Ένα παιδάκι ανάμεσα στα πολλά που νίκησε την παιδική λευχαιμία!
(και σήμερα είναι ένας ταλαντούχος επαγγελματίας καλλιτέχνης)
Παγκόσμια ημέρα παιδικού καρκίνου σήμερα και εμείς μιλάμε μ’ ένα νεαρό, ταλαντούχο επαγγελματία καλλιτέχνη απ’ τη Λάρνακα (Αραδίππου) ο οποίος έδωσε την δική του μάχη με την παιδική λευχαιμία, όταν ήταν παιδί και νίκησε.
“Δεν ειμαι ο μόνος που κέρδισα την μάχη με την λευχαιμία, και μάλιστα δύο φορές, στην παιδικη μου ηλικία. Ο κόσμος όλος είναι γεμάτος νικητές. Να έχετε πίστη στον εαυτό σας και στα παιδιά σας”, λέει ο Μηνάς Αλεξίου.
Τον ευχαριστώ μέσα από τη ψυχή μου γι αυτή τη συνέντευξη, που ο σκοπός της ήταν μόνο ένας: Να δώσουν τα λόγια του Μηνά δύναμη σε όλους τους γονείς και παιδάκια που σήμερα ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά!
Της Γιώτας Δημητρίου
H 15η Φεβρουαρίου τι σημαίνει για σένα Μηνά;
Η παγκόσμια ημέρα παιδικού καρκίνου για ‘μενα είναι μια μέρα προσωπικής περηφάνιας που μου υπενθυμίζει την ψυχική δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος.
Τι θυμάσαι από τα χρόνια που εσύ πάλευες ως παιδάκι την λευχαιμία;
Οι παρακεντήσεις μυελού των οστών ήταν ότι πιο οδυνηρό θυμάμαι. Ήταν μια διαδικασία που διαρκούσε μόνο 1 με 2 λεπτά κι όμως παρακαλούσα πάντα να με κοίμιζαν, όμως ήταν αδύνατον.
Επίσης στο σώμα μου είχε τοποθετηθεί τρεις φορες ένας καθετήρα τύπου HICKMAN όπου επέτρεπε τη χορήγηση φαρμάκων, ορών, μεταγγίσεων, όπως και τη λήψη αίματος. Σαν παιδί ήταν κάπως άβολο, ειδικά όταν έβγαινα από το νοσοκομείο. Περιόριζε τις κινήσεις μου στην θάλασσα, στο σχολειό και σε πολλές άλλες δραστηριότητες, άσχετα αν ένιωθα ότι ήθελα και μπορούσα να τρέξω. Και να μην ξεχνάμε ότι η γενιά μου έζησε τα τελευταία καλά παιδικά χρόνια, χωρίς tablets και smartphones. Μου ήταν δύσκολο να περιοριστώ σπίτι. Στο μυαλό μου ήταν μόνο το ποδόσφαιρο και τα δεντρόσπιτα που φτιάχναμε με τους παιδικούς μου φίλους. Έπρεπε όμως πάντα να προσέχω. Για αρκετούς μήνες.
Επίσης έντονα θυμάμαι την πρώτη φορά που άρχισαν να χάνω τα μαλλιά μου από τις χημειοθεραπείες. Ήμουν μόλις πέντε χρονών και χωρίς να συνειδητοποιώ την σοβαρότητα της ασθένειας μου άρχισα να τα βγάζω τραβώντας τα με τα χέρια μου και γελώντας.
Στο σπίτι και στο νοσοκομείο σύμμαχος μου ήταν πάντα η αγάπη μου για την ζωγραφική…. Έρχονται πάμπολλα στο μυαλό μου, ανάμεσα τους όμορφες και αστείες στιγμές, για τις οποίες θα μπορούσα να μιλώ για ώρες!
Τι ήταν αυτό που βοήθησε εσένα και τους γονείς σου εκείνη την περίοδο; (η πίστη; η ελπίδα; οι γιατροί; η αισιοδοξία; η επαφή με άλλους που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα;)
Αυτό που με βοήθησε ήταν ένας συνδυασμός όλων όσων ανέφερες.
Ευχαριστώ τον γιατρό μου Δρ. Λοΐζο Λοΐζου και όλες τις νοσοκόμες που μας στάθηκαν σαν οικογένεια. Μέσα στο νοσοκομείο γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους που βίωναν και αυτοί τον δικό τους Γολγοθά και αλληλοβοηθούμασταν μεταξύ μας. Με τους περισσότερους μέχρι σήμερα έχουμε συχνή επικοινωνία και συναντιόμαστε που και που. Επίσης μεγάλη ψυχολογική στήριξη, αλλά και οικονομική, είχα από συγγενείς, φίλους, γνωστούς και αγνώστους.
Ο κάθε άνθρωπος βοηθούσε με τον δικό του τρόπο, θυμάμαι. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος συνδημότης μου, ο κύριος Σάββας Κάλλης, τον οποίο υπερευχαριστώ. Δάσκαλος, αλλά πάνω απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ με κεφαλαία, κάλυπτε μαζί μου όλη την ύλη μαθημάτων που έχανα στο σχολείο. Την τετάρτη τάξη την κάλυψα σχεδόν όλη μαζί του, με ιδιαίτερα μαθήματα, αφιλοκερδώς.
Σήμερα είσαι ενας υγιέστατος νεος, επαγγελματίας καλλιτέχνης. Πόσο επηρέασε την ζωη και την προσωπικότητα σου η περιπέτεια που πέρασες ως παιδί;
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και της περιπέτειας που πέρασα δύο φορές, σαφώς και με επηρέασαν ως καλλιτέχνη, αλλά και ως άνθρωπο. Παρατηρώ τους ανθρώπους μέσα από ένα πιο ευαίσθητο φακό. Σκέφτομαι πως ο καθένας από εμάς βιώνει ένα δικό του μικρό ή μεγάλο Γολγοθά, που αναδιαμορφώνει την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα μας. Δεν στέκομαι στο τι βλέπω, προσπαθώ να δω παραπέρα και τα αίτια που οδήγησαν κάποιον στην κατάσταση που είναι σήμερα. Δημιουργώ διάφορα σενάρια και εικόνες στο μυαλό μου και ως καλλιτέχνης εμπνέομαι συχνά μέσα από κοινωνικά και επίκαιρα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Ποιο είναι το μήνυμα σου στα παιδάκια που σήμερα παλεύουν με τον καρκίνο ή την λευχαιμία, αλλά και στους γονείς τους;
Δεν ειμαι ο μόνος που κέρδισα την μάχη με την λευχαιμία, και μάλιστα δύο φορές, στην παιδικη μου ηλικία. Ο κόσμος όλος είναι γεμάτος νικητές. Να έχετε πίστη στον εαυτό σας και στα παιδιά σας!
Σημείωση:
1. Όσοι επιθυμούν να επικοινωνήσουν με τον Μηνά Αλεξίου μπορούν να αποταθούν στο Skala Times για να τους δώσουμε τα στοιχεία του: skalatimesadv@gmail.com
2. Στη φωτογραφία ο Μηνάς όταν πολεμούσε την λευχαιμία ως παιδί, αλλά και ως νέος, νικητής πια!
