Ένα εναλλακτικό καφενείο, παραδοσιακό, με φιλανθρωπικό χρώμα, φτιαγμένο από νέους ανθρώπους που αγαπούν τις τέχνες. Το «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν», στο Αυγόρου, είναι μια ιδέα της θεατρικής νεανικής ομάδας «Δημιουργείν» η οποια μιλά στο Skala Times για το εγχείρημα αυτό. Στη συνέντευξη που ακολουθεί η ομάδα τονίζει ότι “Η Θεατρική Ομάδα «Δημιουργείν» ήταν και είναι μια άχρωμη πολιτικά ενέργεια με καθαρό βλέμμα προσανατολισμένο στον πολιτισμό και την πυξίδα στραμμένη στη φιλανθρωπία. Η επαρχία τελικώς αποδείχτηκε έτοιμη να δεχτεί αυτό που παρουσιάσαμε. Ο κόσμος αγκάλιασε κάθε νέα πρόταση από την θεατρική μας ομάδα, είτε αυτή ήταν οι θεατρικές παραστάσεις που ανεβαίνουν κάθε Ιούλιο, είτε ο θερινός κινηματογράφος «Δημιουργειν» που διοργανώνεται κάθε Αύγουστο, είτε μουσικές βραδιές, όπως άλλωστε συνέβη και τώρα με το υπαίθριο καφενείο μας”.
Της Γιώτας Δημητρίου
To «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν» στο Αυγόρου είναι μία πρωτοβουλία της θεατρικής νεανικής ομάδας «Δημιουργείν». Καταρχάς να πούμε λίγα λόγια για την ομάδα αυτή;
Σωστά, η σύσταση του υπαίθριου φιλανθρωπικού καφενείου «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν» αποτελεί πρωτοβουλία της Θεατρικής Ομάδας «Δημιουργείν». Η ομάδα μας συστάθηκε το 2013, στον απόηχο των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που πέρασε το νησί μας μετά το κούρεμα και την έκρυθμη κατάσταση που ακολούθησε. Στόχος ήταν να δημιουργηθεί μία ομάδα-οικογένεια που θα φέρει κοντά τόσο τους νέους απόφοιτους όσο και νεότερα άτομα στρατιώτες και μαθητές, προς την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων με στόχο τα έσοδα να δίνονται σε ευπαθείς οικονομικά ομάδες του κοινοτικού συνόλου. Είναι μια προσπάθεια επέμβασης στην κοινωνία σε περιπτώσεις που η πολιτεία αδυνατεί να βοηθήσει.
Η ομάδα «Δημιουργείν», παρά τη σύντομη περίοδο δράσης της, αριθμεί ήδη την διοργάνωση σημαντικών θεατρικών παραστάσεων και δρωμένων. «Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζαιρη του κόσμου» του Βασίλη Μιχαηλίδη, η τραγωδία «Φοίνισσαι» του Ευριπίδη, η κωμωδία «Πλούτος» του Αριστοφάνη και το δρώμενο με αποσπάσματα από την κυπριακή ποίηση «Αυτός ο κόσμος ο μικρός… ο Μέγας», αποτελούν μόνο μερικές από τις πιο σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις της ομάδας. Οι θεατρικές παραστάσεις της ομάδας έχουν γίνει πλέον θεσμός και οι θεατές υποδέχονται τις εκδηλώσεις μας όλο και πιο θερμά. Στην πιο πάνω περίοδο δράσης, η θεατρική ομάδα «Δημιουργείν» προσέφερε όλα τα καθαρά έσοδα από τις εκδηλώσεις σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, κοινοτικά παντοπωλεία και οικογένειες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Στόχος της ομάδας μας είναι μέσω του πολιτισμού η ζωή των συνανθρώπων μας να γίνει πιο βιώσιμη, παρά τις δύσκολες οικονομικά συνθήκες.
Φέτος η Θεατρική Ομάδα «Δημιουργείν» θα ανεβάσει το έργο “Μάνα Κουράγιο” του Bertolt Brecht. Το πιο πάνω έργο, συγκαταλέγεται στα κορυφαία θεατρικά της παγκόσμιας σκηνής του 20ου αιώνα και από πολλούς θεωρείται το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο στην ιστορία του θεάτρου. Οι παραστάσεις θα διεξαχθούν από τις 8-15 Ιουλίου του 2016, σε Λευκωσία, Λάρνακα και Επαρχία Αμμοχώστου.
Το «Δημιουργείν» ευτύχησε να έχει εξαρχής ανθρώπους που παραμερίζουν το προσωπικό τους συμφέρον έναντι του κοινωνικού συνόλου, θυσιάζουν τον προσωπικό τους χρόνο χωρίς αμοιβή για ένα καλύτερο κόσμο με μόνο όπλο τον πολιτισμό – που αποδεικνύεται αρκετά ισχυρό! Κοντά μας από την πρώτη στιγμή υπήρξε ο Ανδρέας Χρίστου ο οποίος κατάγεται από τη Λευκωσία και έχει τη σκηνοθετική επιμέλεια όλων των πολιτιστικών μας δράσεων. Επίσης ο μουσικοσυνθέτης Γιώργος Καλογήρου όπου έχει την ευθύνη των συνθέσεων που ντύνουν τις παραστάσεις. Τέλος, ο Νικόλας Ροτσίδης ανέλαβε την κατασκευή όλων των απαραιτήτων κατασκευών τόσο των θεατρικών παραστάσεων όσο και του καφενείου, εμπνευσμένος από παραδοσιακές γραμμές. Το συμβούλιο της Θεατρικής Ομάδας του ευχαριστεί για τη συνεχή τους προσφορά. Η ομάδα σήμερα αποτελεί ένα ισχυρό κράμα με πέραν των 30 μελών, αποτελούμενοι από μουσικούς, ερασιτέχνες ηθοποιούς κ.ά. ειδικότητες.
Το εναλλακτικό καφενείο «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν» φιλοξενείται στο Εθνογραφικό Μουσείο του Αυγόρου, ένα επιβλητικό αγροτόσπιτο. Τι μπορεί να βρει κανείς εκεί;
Το Αρχοντικό του Αδάμου Κούτρα αποτελεί ένα μοναδικό αρχιτεκτονικά οίκημα των αρχών του 20ου αιώνα, δυστυχώς όμως αφέθηκε εγκαταλελειμμένο και μισογκρεμισμένο μέχρι το 2002, οπόταν άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό ως Εθνογραφικό πλέον μουσείο. Στο Μουσείο εκτίθενται, εκτός από δωρεές από προσωπικές συλλογές των κατοίκων της κοινότητας Αυγόρου, και η σημαντική λαογραφική συλλογή του Ιδρύματος Πιερίδη που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σπάνια ξυλόγλυπτα έπιπλα του 18ου και του 19ου αιώνα, μοναδικής αξίας παραδοσιακά κεντήματα και υφαντά, φορεσιές, είδη αργυροχοΐας και αγγειοπλαστικής, μια σειρά από εννέα έργα ζωγραφικής του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου της Κύπρου Μιχαήλ Κάσσιαλου καθώς και πολλά άλλα παραδοσιακά σκεύη και εργαλεία.
Το μουσείο που αποτελεί στολίδι για την επαρχία μας θα κλείσει για σκοπούς συντήρησης για τους επόμενους μήνες, έτσι το καφενείο μας θα μετακομίσει προσωρινά σε ένα άλλο αναπαλαιωμένο σπίτι της περιόδου που υπάρχει στο χωριό, αρκετά κοντά με το Εθνογραφικό Μουσείο, την οικεία Τσιμπουρή.
Αλήθεια, το όνομα πώς το σκεφτήκατε; Ομολογώ πως για το “Λακκιρτίν” έπρεπε να κάνω “έρευνα” για να μάθω τι σημαίνει, το ίδιο φαντάζομαι και πολλοί άλλοι….
Όπως και για πολλούς άλλους, έτσι και για τους περισσότερους από εμάς ο όρος «λακκιρτίν» ήταν άγνωστος. Μιλήσαμε με μεγαλύτερους από εμάς ανθρώπους αναπτύσσοντας τους την ιδέα για το καφενείο και το σκοπό του. Ψάξαμε να βρούμε τη φράση που θα βάφτιζε την ιδέα. Το «λακκιρτίν», ή αλλιώς κουβεντολόι, είναι μια έννοια που η ρουτίνα και οι πιεστικοί ρυθμοί της καθημερινότητας κατέστησαν δυσεύρετη. Το γεγονός ότι ο όρος ήταν άγνωστος στους νεότερους, παρακίνησε τους ενδιαφερόμενους να ψάξουν την ανάλυση του όρου, συνειδητοποιώντας την ίδια στιγμή την γλυκύτητα που συνοδεύει αυτή τη λέξη, κουβεντολόι, ωραία παρέα, ανέμελες συζητήσεις με φίλους και γαλήνιες σκέψεις. Όπως αναζήτησαν την ερμηνεία του όρου, έτσι την επιζήτησαν και στην καθημερινότητά τους νιώθοντας την ανάγκη για μια χαλαρή συζήτηση στο καφενείο μας.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δημιουργήσει κάτι, οτιδήποτε, κάποιος όχι μόνο στο Αυγόρου αλλά γενικότερα στην Επαρχία; Η τέχνη “βρίσκει τόπο” να δημιουργεί στην επαρχία;
Σίγουρα στην αρχή τα πράγματα ήταν κάπως πιο δύσκολα. Σαν να έπρεπε να αυτοσυστηθούμε στην κοινωνία ποιοι είμαστε και τι επιδιώκουμε να κάνουμε. Η Θεατρική Ομάδα «Δημιουργείν» ήταν και είναι μια άχρωμη πολιτικά ενέργεια με καθαρό βλέμμα προσανατολισμένο στον πολιτισμό και την πυξίδα στραμμένη στη φιλανθρωπία. Η επαρχία τελικώς αποδείχτηκε έτοιμη να δεχτεί αυτό που παρουσιάσαμε. Ο κόσμος αγκάλιασε κάθε νέα πρόταση από την θεατρική μας ομάδα, είτε αυτή ήταν οι θεατρικές παραστάσεις που ανεβαίνουν κάθε Ιούλιο, είτε ο θερινός κινηματογράφος «Δημιουργειν» που διοργανώνεται κάθε Αύγουστο, είτε μουσικές βραδιές, όπως άλλωστε συνέβη και τώρα με το υπαίθριο καφενείο μας.
Αυτό που κατανοήσαμε, παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς για το τι καλούμασταν να κάνουμε, ήταν ότι η τέχνη και ο πολιτισμός έχουν την δύναμη να ανθίσουν και στην επαρχία και να «τραβήσουν» κοντά τους τον κόσμο. Η ομάδα πέτυχε γιατί δεν κατεύθυνε τη δράση της με βάση το τι πιστεύαμε ότι θα άρεσε στον κόσμο της επαρχίας, αλλά θέσαμε ψηλά τον πήχη ώστε ο κόσμος της επαρχίας μας να γνωρίσει κάτι διαφορετικό και να τον οδηγήσει ένα βήμα πιο μπροστά.
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω το Κοινοτικό Συμβούλιο Αυγόρου για όλη την στήριξη που παρέχει στην ομάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά και στον Οργανισμό Νεολαίας Κύπρου, ο οποίος υπήρξε αρωγός στις θεατρικές μας παραστάσεις.
Ποια η ανταπόκριση του κόσμου μέχρι στιγμής για το «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν»;
Η ανταπόκριση ήταν συγκινητική. Η διαφήμιση, έγινε από στόμα σε στόμα και γρήγορα έκανε το καφενείο μας να γεμίσει με παιδικά χαμόγελα, και ξέγνοιαστες παρέες όχι μόνο από νεαρούς αλλά και μεγαλύτερους που φτάνουν με τις οικογένειες τους για ένα καφέ με τις οικογένειες τους. Το καφενείο «Ως Πολλάτε Λακκιρτίν» σύντομα κατάφερε να κερδίσει τον κόσμο και να το αισθάνεται δικό του δημιούργημα.
Τι φιλοδοξείτε να καταφέρετε μέσα από αυτό το εναλλακτικό καφενείο;
Το καφενείο επιθυμεί να καταστεί ένας τόπος συγκέντρωσης νέων και μεγαλύτερων ανθρώπων από όλους τους χώρους (απόφοιτους διαφόρων κλάδων, νεαρούς εργαζόμενους και μη, οικογένειες αλλά και μεγαλύτερους ανθρώπους που έχουν όρεξη για μια ωραία συζήτηση και μια συμβουλή. Ανθρώπους που θέλουν να καταστούν κοινωνοί στο δικό μας κουβεντολόι). Όπου έρχονται κοντά διαφορετικές οντότητες και κάνουν συζητήσεις για θέματα που απασχολούν την κοινωνία μας, κάπου εκεί ζυμώνονται νέες θεωρίες, επανεξετάζουμε απόψεις και οραματιζόμαστε μαζί το μέλλον που θέλουμε για τον τόπο μας. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι με αυτή την απλή κίνηση ενισχύεται και το φιλανθρωπικό έργο της ομάδας μας.
Από τον Σεπτέμβριο ελπίζω ότι θα μπορούμε να διαμορφώσουμε και κατάλληλους χώρους για μελέτη, όπου θα μπορούν να φιλοξενούνται φοιτητές της επαρχίας αλλά και όσοι έχουν διάθεση να διαβάσουν ένα καλό βιβλίο από την βιβλιοθήκη που αρχίζουμε να οργανώνουμε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη έχουν δρομολογηθεί βραδιές ζωντανής μουσικής από μέλη της θεατρικής ομάδας ¨Δημιουργείν¨ αλλά και από άλλα συγκροτήματα παραδοσιακών και έντεχνων αναζητήσεων. νέους.
Τέλος, πόσο σημαντική είναι η παράδοση μας για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά;
Η παράδοση θα μπορούσε να αποτελέσει τον μίτο της Αριάδνης στην σημερινή πραγματικότητα, ακολουθώντας τον μπορείς να έχεις μια σαφή πορεία στον λαβύρινθο της σύγχρονης ζωής που αποτελεί ένα μπερδεμένο πλέον συνονθύλευμα δογμάτων, ηθών, ταυτοτήτων. Είναι ότι έχουμε παρακαταθήκη από τον τόπο μας. Το στοίχημα βέβαια δεν είναι να «συντηρούμε» την παράδοση σε αυστηρά φίλτρα, όπως συνέβαινε στην Κύπρο την περασμένη δεκαετία καθιστώντας την αρκετές φορές ξένη προς εμάς. Η παράδοση πρέπει να αποτελεί ένα δυναμικό παράγοντα, να προχωρά και να εξελίσσεται στις αρχές της παράδοσης, καθιστώντας το παρόν μας την παράδοση των μελλοντικών γενιών, φτάνει σε αυτό να είναι ευδιάκριτη η ταυτότητα και ο χαρακτήρας μας.
