Της Γιώτας Δημητρίου
Ήμουν γύρω στα 23 την πρώτη φορά που είχα πάει στη Νέα Υόρκη. Η φίλη μου, που ζούσε εκεί, φρόντισε να με πάρει φυσικά και στο πασίγνωστο Ellis Island. Δεν ήμουν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε θέματα ρατσισμού και μετανάστευσης τότε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν κατάφερα να γλιτώσω το ρίγος που ακάλεστο με διαπέρασε μόλις αντίκρισα όλες εκείνες τις φωτογραφίες των ανθρώπων που έφταναν στην Αμερική για ένα καλύτερο αύριο.
Το Ellis Island εγκαινιάστηκε το 1892 και ως το 1954 που έκλεισε, είχε υποδεχθεί πάνω από 20 εκατομμύρια μετανάστες απ’ όλο τον κόσμο. Εκεί οι μετανάστες, οι άνθρωποι που αναζητούσαν ένα καλύτερο αύριο, υποβάλλονταν σε ιατρικές εξετάσεις, προκειμένου να εγκριθεί η είσοδός τους στην Αμερική. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς κατάφερναν να πάρουν την ονειρεμένη άδεια που θα τους επέτρεπε να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή, να παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον γι αυτούς και τα παιδιά τους. Η άδεια τους έδινε το πράσινο φως για το “American Dream”…. Οι περισσότεροι εγκαθίσταντο αρχικά στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια στο διπλανό Νιου Τζέρσεϊ.
Τότε, λοιπόν στα 23 μου, δεν πίστεψα ότι σε ένα πλανήτη που -υποτίθεται- προχωράει μπροστά, θα ερχόταν ένας πλανητάρχης ο οποίος, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, αρχικά θα εξαπόλυε ένα παραλήρημα ρητορικής μίσους και στην συνέχεια θα απαγόρευε την είσοδο μεταναστών στη χώρα!
Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ με το διάταγμα της Παρασκευής έχει κλείσει τα σύνορα για επτά χώρες: το Ιράν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Σομαλία, τη Συρία, την Υεμένη και το Σουδάν!
Οι ρατσιστικές του διαθέσεις με τις οποίες είναι διαθετημένος να κυβερνήσει τη χώρα δεν θα έπρεπε να μας ξαφνιάζουν. Είχαμε ενδείξεις απ’ την προεκλογική του πορεία πως θα κυβερνούσε σε περίπτωση εκλογής του. Τώρα η ανθρωπότητα “απλώς” ζει τον εφιάλτη που ο Τραμπ είχε υποσχεθεί προεκλογικά.
Το διάταγμα του Τραμπ δεν είναι μια εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ, είναι ένα πλήγμα στην ανθρωπότητα. Ευτυχώς όμως οι άμεσες κινητοποιήσεις σε όλη την Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη, δείχνουν πως τα εφιαλτικά σχέδια του Τραμπ βρίσκουν αντιστάσεις.
Χθες, Κυριακή 29 Ιανουαρίου χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον και κατευθύνθηκαν προς το Λευκό Οίκο. Κρατώντας αμερικανικές σημαίες και αυτοσχέδια πλακάτ οι διαδηλωτές φώναζαν κατά του απάνθρωπου διατάγματος του Τραμπ, αλλά και κατά της απόφασης του να χτίσει τείχος στα σύνορα με το Μεξικό.
Οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις, οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται σε όλη την Αμερική αλλά και την Ευρώπη.
Μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της Κυριακής έγινε στο Battery Park, στο Μανχάταν, όπου παρόν ήταν και ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Bill de Blasio, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα είπε: δεν έχουμε ξαναδει μια τέτοια ξεδιάντροπη και άμεση προσπάθεια από έναν πρόεδρο να υπονομεύσει το Σύνταγμά μας. Έχουμε βέβαια δει μια προσπάθεια από έναν άλλο πρόεδρο παλαιότερα να αψηφήσει το δικαστικό σώμα. Το όνομά του ήταν Ρίτσαρντ Νίξον και όλοι θυμόμαστε πως δεν είχε και τόσο καλό τέλος”.
Πολλοί ταξιδιώτες οι οποίοι έφτασαν σε αεροδρόμια των ΗΠΑ και έχουν όλες τις απαραίτητες βίζες ακόμα και πράσινη κάρτα, (που σημαίνει ότι ζουν στην Αμερική) τους απαγορεύτηκε η είσοδος και στάληκαν πίσω στις χώρες απ’ τις οποίες είχαν ταξιδέψει. Σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ τέτοιες μαρτυρίες πολλαπλασιάζονται από τη στιγμή που υπεγράφη το διάταγμα του Τραμπ.
Αυτά τα βήματα της ανθρωπότητας, προς τα πίσω, τα γράφει ήδη η παγκόσμια ιστορία που μοιάζει με καζάνι που βράζει….Και όλοι όσοι έχουμε επισκεφθεί το Ellis Island έχουμε μια υποψία πως θα τρίζουν πολλά κόκκαλα με το πρόσφατο διάταγμα του Τραμπ. Το θέμα βέβαια δεν είναι τα κόκκαλα των νεκρών που τρίζουν, αλλά οι ζωντανοί και πως θα σταματήσουν αυτό το orange που έγινε το new black!
