Της Γιώτας Δημητρίου
Επιλεκτικές ευαισθησίες, επιλεκτική ανθρωπιά, υποθέτω πως σε λίγο θα αρχίσουν οι άνθρωποι και επιλεκτικά ν’ αγαπάνε. Θα μετρούν τα πρόσωπα σε ζυγαριές συμφερόντων και αναλόγως θα αγαπούν, θα αντιπαθούν ή θα κρατούν μια αδιάφορη στάση. (Ή μήπως αυτό γίνεται ήδη;)
Κλάμα και δημοσιεύματα θλίψης και αγανάκτησης για τις επιθέσεις σε Γαλλία και άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά πλήρης αδιαφορία για τη Συρία, για τις τόσο κοντινές μας περιοχές….
Εύστοχο το σχόλιο φίλου στο FB:
Je Suis Aleppo anyone? Someone? Nobody? #humanitysucks
Και ενώ τόσο δίπλα μας, τόσο κοντά μας γράφονται μερικές απ’ τις πιο αιματηρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας και σε διάφορα μέρη του πλανήτη οι δολοφονίες και οι τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν σχέση με την κατάσταση στη Συρία συνεχίζονται, εμείς διαβάζουμε τις τραγικές ειδήσεις και επιλέγουμε για ποιες θα κλάψουμε και ποιες θα προσπεράσουμε αδιάφορα.
Θα μπορούσες βέβαια να κατηγορήσεις τα ΜΜΕ για τις επιλεκτικές ειδήσεις που προβάλουν ή για την στοχευμένη προπαγάνδα. Μα δεν μπορείς να το κάνεις, διότι με τόση εναλλακτική ενημέρωση στο διαδίκτυο, η επιλογή είναι πια δικιά σου.
Υ.Γ Σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό, πριν από μία βδομάδα 25.000 άνθρωποι έχουν φύγει από το ανατολικό Χαλέπι μετά τη συμφωνία για παύση των εχθροπραξιών.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πόσοι άνθρωποι βρίσκονται σήμερα στην αναμονή για να φύγουν από το ανατολικό Χαλέπι και βεβαίως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πως θα τους υποδεχθεί η “πολιτισμένη” Ευρώπη.
