To Skala Times φιλοξενεί άρθρα όλων των υποψήφιων βουλευτών Λάρνακας – Αμμοχώστου
Της Σκεύης Κουκουμά
Υποψήφια βουλευτής Αμμοχώστου ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις
Η κρίση, το έγκλημα των τραπεζών, το μνημόνιο έφεραν στην επιφάνεια μια σειρά από ερωτήματα για το μέλλον της κυπριακής κοινωνίας της Κύπρου. Αναδείχθηκαν ξανά οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, πρωτίστως ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ.
Πρώτο. Ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Κύπρου προανήγγειλε ότι από το Μάη θα ξεκινήσουν οι εκποιήσεις, την στιγμή που η Κύπρος έχει το υψηλότερο ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων στον κόσμο και τα υψηλότερα δανειστικά επιτόκια στην Ευρώπη. Ο ΔΗΣΥ προσπάθησε με νύχια και με δόντια και τελικά, με τις ψήφους ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ, κατάφερε να αφαιρέσει από τη νομοθεσία την ουσιαστική προστασία της πρώτης κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης. Επιπρόσθετα, ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ ψήφισαν τη δυνατότητα πώλησης δανείων σε ξένα επενδυτικά ταμεία, αυτά που, όχι τυχαία, χαρακτηρίζονται ως αρπακτικά. Το ΑΚΕΛ επέμεινε μέχρι τέλους στην ανάγκη να υπάρχει νομοθετικό δίκτυ προστασίας της πρώτης κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης, καταψήφισε την πώληση δανείων και προειδοποίησε για τους κινδύνους.
Δεύτερο. Η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ εισήγαγε το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, ισχυριζόμενη ότι θα εξορθολογίσει τις κοινωνικές παροχές. Πραγματικός στόχος ήταν να περικοπούν οι κοινωνικές δαπάνες, περισσότερο ακόμα και από όσο ζητούσε η Τρόικα. Χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο όταν η κυβέρνηση για τους σκοπούς υπολογισμού του ΕΕΕ κοστολογεί τις ανάγκες ενός ανήλικου παιδιού σε λιγότερα από 144 ευρώ το μήνα και ένα ενοίκιο στη Λάρνακα στα 196 ευρώ; Στην πράξη, το κράτος πήρε από τους φτωχούς και τα μοιράζει στους πάμφτωχους. Η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ χαρακτηρίζουν το ΕΕΕ ως «επανάσταση». Δεν έχουν τη στοιχειώδη επαφή με τις ανάγκες και τα προβλήματα του κόσμου που χρειάζεται τις κοινωνικές παροχές. Το ΑΚΕΛ είναι το μόνο κόμμα που δεν ψήφισε το ΕΕΕ και καταθέτει σωρεία προτάσεων για να διευρυνθούν τα κριτήρια παροχής τους ώστε να πλησιάζουν τις πραγματικές ανάγκες των ανέργων και των φτωχών νοικοκυριών.
Τρίτο. ο ΔΗΣΥ πρεσβεύει ιδεολογικά το «λιγότερο κράτος». Επιδιώκει να ιδιωτικοποιήσει τα λιμάνια, τον ηλεκτρισμό και τις τηλεπικοινωνίες της χώρας μας, παρόλο που οι ημικρατικοί αποφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια στο κράτος. Το ΑΚΕΛ είναι το μοναδικό κόμμα που απορρίπτει τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά και τις μετοχοποιήσεις που ουσιαστικά είναι η κερκόπορτα για το ολικό ξεπούλημα. Παράλληλα, το ΑΚΕΛ κατέθεσε ολοκληρωμένες προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό των ημικρατικών διασφαλίζοντας όμως ότι θα παραμείνουν περιουσία της κυπριακής κοινωνίας.
Τέταρτο. ο ΔΗΣΥ και δύο-τρεις μεγαλοκαταστηματάρχες επιδιώκουν τα ανεξέλεγκτα ωράρια στο λιανικό εμπόριο. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερες ώρες απλήρωτα και ότι οι μικροκαταστηματάρχες θα συνθλιβούν από τον ανταγωνισμό. Η κυβέρνηση έφτασε μέχρι το Ανώτατο για να ικανοποιήσει τους μεγαλοκαταστηματάρχες, ακόμα και όταν αυτοί καταχωρούσαν διαφημίσεις στις εφημερίδες δηλώνοντας με θράσος ότι δεν θα σέβονται τα ωράρια. Το ΑΚΕΛ πάλεψε μέσα στη Βουλή για να τεθεί τέλος στα διατάγματα της Υπουργού και για να αυξηθούν οι ποινές στους παρανομούντες μεγαλοκαταστηματάρχες.
Πέμπτο. ο ΔΗΣΥ με επικεφαλής τον ίδιο τον Πρόεδρο του αποφάσισε να ποινικοποιήσει νομοθετικά το δικαίωμα στην απεργία. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι η πολιτική τους προκαλεί κοινωνικές συγκρούσεις και ότι οι εργαζόμενοι αρχίζουν να σηκώνουν κεφάλι. Από την άλλη, το ΑΚΕΛ όχι μόνο υπερασπίζεται το δικαίωμα στην απεργία αλλά καταθέτει προτάσεις νόμου ώστε οι συλλογικές συμβάσεις να μπορούν να επεκταθούν σε κλάδους που δεν καλύπτονται ή που η εργοδοσία εκβιαστικά απαγορεύει τον συνδικαλισμό.
Η αναμέτρηση για αυτά τα ζητήματα θα δοθεί και μέσα και έξω από τη βουλή, και πριν και κατά και μετά τις εκλογές. Τώρα όμως που βρισκόμαστε ενόψει των βουλευτικών εκλογών, ο καθένας πρέπει να αναλογιστεί τη σημασία του να προκύψει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που δεν θα υποτάσσεται στις επιταγές του ΔΗΣΥ, της ΟΕΒ, της κυβέρνησης. Αυτό, όπως αποδείχθηκε επανειλημμένα, μπορεί να συμβεί με την ενίσχυση της μόνης δύναμης που δεν ταλαντεύεται σε αυτά τα θέματα, του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις. Το λόγο έχει ο λαός.
