H Bέρα Πολυκάρπου, επικεφαλής του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων του ΑΚΕΛ στη Λευκωσία, δε θέλει ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι γνωστή στους προοδευτικούς κύκλους και ξεχωρίζει για τον δυναμισμό και τη δράση της. Η Βέρα έζησε στις Βρυξέλλες όπου εργάστηκε στην πολιτική ομάδα της Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ήταν πολιτικός σύμβουλος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας, καθώς και για το Κυπριακό, το Παλαιστινιακό πρόβλημα και θέματα Μέσης Ανατολής. Έχει εκπροσωπήσει το ΑΚΕΛ σε αρκετές μεσογειακές, ευρωπαϊκές και διεθνείς συναντήσεις και συνέδρια. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Κυπρο-Κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και μέλος της Γραμματείας του από το 1992 μέχρι το 2004. Όσον αφορά τις ακαδημαϊκές τη γνώσεις, πέρα απ’ το γεγονός ότι μιλά ελληνικά, αγγλικά, ρωσικά, ισπανικά και Γαλλικά, είναι απόφοιτος του G.C.School of Careers, του Ινστιτούτου Ρωσικής Γλώσσας Πούσκιν στη Μόσχα και του Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών.Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Γλωσσολογία, Μετάφραση και Διερμηνεία. Η συζήτηση μαζί της είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Για εμάς εδώ στο Skala Times είναι τιμή και χαρά να φιλοξενούμε σήμερα συνέντευξη της Βέρα Πολυκάρπου, διότι οι δυναμικές γυναίκες με έντονη πολιτικοκοινωνική δράση και χαμηλό προφίλ, είναι άξιες θαυμασμού.
Της Γιώτας Δημητρίου
Πριν αρκετούς μήνες πραγματοποιήθηκε η 18η Συνάντηση Κομμουνιστικών και Αριστερών Κομμάτων στο
Βιετνάμ και είχατε πάει εκπροσωπώντας το ΑΚΕΛ. Αλήθεια, τι σημαίνουν για τους λαούς, για τον απλό κόσμο, τέτοιους είδους Διεθνείς Συναντήσεις;
Στα Διεθνή αυτά φόρουμ, συναντιόνται τα πλείστα Κομμουνιστικά, Εργατικά και Αριστερά κόμματα, επιδιώκεται ανταλλαγή απόψεων, πληροφοριών, εμπειριών, πάνω στα ζητήματα που είναι και κοινά, όπως πχ η πάλη για την Ειρήνη, κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται σε περιφερειακό, αλλά και τοπικό επίπεδο. Ο επεκτατισμός του ΝΑΤΟ που βλέπουμε στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και στην Μεσόγειο και στον Ειρηνικό και στην Νοτιοανατολική Ασία. Ακόμα και στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, που ίσως για κάποιους να μην είναι πολύ γνωστό. Ζητήματα λοιπόν που αφορούν στις επεμβάσεις, στους πολέμους, αλλά και στην παγκόσμια οικονομική κρίση που επηρεάζει τους λαούς, την εργατική τάξη που κατά κύριο λόγο βρίσκονται στα δικά μας κόμματα, ζητήματα που αφορούν στους αγώνες για κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατία (πχ με όλα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία, στην Παλαιστίνη και αλλού), όλα αυτά μέσα από ανταλλαγή απόψεων, γνώσεων και εμπειριών οδηγούν σε νέες ιδέες, σε πιθανές λύσεις, νέες προσεγγίσεις, νέους τρόπους δουλειάς, κινητοποιήσεων και αγώνα. Πέρα απ’ τη συνάντηση υπάρχουν και οι διμερείς επαφές οι οποίες είναι πάρα πολύ χρήσιμες. Το να βλέπεις πενήντα κόμματα μαζί, από διάφορες γωνιές του πλανήτη, είναι μια μεγάλη εμπειρία και η χρησιμότητα έγκειται ακριβώς και σε αυτό. Στο ότι έχουμε τις διμερείς επαφές. Η 18η συνάντηση είχε ιδιαίτερη σημασία λόγω και της όξυνσης και κλιμάκωσης της επιθετικότητας των καταστάσεων που προαναφέραμε. Να πω ότι απ’ αυτή τη συνάντηση αποφασίστηκε ότι για τρία χρόνια το ΑΚΕΛ θα είναι μέλος της ομάδας εργασίας της Διεθνούς συνάντησης. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει περισσότερο ρόλο και ευθύνη για την προετοιμασία των Διεθνών συναντήσεων. Η ομάδας εργασίας λειτουργεί ενδιάμεσα προετοιμάζοντας την επόμενη συνάντηση. Τα τελευταία τρία χρόνια παρακολουθούσαμε από πολύ κοντά τις εργασίες, συμμετείχαμε όπου μπορούσαμε και φιλοξενήσαμε μία σύνοδο χωρίς να ήμασταν μέλος της ομάδας εργασίας. Η αναβάθμιση της συμμετοχής και εμπλοκής του ΑΚΕΛ σε αυτές τις συναντήσεις ήταν και μια απόφαση του προηγούμενου μας Συνεδρίου.
Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των διάφορων Αριστερών κομμάτων;
Είναι γνωστό πως υπάρχουν διαφωνίες, διαφορές, διαφοροποιήσεις. Εμείς σεβόμαστε, και είναι όρος απαράβατος, τόσο τις τοποθετήσεις όσο και τις ιστορικές παραδόσεις που μπορεί να έχει το κάθε κόμμα και θεωρούμε ότι υπεύθυνο για κάθε χώρα κατά πρώτο ρόλο είναι το κόμμα της χώρας. Εμείς ως ΑΚΕΛ αυτό το σεβόμαστε, γι αυτό και η ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων γίνεται και γι αυτό το λόγο.Το να έχεις την πληροφόρηση και ανάλυση του κάθε κόμματος, ακόμα και αυτού με το οποίο διαφωνείς, για την χώρα του, για την περιοχή του, σε βοηθά εσένα που βρίσκεσαι μακριά να έχεις μια καλύτερη εικόνα.
Να πούμε δυο λόγια για την πολιτική κατάσταση στο Βιετνάμ μιας και έγινε εκεί η συνάντηση;
Το ότι πραγματοποιήθηκε στο Βιετνάμ η Διεθνής συνάντηση πρόσδιδε μια δική του χροιά, γιατί εμείς μεγαλώσαμε με τον αγώνα του Βιετναμέζικου λαού για απελευθέρωση. Μαζί με αυτό τον αγώνα του Βιετναμέζικου λαού γεννήθηκε και μεγάλωσε το Παγκόσμιο Αντιπολεμικό Κίνημα, ακόμα και στις ΗΠΑ. Ήταν κορυφαία στιγμή για το Αντιπολεμικό Κίνημα ο πόλεμος στο Βιετνάμ και ταυτόχρονα για την Διεθνή Αλληλεγγύη η οποία σε εκείνη την περίοδο εκφράστηκε έντονα.
Και παρόλο που δεν υπήρχαν τα σημερινά ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εντούτοις εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο, Γαλλία, Αμερική, το κίνημα των Χίπις….
Ναι! Ακόμα και στην Κύπρο ακόμα είχαμε το αντιπολεμικό κλίμα και αλληλεγγύη. Εγώ ήμουν μικρή τότε, αλλά αν δεις τα άλμπουμ της ΕΔΟΝ εκείνης της εποχής θα δεις ότι ο σύντροφος ο Δώνης, ήταν επικεφαλής όλων αυτών των αγώνων, πχ μαζεύαν μολύβια για τα παιδιά του Βιετνάμ! Ήταν παντού κορυφαίες στιγμές για το αντιπολεμικό κίνημα. Αυτό το αναφέρω γιατί το θέμα της αλληλεγγύης έρχεται στο προσκήνιο και σήμερα. Πρέπει να ξαναζωντανέψει το ζήτημα της αλληλεγγύης.
Μα ο Διεθνισμός είναι κομμάτι της ιδεολογίας της Αριστεράς αν και κάποιοι αναρωτιούνται αν το θυμάται ακόμη η Αριστερά αυτό….
Εμείς χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη των άλλων χωρών, αλλά πρέπει να είμαστε κι εμείς αλληλέγγυοι! Αυτό προσπαθούμε έντονα μέσα απ’ τη δουλειά μας να πετύχουμε, να επαναφέρουμε. Να έχουμε αντίληψη τι συμβαίνει στο κόσμο και μέσα απ’ αυτή την αντίληψη να κατανοήσουμε την ανάγκη για αλληλεγγύη, όχι μόνο δίπλα στον Παλαιστινιακό λαό, ή στους Σύριους πρόσφυγες που βρίσκονται κοντά μας, αλλά και στους Κούρδους και σε όσους λαούς δεν βρίσκονται γεωγραφικά δίπλα μας.
Οικονομικά σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα το Βιετνάμ;
Η χώρα πέρασε πάρα πολλές δυσκολίες, καταστράφηκε. Ολόκληρες περιοχές ήταν κατεστραμμένες απ’ το Agent Orange, ειρήσθω εν παρόδω κέρδισαν την σημαντική δίκη, αλλά έπρεπε να ξανακτίσουν τα πάντα να εκβιομηχανοποιήσουν τον χώρο, ήταν απίστευτα δύσκολο και ας μη ξεχνάμε πως και η ίδια η γεωγραφική θέση της χώρας είναι δύσκολη. (Μια μακρόστενη λωρίδα). Σε μια δύσκολη περιοχή. Ωστόσο, ονομάζουν την οικονομία τους Σοσιαλιστική Οικονομία της αγοράς (social market economy), διότι χρησιμοποιούν μεθόδους της οικονομίας της αγοράς για να αναπτύξουν τις παραγωγικές σχέσεις. Δεν μπορούν από μια κατεστραμμένη βάση να πάνε σε ένα σοσιαλισμό, πρέπει να περάσουν μια διαδικασία. Τώρα βρίσκονται σε αυτό τον τομέα εξέλιξης, διότι για κάποια χρόνια ήταν δύσκολο να καλύψουν ακόμα και τις ανάγκες διατροφής του λαού τους. Σήμερα αυτά τα έχουν ξεπεράσει. Είναι μια απ’ τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες οικονομίες και οι προβλέψεις λένε πως θα είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη οικονομία για τα επόμενα χρόνια. Από τα στοιχεία που μας έχουν δοθεί το 54% ζούσε στο όριο ή κάτω απ’ το όριο της φτώχειας σήμερα κατάφεραν να πάνε στο 4%. Αυτό είναι εμφανές και στο τρόπο ζωής τους, είχαμε χαρακτηριστική την εικόνα με τα ποδήλατα στο Βιετνάμ, ενώ σήμερα κυκλοφορούν με μοτοσυκλέτες, κάτι που είναι ενδεικτικό πως έχει ανέβει το βιοτικό επίπεδο. Αυτό φαίνεται και στα σπίτια τους. Υπάρχει βελτίωση. Βέβαια, έχουν μεγάλο δρόμο ακόμη να διανύσουν, αλλά βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο.
Το σύστημα υγείας και παιδείας;
Το σύστημα παιδείας και υγείας είναι δωρεάν, αυτά είναι δεδομένα Αυτό το κομμάτι της σοσιαλιστικής κοινωνίας, υπάρχει. Η φροντίδα προς τον λαό, τους ηλικιωμένους.
Ανισότητες δεν υπάρχουν;
Φυσικά υπάρχουν, δεν μπορούν να ξεπεραστούν απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Το βλέπαμε αυτό, αλλά ξέρεις τι άλλο είδαμε; Κόσμο χαρούμενο, μέσα στους δρόμους, έξω απ’ τα σπίτια τους να τρώνε, να διασκεδάζουν.
Κυρία Βέρα Πολυκάρπου, με το νεοναζισμό να κερδίζει έδαφος, την ακροδεξιά να μπαίνει στα κοινοβούλια, αναρωτιέται κανείς τι μέλλον έχει σήμερα η Αριστερά και τι κάνει η Αριστερά γι αυτό….
Αυτό που πρέπει να δούμε είναι τον ρόλο που πρέπει να παίξει η Αριστερά. Το γεγονός ότι έχουμε μια πολύ αρνητική εξέλιξη σε πάρα πολλές χώρες δημιουργεί κινδύνους για το παγκόσμιο. Ακούμε τύμπανα πολέμου από πολλές πλευρές, μια τέτοια ακροδεξιά τάση είναι πιο επιρρεπής στους πολέμους και στις συγκρούσεις. Ο ρόλος μας εμάς των Αριστερών και προοδευτικών κομμάτων είναι πρώτα απ’ όλα να μιλάμε ανοικτά γι αυτούς τους κινδύνους, να μπορούμε να φέρουμε μαζί όσον το δυνατόν ευρύτερα στρώματα του λαού τα οποία μπορούν να μην συμφωνούν με τον σοσιαλιστικό προσανατολισμό (δεν είναι αυτό το κύριο). Το κύριο και βασικότερο είναι να συμφωνεί πως δεν θέλει αυτή την ακροδεξιά και νεοναζιστική εξέλιξη, να συμφωνεί πως δεν θέλει πόλεμο. Οι μαζικές συγκεντρώσεις, τα συνδικάτα, τα κινήματα γυναικών, οι οργανώσεις νεολαίας, το κίνημα ειρήνης. Πρέπει να ανδρωθεί το κίνημα ειρήνης το οποίο εμπεριέχει και τον αγώνα κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, κατά της ρητορικής του μίσους.
Απ’ την άλλη η αλληλεγγύη είναι, ξανατονίζω, σημαντική. Αλληλεγγύη προς κόμματα όπως το ΚΚ Ουκρανίας το οποίο τέθηκε σε παρανομία, δέχεται άμεσα την ακροδεξιά επίθεση, όπως συνέβηκε και με την Κομμουνιστική νεολαία Τσεχίας που προσπάθησαν να την θέσουν εκτός νόμου, σε άλλες περιοχές όπως πχ στην Ουγγαρία απαγορεύσαν τη λέξη “κομμουνιστικό” και αναγκαστήκαν να αλλάξουν το όνομα του κόμματος…..
Το ΑΚΕΛ κυρία Πολυκάρπου πέρα απ’ τις ανακοινώσεις του, που δημοσιεύονται συχνά, (και τις οποίες , συχνά, ίσως, διαβάζουν μόνο μέλη του κόμματος) πώς θεωρείτε ότι δείχνει την αλληλεγγύη του σε άλλες χώρες;
Έχουμε πάντα περιθώρια βελτίωσης και έχω ήδη πει πως για να ζητάμε αλληλεγγύη πρέπει κι εμείς να δίνουμε αλληλεγγύη. Αυτό είναι και ένα μέρος της δικής μας διαπαιδαγώγησης στην Αριστερά. Για την Ουκρανία συγκεκριμένα, πέρα απ’ τις ανακοινώσεις που λες, είχαμε διοργανώσει 2-3 διαδηλώσεις έξω απ’ την Ουκρανική Πρεσβεία εδώ στη Λευκωσία. Επίσης έχουμε κινητοποιηθεί σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, εκπρόσωποι του ΑΚΕΛ έχουν πάει στην Ουκρανία, εκπρόσωπος μας είχε παραστεί στη δίκη που γινόταν ενάντια στο ΚΚ Ουκρανίας, βοηθήσαμε με τη συλλογή υπογραφών του παγκόσμιου κινήματος για στήριξη, προτείναμε δράσεις του παγκόσμιου κινήματος. Σίγουρα υπάρχει πάντα χώρος για κάτι ακόμα περισσότερο.
Σημαντικό είναι να μεταδίδουμε τη σωστή πληροφόρηση, μέσω της εφημερίδας, του ραδιοφώνου, του διαδικτύου, κτλ εκεί πρέπει να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια μας. Έχουμε δημοσιεύσει ήδη συνεντεύξεις του ΓΓ του ΚΚ Ουκρανίας, έχουμε δώσει σωστή πληροφόρηση κτλ, αλλά ας μη ξεχνάμε πως υπάρχει και έντονη παραπληροφόρηση κάποιων ΜΜΕ και ο κόσμος πρέπει να είναι προσεκτικός. Έχει την ευθύνη για το τι διαβάζει και τι ερευνά πριν το δεχθεί ως αλήθεια.
Έχει μέλλον το διεθνές αριστερό κίνημα με όλα όσα γίνονται σήμερα;
Όσο υπάρχουν τα κόμματα της Αριστεράς με τη δράση τους και δεν λυγίζουν και δεν γονατούν παρόλες τις δυσκολίες, θα υπάρχει και το παγκόσμιο κίνημα. Το θέμα είναι να ξέρουμε ποιος είναι ο στόχος μας. Οι στόχοι μας και τα ιδανικά μας είναι κοινά. Το θέμα είναι πως συνεργαζόμαστε όλα τα κόμματα του αριστερού κινήματος για να πετύχουμε τους στόχους μας. Πως να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Γι αυτό το ΑΚΕΛ σε όποια χώρα βρεθεί μεταφέρει τις συνεδριακές του αποφάσεις, την ενότητα στη δράση. Την μεταφέρουμε σε όλους τους αντιιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, διεθνείς οργανώσεις.
Η ΕΔΟΝ, η ΠΟΓΟ, η ΠΕΟ, το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, μέσα στις Παγκόσμιες συναντήσεις τους μεταφέρουν την ανάγκη για κοινούς αγώνες.
Ναι, έχει μέλλον το διεθνές αριστερό κίνημα.
Πάμε στην γειτονική μας Ελλάδα. Κυρία Πολυκάρπου, είναι τελικά αδελφό κόμμα το ΚΚΕ για το ΑΚΕΛ; Είδαμε τη διαφωνία του ΚΚΕ με το ΑΚΕΛ στο βαρυσήμαντο θέμα του κυπριακού.
Εμείς σεβόμαστε την ιστορία και τους αγώνες του ΚΚΕ. Δεν θα θέλαμε να σταματήσουν οι σχέσεις που έχουμε. Αλλά απ’ την άλλη, η πολιτική την οποία ακολουθούμε ως ΑΚΕΛ και ως ελληνοκυπριακή πλευρά απ’ το 1977, στήριξη της ομοσπονδοποίησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως επίλυση του Κυπριακού προβλήματος το οποίο προκλήθηκε ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, δεν μπορούμε να έρθουμε σήμερα να αλλάξουμε και να πούμε ότι δεν στηρίζουμε αυτή τη λύση. Το Κυπριακό είναι εσωτερικό ζήτημα και αφορά τους Κύπριους και μόνο με ποιο τρόπο θα λυθεί. Η ουσία βρίσκεται στο ποιο θέλουμε να είναι το περιεχόμενο αυτής της ομοσπονδίας. Οι θέσεις μας είναι γνωστές, έχουμε εργαστεί και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για επανένωση του τόπου μας, από εκεί και πέρα, μας λυπούν οι όποιες δηλώσεις του ΚΚΕ για το θέμα, αλλά είναι ένα εσωτερικό ζήτημα.
Ο κόσμος πάντως αναρωτιέται αν το ΑΚΕΛ είναι αδελφό κόμμα με το ΚΚΕ ή το ΣΥΡΙΖΑ….
Εμείς ως ΑΚΕΛ έχουμε πει επανειλημμένα πως το αδελφό μας κόμμα είναι το ΚΚΕ. Η ιδεολογική μας βάση και η ιστορία μας, αυτό αποδεικνύει.
Τέλος, το ΑΚΕΛ περνάει μια κρίση όπως λένε πολλοί;
Αν μιλάτε για τα ποσοστά, έχουμε κάνει εκτιμήσεις και αναλύσεις μετά τις βουλευτικές εκλογές. Από κει και πέρα έχουμε πάρει κάποιες αποφάσεις και γίνονται εκεί που χρειάζεται αναδιοργάνωση, βελτίωση, ανασύνταξη σκέψεων και τρόπου προσέγγισης. Δυσκολίες το ΑΚΕΛ πέρασε και στο παρελθόν. Το θέμα είναι να αντλούμε δύναμη μέσα απ’ την ιδεολογία και την ιστορία μας, μέσα απ’ τους αγώνες μας και να πηγαίνουμε μπροστά. Αν έγιναν λάθη, να μάθουμε μέσα απ’ τα λάθη μας, ακόμα και μέσα απ’ το παγκόσμιο κίνημα να μαθαίνουμε και να προχωράμε. Δεν έχουμε περιθώρια για στασιμότητα. Η ευθύνη είναι μεγάλη απέναντι στο λαό μας. Το ΑΚΕΛ είναι εθνική πολιτική δύναμη και πρέπει να κάνουμε το παν για να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες και να πάμε μπροστά. Ξέρετε, δεν έχουμε δικαίωμα για κάτι άλλο. Παρά μόνο να πάμε μπροστά, για το καλό του τόπου και του λαού.
