Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Global Witness, 185 άνθρωποι έχασαν πέρσι τη ζωή τους εξαιτίας δράσεων περιβαλλοντικού ακτιβισμού, ενώ μεταξύ 2002 και 2013 σκοτώθηκαν 908 ακτιβιστές σε 35 χώρες.
Ο «πράσινος» ακτιβισμός» πολλές φορές έχει πολύ ακριβό τίμημα: την ζωή των ακτιβιστών. Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Global Witness, 185 άνθρωποι έχασαν πέρσι τη ζωή τους εξαιτίας δράσεων περιβαλλοντικού ακτιβισμού. Ο αριθμός αυτός σημείωσε αύξηση της τάξεως του 59% σε σχέση με το 2014.
Σύμφωνα με έρευνα, οι χώρες στις οποίες καταγράφονται οι περισσότεροι θάνατοι ακτιβιστών είναι η Βραζιλία, οι Φιλιππίνες και η Κολομβία, με 50, 33 και 26 θανάτους αντιστοίχως.
Οι αυξανόμενες ανάγκες σε φυσικούς πόρους, καλλιέργειες, τροφή και κατοικήσιμες εκτάσεις έχουν οδηγήσει στην υπερεκμετάλλευση πολλών αναπτυσσόμενων περιοχών της Λ. Αμερικής -ιδίως πέριξ του Αμαζονίου- αλλά και στην Ασία και στην Αφρική. Η κρίση έχει επιτείνει το πρόβλημα.
Καθώς οι τιμές των πρώτων υλών σημειώνουν τα τελευταία χρόνια μεγάλη πτώση, πολλές μεγάλες εταιρείες επιδίδονται σε αναζήτηση σπάνιων πρώτων υλών ακόμη και στις πλέον απροσπέλαστες γωνιές του πλανήτη. Και στο πλευρό τους έχουν πολλές εθνικές κυβερνήσεις. Έτσι, ολοένα περισσότερα πρότζεκτ εξόρυξης ορυκτού πλούτου ξεκινούν σε περιοχές που μέχρι πρότινος αποτελούσαν παρθένο έδαφος και κατοικούνταν μόνο από αυτόχθονες.
Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς κολοσσοί της παγκοσμιοποιημένης βιομηχανίας κλείνουν ολοένα συχνότερα συμφωνίες με κρατικούς φορείς, χωρίς προηγουμένως να λάβουν τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Συχνά μάλιστα η χρήση αστυνομικής και στρατιωτικής βίας για την κατάπνιξη φωνών διαμαρτυρίας από γηγενείς πληθυσμούς και διεθνείς ΜΚΟ είναι ιδιαίτερα βίαιη.
Στη Βραζιλία οι περισσότεροι θάνατοι ακτιβιστών καταγράφονται σε απομακρυσμένες περιοχές στις παρυφές τροπικών δασών του Αμαζονίου. Παρότι η βραζιλιάνικη νομοθεσία απαγορεύει την υλοτομία στα τροπικά δάση, μεγάλες εταιρείες προσλαμβάνουν ολόκληρες εγκληματικές οργανώσεις προκειμένου να εκφοβίσουν ιθαγενείς με απώτερο στόχο την παράνομη απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών τους.
Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία της βρετανικής Chatam House, το ένα τρίτο της παγκόσμιας ξυλείας που διακινείται παράνομα στον πλανήτη προέρχεται από τη Βραζιλία. Σύμφωνα με την ΜΚΟ GAT περίπου 10.100 εκτάρια παρθένας γης καταστράφηκαν από την βραζιλιάνικη εταιρεία Yaguarete Pora. Η Βραζιλία θεωρείται η πιο επικίνδυνη χώρα για τον «πράσινο» ακτιβισμό, αφού μόνο εκεί 29 ακτιβιστές έχασαν τη ζωή τους μέσα στο 2014.
Στην Γουατεμάλα οι επιθέσεις κατά ακτιβιστών συνεχίζονται μέχρι σήμερα με αμείωτη ένταση. Το πρόβλημα υπάρχει και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής που έχουν συνυπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία Αυτοχθόνων Πληθυσμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας.
Η κυβέρνηση της Παραγουάης, για παράδειγμα, πουλά μεγάλα τμήματα γης, που παραδοσιακά κατοικούνται από αυτόχθονες, σε ιδιώτες επενδυτές με στόχο την υλοτομία σε τροπικά δάση. Ακολουθούν η Κολομβία και η Ονδούρα. Το 40% των θυμάτων κατάγονται από ντόπιους πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Ωστόσο, οι διώξεις και οι δολοφονίες ακτιβιστών δεν απαντώνται μόνο στη Λ. Αμερική, αλλά και στην Ασία και στην Αφρική. Στις Φιλιππίνες, οι περισσότεροι ακτιβιστές που έπεσαν θύματα βίας είχαν αντιταχθεί σε μεγάλα πρότζεκτ κατασκευής ορυχείων για την εξόρυξη νικελίου και χρωμίου. Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην εξόρυξη πρώτων υλών, ενώ ολοένα περισσότεροι παγκόσμιοι κολοσσοί καταφθάνουν στην χώρα για την εκμετάλλευση παρθένων εδαφών.
Σύμφωνα με στοιχεία της διεθνούς Οργάνωσης Global Witness μεταξύ 2002 και 2013 σκοτώθηκαν 908 ακτιβιστές σε 35 χώρες για θέματα που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 99% των περιπτώσεων δεν έχουν εξιχνιαστεί, ενώ μόλις 10 φερόμενοι δράστες έχουν οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης.
Πηγή: Premium.paratiritis.gr
