Η Μαρίνα Σαβεριάδου είναι ανάμεσα στους τρεις νικητές του διαγωνισμού ΡΙΚ για Συγγραφή Ραδιοφωνικού Θεατρικού ΄Εργου για το 2016. Το έργο της «Ισόβια», σύμφωνα με τη κριτική επιτροπή του διαγωνισμού είναι “ένα έργο που μέχρι το τέλος κρατά το ενδιαφέρον, πρωτότυπο, με σωστή θεατρική γραφή και επιδέξιο χειρισμό του διαλόγου”.
Με αφορμή την επιτυχία της αυτή, το Skala Times μιλά με την βραβευμένη πια, συγγραφέα.
Της Γιώτας Δημητρίου
Μαρίνα, καταρχάς ποιοι λόγοι σε ώθησαν να λαβεις μέρος στο διαγωνισμό;
Γιώτα μου το Ρ.Ι.Κ. προκηρύττει δύο διαγωνισμούς για ραδιοφωνικό θέατρο κάθε χρόνο. Το ένα αφορά το θέατρο που μεταδίδεται το μεσημέρι της Κυριακής, γράφεται στην Κυπριακή διάλεχτο και έχει διάρκεια μισή ώρα και το άλλο είναι αυτό που μεταδίδεται Δευτέρα βράδυ. (Περιλαμβάνει έργα Κυπρίων και Ελλαδιτών συγγραφέων αλλά και γενικότερα έργα από το παγκόσμιο ρεπερτόριο Δευτέρα 19.10 – 20.10)
Έχω συμμετάσχει αρκετές φορές και στους δύο διαγωνισμούς αλλά και σε άλλους όπως του Θ.Ο.Κ. και της Ε.Θ.Σ.Κ. Σίγουρα τέτοιοι διαγωνισμοί είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για τον κάθε θεατρικό συγγραφέα για να λάβει μέρος ώστε εάν κερδίσει να δει το έργο του δραματοποιημένο στη σκηνή είτε να το ακούσει να μεταδίδεται από το ραδιόφωνο. Υπάρχει βεβαίως και το χρηματικό κίνητρο, και στη περίπτωση του ΡΙΚ εκτός από τους τρεις νικητές επιλέγονται και επιπλέον θέατρα που μεταδίδονται και των οποίων οι δημιουργοί αμείβονται.
Μίλησε μας λίγο για το έργο με το οποίο έλαβες μέρος
Ο τίτλος του θεατρικού έργου που θα βραβευτεί απόψε είναι “Ισόβια 11:11” (το 11:11 συμβολίζει την αιωνιότητα). Η ιστορία αφορά έναν άντρα ο οποίος καταδικάζεται σε ισόβια και μέσα από την ιστορία βλέπουμε πως ο ήρωας, με τη βοήθεια του γηραιότερο συγκρατούμενου του, καλείται να ζήσει τη ζωή του αφότου στερείται το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η ιστορία, το γενικότερο όμως μήνυμα είναι η μάχη που δίνει ο κάθε άνθρωπος στην πορεία της ζωής του όταν καλείται να αντιμετωπίσει την υπέρτατη πρόκληση. Και ποια είναι αυτή; Ποια είναι η φυλακή του καθενός; Όχι ο αγώνας για εκείνα το οποία μπορεί να αλλάξει , αλλά η αποδοχή των γεγονότων που δεν μπορεί να αλλάξει. Το μεγάλο χαστούκι που δέχεται ο άνθρωπος τη στιγμή ακριβώς που αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν πράγματα που είναι πάνω από τις δυνάμεις του. Καταστάσεις που δεν μπορεί να διαμορφώσει, άνθρωποι που δεν μπορεί να επικοινωνήσει. Τότε είναι που πρέπει να δώσει τη μάχη με τον εαυτό του , να αποδεχτεί την αδυναμία του ως ανθρώπινο ον και να αποδεχτεί. Η αποδοχή λοιπόν , αυτό είναι το μάθημα. Και αυτό πραγματεύεται το συγκεκριμένο θεατρικό.Το πώς μαθαίνει ο καθένας να αποδέχεται, πώς μαθαίνει να ζει είτε με την απώλεια, με αυτό για το οποίο υποφέρει, πως τελικά μαθαίνει να βρίσκει το βαθύτερο νόημα στη ζωή, η οποία έχει τους δικούς της νόμους και κανόνες, και ότι ενώ ο καθένας παλεύει κατά τη διάρκεια του βίου του για όλα όσα θέλει και ονειρεύεται, όχι μόνο την ίδια στιγμή καλείται να συνεχίσει τον αγώνα γνωρίζοντας ότι δε θα έχει όλα όσα θέλει, όποιον θέλει αλλά και όχι όσο προχωράνε τα χρόνια ο ίδιος ο χρόνος παίρνει μακριά ανθρώπους και κεκτημένα.
Αλήθεια, η δική σου σχέση με τη συγγραφή ποια είναι;
Γράφω τα τελευταία έντεκα χρόνια περίπου. Όπως σου είπα συμμετείχα σε αρκετούς διαγωνισμούς και μέχρι σήμερα έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο του ΡΙΚ τέσσερα θεατρικά μου έργα. Επίσης έχω λάβει έπαινο από την Ε.Θ.Σ.Κ. για την συγγραφή μονόπρακτου στην Κυπριακή διάλεχτο. Εκτός από τα θεατρικά γράφω καθημερινά και ακατάπαυστα ότι φανταστείς και όπως μου προκύψει. Από ημερολόγιο, άρθρα, ποίηση, ελεύθερο κείμενο, μικρές ιστορίες.
Πόσο βοηθούν οι βραβεύσεις ένα συγγραφέα;
Βοηθούν πάρα πολύ γιατί ο κάθε συγγραφέας όπως είπαμε και πληρώνεται και βλέπει το έργο του να παίρνει ζωή και υπάρχει και το πλαίσιο του διαγωνισμού όπου θα γνωρίσει εκεί και άλλους συγγραφείς και γενικά εντάσσεται σε μια ξεχωριστή ομάδα ανθρώπων και κάποιες φορές προκύπτουν και συνεργασίες συγγραφέων με σπουδαία αποτελέσματα.
Πόσο εύκολο είναι να δημιουργεί ένας συγγραφέας στη Κύπρο και ιδιαίτερα στη Λάρνακα; Υπάρχουν δυσκολίες αν ναι, ποιες;
Πολύ εύκολο εφόσον έχεις έμπνευση και μια πένα ή έναν υπολογιστή. Η δημιουργία είναι καθαρά θέμα να έχεις κάτι να βγάλεις από μέσα σου και να νοιώθεις την επιτακτική ανάγκη να το κάνεις. H δημιουργία δεν έχει να κάνει ούτε με το που ζεις, ούτε κάτω από ποιες συνθήκες. Η δυσκολία έγκειται στα μετέπειτα στάδια, στην έκδοση, στην προώθηση των βιβλίων κλπ. Είμαστε μικρός τόπος, έχουν πληθύνει οι συγγραφείς, το αναγνωστικό κοινό είναι περιορισμένο. Και για τους θεατρικούς συγγραφείς είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για να δουν ένα θέατρο τους να ανεβαίνει από μια σκηνή. Γι αυτό και είναι πολύ σημαντικό που το ΡΙΚ και άλλοι παρόμοιοι διαγωνισμοί να διατηρηθούν ως θεσμοί.
Οι δικοί σου αγαπημένοι συγγραφείς και οι δικές σου πηγές έμπνευσης ποιοι/ποιες είναι;
Μεγαλώνοντας μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο είχα άμεση πρόσβαση σε όλα τα είδη βιβλίων. Διάβαζα πολύ Ιούλιο Βερν και οτιδήποτε είχε σχέση με φαντασία και περιπέτεια. Αυτά σαν παιδί. Τώρα πια επειδή γράφω δυσκολεύομαι να διαβάσω λογοτεχνικά και κυρίως Ελληνική λογοτεχνία γιατί χωρίς να το θέλω, μπαίνω στη διαδικασία να φιλτράρω το βιβλίο αντί να συγκεντρώνομαι στο νόημα. Δύσκολα θα βρεθεί βιβλίο το οποίο θα καταφέρω να απορροφηθώ. Αυτά που κυρίως διαβάζω πλέον είναι βιβλία είτε ψυχολογίας είτε ιστορικά γιατί αυτές είναι οι πτυχές που με ενδιαφέρουν και εμένα σαν συγγραφέα. Αγαπημένος μου συγγραφέας αυτή την περίοδο είναι ο Σολζενίτσιν αφού με συγκλόνισε με το βιβλίο του Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ.
Αυτό το καιρό που σε βρίσκουμε, ετοιμάζεις κάτι, συγγραφικά;
Το πρώτο σημαντικό αυτόν τον καιρό είναι ότι θα ανέβει το πρώτο μου θέατρο από σκηνής. Περισσότερα θα πούμε τον Μάη του 2017. Θέλω επίσης εντός του 2017 να ολοκληρώσω το πρώτο μου μυθιστόρημα και να το εκδώσω. Και φυσικά και άλλες συμμετοχές σε διαγωνισμούς.
