florida και στη συνέχεια στο Columbia College στο Σικάγο. Εκεί συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη είναι η μουσική, από την μεσαιωνική μουσική, την αρχαία ελληνική μουσική, μέχρι την σύγχρονη και έφτασα μέχρι εκεί που φτάνει η εξέλιξη της μουσικής, διότι χωρίζεται σε δυο πράγματα η μουσική: στην εξέλιξη και στην ψυχαγωγία.
Εσύ στην Κύπρο πλέον τι κάνεις; Εξέλιξη ή ψυχαγωγία;
Κάνω ψυχαγωγία, αλλά καταφέρνω να βλέπω την εξέλιξη όταν δουλεύω με τα παιδιά.
Μετά τις σπουδές σου ασχολήθηκες με αρκετές παραστάσεις, έστειλες σύνθεση σου στην Γιουροβίζιον (το 2008 με την Ευδοκία Καδή και το Femme Fatale), ήσουν Μαέστρος σε χορωδίες, ωστόσο αρκετός κόσμος σε έμαθε τα τελευταία χρόνια μέσα από μία Κυπριακή Εκπομπή στο κρατικό μας κανάλι όπου ήσουν ο πιανίστας της εκπομπής.
Nαι θα ήθελα να τονίσω όμως ότι δεν είμαι πιανίστας……
Ναι, αλλά η δύναμη της τηλεόρασης κατάφερε να σε κάνει γνωστό και μέσα από αυτό το “ρόλο” σου. 
Εσύ πως βίωσες την σχέση σου με την τηλεόραση;
Δεν θα ήθελα να μιλήσω αρνητικά για την τηλεόραση διότι θεωρώ πως κάθε τέχνη και κάθε μέσο έχει την δική του αξία και σημασία. Παρόλα αυτά, το να γίνεις γρήγορα γνωστός ή ξαφνικά γνωστός, λόγω τηλεόρασης, δεν σημαίνει πως είναι θετικό. Προσωπικά πιστεύω στην φυσική ροή της εξέλιξη του καλλιτέχνη. Η αλήθεια κρύβεται στην επαφή και δυστυχώς η τηλεόραση είναι ένα μηχάνημα δεν είναι πραγματική επαφή. Ωστόσο θα ξαναέκανα τηλεόραση αν και αντιλαμβάνομαι τους κινδύνους, καθότι μπορεί να σε αφήσει πίσω από την πραγματική επαφή της τέχνης σου.
Έχεις κάνει αρκετά πράγματα, μουσικά, να αναφέρουμε μερικά;
Ναι, έχω παίξει ζωντάνά για θέατρο, έχω λάβει μέρος σε παραστάσεις, έχω δουλέψει στο εξωτερικό…..
Η εμπειρία σου στην Γιουροβίζιον το 2008 τι σήμαινε για σένα και πως ήταν να ακούγεται μια σύνθεση σου σε όλη την Ευρώπη;
Κοίταξε ήταν μια εμπειρία…….
Σημαντική εμπειρία φαντάζομαι….
Για μένα πιο σημαντική στιγμή ήταν όταν έπαιξα live στην Επίδαυρο ή όταν παίχτηκαν κομμάτια μου στο Σικάγο από την Συμφωνική Ορχήστρα εκεί, ή από την Κρατική Ορχήστρα Κύπρου….. Αυτά ήταν πιο συνταρακτικά για μένα. Το να γράψεις για την Γιουροβίζιον μια σύνθεση 3 λεπτών είναι εύκολο, τώρα το κάνουν και οι μαθητές μου στο σχολείο, το να γράψεις όμως μία σύγχρονη σουίτα 3 κινήσεων θέλει μήνες δουλειάς, χρειάζεται να ετοιμαστούν οι παρτιτούρες, να γίνει η ενορχήστρωση, κτλ.
Αυτή η διαδικασία της δημιουργίας τι σημαίνει για σένα;
Είναι μια αναγκαία κάθαρση που θεωρώ πως είναι ότι πιο σημαντικό για ένα καλλιτέχνη. Ξέρεις, γενικότερα η ανάγκη για δημιουργία υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, ακόμα και στα ζώα…..
Διαφωνώ…Υπάρχουν άνθρωποι, που ίσως και να διακατέχονται από ορθολογισμό, οι οποίοι νιώθουν ότι δεν έχουν ανάγκη την δημιουργία…..
Να στο πω αλλιώς. Δημιουργία είναι και η διαδικασία ετοιμασίας φαγητού, η μαγειρική, ακόμα και ο λογιστής που όλη μέρα ασχολείται με αριθμούς, την ώρα που θα ασχοληθεί με το ντύσιμο του, δημιουργία είναι πολλά πράγματα, πολλές φορές είναι καθημερινά πράγματα ρουτίνας. Αυτό περί δημιουργίας είναι κάτι που εξηγώ και στους μαθητές μου και το αντιλαμβάνονται….Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε την αξία της δημιουργίας.
Να αναφέρουμε ότι είσαι και καθηγητής σε Δημόσιο Γυμνάσιο. Αλήθεια πώς είναι να διδάσκεις στα παιδιά;
Τα παιδιά είναι θετικοί αποδέκτες. Επίσης δεν μαθαίνουν μόνο αυτά από εσένα αλλά κι εσύ από αυτά, αν είσαι ανοικτός να τα καταλάβεις.
Είσαι και Μαέστρος στην Παιδική Χορωδία του Δήμου Λάρνακας. Τα παιδιά, γενικότερα, τι κερδίζουν μέσα από τη μουσική;
Όταν ένα παιδί ασχολείται με την μουσική στα 5 του μαθαίνει ρυθμό, μελωδία (σειρά, νότες), αρμονία, (συνδυασμό των ήχων). Το παιδί κερδίζει ηρεμία, παρατηρητικότητα, βάζει την σκέψη του σε σειρά, σέβεται τον ήχο αλλά και την ησυχία. Ξέρεις, η κοινωνία μας γίνεται καλύτερη όταν τα παιδιά του σήμερα ασχολούνται με την μουσική, κερδίζει πιο συγκροτημένους αυριανούς πολίτες.
Στη Παιδική Χορωδία του Δήμου Λάρνακας με τι κριτήρια δέχεστε παιδιά και πόσα παιδιά έχεις σήμερα;
Έχουμε 120 παιδάκια. Το κριτήριο είναι η ηλικία, να είναι 7 ετών και άνω για να μπορεί να διαβάζει τους στίχους. Αν είναι μικρότερο μπορεί άθελα μας να το κάνουμε να πιεστεί και κατεπέκταση να αντιπαθήσει την μουσική.
Υπάρχουν παιδάκια που δεν έχουν καλή φωνή και δεν τα δέχεστε;
Όχι! Όχι! Όχι! Δεχόμαστε όλα τα παιδιά! Είχα παιδιά που ήρθαν χωρίς κανένα ρυθμό και μέσα σε 6 μήνες όχι μόνο απέκτησαν ρυθμό αλλά μπορούσαν να τραγουδήσουν και σόλο!
Πριν αναλάβεις την Παιδική Χορωδία του Δήμου Λάρνακας ήσουν και σε άλλες παιδικές χορωδίες….
Ναι, μου αρέσει να εργάζομαι με παιδιά, και λόγω της παιδικότητας που θεωρώ ότι με διακατέχει ως άνθρωπο, αλλά και επειδή τα παιδιά μπορούν να πειθαρχήσουν πιο εύκολα με τη μουσική, σε σύγκρισημε ένα ενήλικα που δεν είχε σχέση με την μουσική πριν ενταχθεί στη χορωδία. Επίσης, τα παιδιά έχουν όλα καλή φωνή.
Τι άλλο να πούμε για την Παιδική Χορωδία του Δήμου Λάρνακας;
Ότι είναι δωρεάν για όλα τα παιδιά και ότι οι πρόβες γίνονται κάθε Σάββατο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι.
Από την εκπομπή στο ΡΙΚ αποχώρησες τα Χριστούγεννα λόγω φόρτου εργασίας και συγκεκριμένα και λόγω μιας παράστασης που ετοιμάζεις τον Μάιο να πούμε λίγα λόγια για την παράσταση αυτή;
Ετοιμάζουμε την Παράσταση “Όπου μας Βγάλει ο Δρόμος 3” με την παιδική χορωδία του Δήμου Λάρνακας και πολλούς γνωστούς ταλαντούχους ηθοποιούς και τραγουδιστές, με θέμα την επιστροφή στο παιδί μέσα μας. Είχαμε κάνει μέχρι τώρα το “Όπου μας Βγάλει ο Δρόμος” 1 και 2 και συνεχίζουμε φέτος με το 3.
Θα είναι ένα ταξίδι στην δική μας παιδικότητα θα ακούσετε τραγούδια από Μίκη Θεοδωράκη μέχρι Giuseppe Verdi μέχρι Jennifer Lopez, Bruno Mars, Michael Jackson, κυπριακό τραγούδι, παιδικό παραδοσιακό, πολλά πολλά διαφορετικά είδη. Πιστεύω πως είναι ανάγκη να δίνουμε στο παιδί μια γκάμα από ρεπερτόριο την οποία να μαθαίνει να σέβεται και να απολαμβάνει και από όλες τις περιόδους. Όλα είναι σημαντικά και όπως στην ζωγραφική του δίνεις όλα τα χρώματα στην παλέτα του, έτσι και στην μουσική. Το τι θα επιλέξει ως δικά του αγαπημένα είναι προσωπικό του θέμα. Αλλά εσύ ως δάσκαλος, ως μαέστρος οφείλεις να τον μυήσεις σε όλα τα είδη από όλες τις περιόδους.
Την επιμέλεια των κειμένων για την παράσταση “Όπου μας Βγάλει ο Δρόμος 3” θα έχει η ηθοποιός και τραγουδίστρια Έλενα Χατζηαυξέντη, η οποία θα έρθει από το Λονδίνο, όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια, ειδικά για την παράσταση μας αυτή. Στην παράσταση θα λάβουν μέρος αρκετοί ηθοποιοί, τραγουδιστές και σχολές χορού της Λάρνακας.
Εργαζόμαστε πάνω στις πρόβες……
Αν θυμάμαι καλά και στις παραστάσεις “Όπου μας Βγάλει ο Δρόμος” 1 και 2 είχατε γνωστούς ηθοποιούς και τραγουδιστές.
Ναι. Σταύρο Λούρα, Μόνικα Μελέκη και πολλούς άλλους.
Αυτές οι παραστάσεις ήταν μια δική σου ιδέα. Τι κερδίζεις εσύ μέσα από αυτές τις παραστάσεις Νίκο;
Την χαρά των παιδιών. Θυμάμαι όταν ήμουν εγώ παιδί την χαρά, τον ενθουσιασμό και όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα κάθε φορά που είχαμε μια παράσταση, μια σχολική γιορτή κτλ. Αλλά και ο στόχος να δουλέψεις για κάτι μέσα από ομαδικότητα, είναι κάτι σημαντικό για τα παιδιά.
Πόσο δύσκολο είναι η επιλογή των τραγουδιών της παράστασης;
Αν και η επιλογή γίνεται μαζί με την Έλενα Χατζηαυξέντη έχω την εντύπωση ότι δεν επιλέγουμε εμείς τα τραγούδια…..αυτά μας επιλέγουν. Να σου πω ένα παράδειγμα, λίγους μήνες πριν το “Όπου μας Βγάλει ο Δρόμος 2” είχε πεθάνει ο παππούς μου. Ομολογώ πως δεν είμαι καλός στο να διαχειρίζομαι τον χαμό και αποχωρισμό αγαπημένων μου προσώπων…..Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Είχα πάει λοιπόν Δανία εκείνες τις μέρες. Τυχαία άκουγα παντού το τραγούδι “Try to Remember”. Παλιό τραγούδι, τυχαία το άκουγα παντού. Ε λοιπόν, με αυτό το τραγούδι ανοίξαμε την παράσταση.
Όπου μας βγάλει ο δρόμος λοιπόν, Σάββατο Ιούλιο…….
Θα σας περιμένουμε!
Θα ήθελα να κλείσουμε με αυτό Νίκο: Έχεις σπουδάσει Αμερική πέντε χρόνια, έχεις ζήσει Βερολίνο δυο χρόνια, έζησες Ολλανδία ένα χρόνο και επίσης έζησες για έξι μήνες στον Καναδά. Μετανιώνεις που τώρα πια ζεις και εργάζεσαι μόνιμα στην πατρίδα σου την Κύπρο;
Αν με ρωτούσες πριν λίγα χρόνια ίσως να απαντούσα διαφορετικά. Τώρα πια, όμως, έχω την πεποίθηση πως ο καλλιτέχνης πρέπει να μπορεί να δημιουργεί παντού. Το σημαντικό είναι να αγαπήσει τον εαυτό του και τους γύρω του και να είναι γενναιόδωρος μέσα από την τέχνη που υπηρετεί και όχι να κάνει εκπτώσεις λόγω του χώρου/χώρας που ζει.
Το Skala Times υπενθυμίζει ότι ο Πλάτωνας έλεγε: «Η εκπαίδευση στη μουσική είναι ανάγκη επιτακτική γιατί περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο ο ρυθμός και η αρμονία επηρεάζουν το ενδότερο κομμάτι του εαυτού μας, και ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ξέρει πως να το χαλιναγωγήσει»
