Για σχεδόν είκοσι χρόνια διατηρεί το δικό του Ωδείο στη Λάρνακα ενώ συνάμα είναι ο Μαέστρος τη Χορωδίας του Δήμου Λάρνακας (Φωνητικό Σύνολο Δήμου Λάρνακας). Μετά από μια πολύχρονη και γεμάτη εμπειρίες και επιτυχίες πορεία, εξακολουθεί να αγαπά και να ενθουσιάζεται με τη μουσική όπως τότε που πρωτοξεκινούσε. Στη κουβέντα που κάναμε μιλήσαμε για τότε που κέρδισε το πρώτο βραβείο σύνθεσης με ερμηνευτή στο τραγούδι του τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, μιλήσαμε για το κόσμο της μουσικής και γενικότερα για τη δική του πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Ο Ανδρέας Γερολέμου σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης τονίζει πως “είναι κρίμα ένας άνθρωπος να μην ασχοληθεί σε κάποια φάση της ζωής του με τη μουσική. Και αυτό δε σημαίνει κατ’ ανάγκη να πάω στο Ωδείο. Σημαίνει να μπω στο Google να μάθω για το βιολοντσέλο. Να πάω σε μια συναυλία. Να μάθω ένα όργανο. Να έχω βασικές μουσικές γνώσεις. Αντί να ασχολούνται τα παιδιά με ηλεκτρονικά παιχνίδια πάνω στο καναπέ, είναι καλύτερα να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο μέσα στο δωμάτιο τους και να ταξιδεύουν με μουσική.
Δυστυχώς ή ευτυχώς για μένα η μουσική είναι πάνω απ’ όλα. Κάποτε η σύζυγος μου φωνάζει “είναι καλοκαίρι, βγάλε το Ωδείο απ’ το κεφάλι σου”, αλλά η μουσική, το ωδείο, οι συναυλίες μας με τη χορωδία του Δήμου, η σύνθεση, όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Η μουσική είναι η προέκταση του εαυτού μου”.
Της Γιώτας Δημητρίου
Κύριε Γερολέμου καταρχάς να πούμε λίγο για τις σπουδές σας, που έχετε σπουδάσει;
Οι σπουδές μου ξεκίνησαν από το Ελληνικό Ωδείο Λάρνακας και μετά συνέχισα στο Σύγχρονο Ωδείο Κύπρου, στη Λευκωσία. Συχνά έπρεπε να πηγαίνω στη Θεσσαλονίκη για τις εξετάσεις που γίνονταν εκεί, στο Μουσικό Κολέγιο Θεσσαλονίκης. Απ’ τη Θεσσαλονίκη κράτησα απίστευτες εμπειρίες και αναμνήσεις, αλλά και απ’ το Σύγχρονο Ωδείο Κύπρου. Τότε, όσοι ασχολούμασταν με τη μουσική είχαμε πραγματική αγάπη και πάθος. Να αναφέρω ότι έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια διεύθυνσης χορωδίας σε πά πολλές χώρες στο εξωτερικό.
Τότε, δεκαετία ’90 δεν ήταν και λιγότεροι οι μουσικοί, νομίζω….
Ναι, έχεις δίκαιο, σήμερα είναι πολύ περισσότεροι οι μουσικοί.
Οι γονείς σας πώς αντέδρασαν όταν αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το επαγγελματικό μονοπάτι; Δεν ανησυχούσαν ότι ίσως να εμπεριέχει μια επαγγελματική ανασφάλεια όπως τα περισσότερα επαγγέλματα τέχνης;
Όχι, δεν είχα τέτοια θέματα. Οι γονείς μου, μου είχαν πλήρη εμπιστοσύνη. Ήταν θετικοί γιατί έβλεπαν και την αγάπη που είχα εγώ στη μουσική.
Με το τέλος των σπουδών σας ξεκινήσατε την λειτουργία του Ωδείου σας, πώς ήταν η αρχή;
Δεν ήταν εύκολο, ξεκίνησα με τέσσερις μαθητές…..
Και σήμερα πόσους μαθητές έχετε;
Γύρω στους εκατό….Θα μπορούσαν να ήταν περισσότεροι, μετά από είκοσι χρόνια πορείας, αλλά η οικονομική κρίση έχει αλλάξει κάποια πράγματα. Έλεγα λοιπόν πως η αρχή δεν ήταν εύκολη, αλλά επειδή είχα την τύχη να είναι ιδιόκτητος ο χώρος του Ωδείου, δεν είχα ιδιαίτερο άγχος. Στη συνέχεια με αγάπη πάντα γι αυτό που έκανα, οι μαθητές αυξήθηκαν.
Απ’ ότι έχω δει από φωτογραφίες εδώ στο Ωδείο, απ’ την αρχή της καριέρας σας είχατε κάποιες συνεργασίες με γνωστά μουσικά ονόματα όπως πχ ο Μιχάλης Χατζηγιάννης….
Με τον Χατζηγιάννη γνωριστήκαμε όταν εγώ ήμουν 20-22 ετών και εκείνος ήταν μαθητής. Μετά από δική μου εισήγηση συμμετείχαμε το 1994 σε διαγωνισμό τραγουδιού σύνθεσης που διοργάνωνε η Λαϊκή Τράπεζα. Εγώ ως συνθέτης του τραγουδιού και ο Μιχάλης ως ερμηνευτής. Πήραμε το πρώτο βραβείο.
Ποιο τραγούδι ήταν;
“Η δική μου ιστορία”, σε στίχους Γιώργου Καραβοκύρη.
Ασχολείστε με τη σύνθεση;
Ναι φυσικά! Έχω γράψει τραγούδια και για άλλους αξιόλογους τραγουδιστές, όπως για το Γιώργο Σταματάρη, Στέλιο Κωνσταντά και άλλους.
Είχατε κάνει και μια συναυλία με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, σωστά;
Ναι, μετά το βραβείο που πήραμε και μετά τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική εκπομπή “Αφετηρίες” άρχισε να γίνεται γνωστός. Θυμάμαι τότε τον αποκαλούσαν “ο νέος Νταλάρας”, ήταν πριν φύγει για Ελλάδα. Τότε λοιπόν κάναμε μια συναυλία στη Διανέλλειο. Θυμάμαι Δήμαρχος της Λάρνακας ήταν ο κ. Λυκούργος και όλα τα καθαρά έσοδα τα δώσαμε στα παιδιά της παιδικής στέγης. Ήταν μια όμορφη συναυλία .
Λαμβάνετε μέρος συχνά σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις….
Ναι, με το Ωδείο, σχεδόν πάντα όποτε μας ζητηθεί είμαστε εκεί. Εννοείται ότι πρέπει να γίνονται φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και όσοι μπορούμε να λαμβάνουμε μέρος.
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης με τον οποίο κατά κάποιο τρόπο ξεκινήσατε μαζί, πέτυχε μια σημαντική πορεία επειδή επέλεξε να πάει στην Ελλάδα. Πιστεύετε πως θα ήταν διαφορετική η δική σας επαγγελματική πορεία αν πηγαίνατε κι εσείς στην Ελλάδα;
Να σου πω την αλήθεια, στην αρχή είχα στο πίσω μέρος της κεφαλής μου, μετά το βραβείο που κερδίσαμε με τον Χατζηγιάννη, να μην ανοίξω το Ωδείο και να πάω στην Ελλάδα να γράφω τραγούδια και να ξεκινούσα μια πορεία εκεί ως δημιουργός. Δεν ήταν τόσο εύκολο όμως. Γι αυτό τελικά αποφάσισα να ανοίξω το δικό μου Ωδείο και παράλληλα να γράφω. Κάτι το οποίο κάνω.
Για αρκετά χρόνια είστε ο Μαέστρος της Χορωδίας του Δήμου Λάρνακας. Με ποια γνωστά ονόματα έχετε συνεργαστεί ως Μαέστρος της Χορωδίας;
Πριν ένα χρόνο κάναμε συναυλία με τον Σταμάτη Κραουνάκη, σπουδαία εμπειρία. Διεύθυνα εγώ το φωνητικό σύνολο του Δήμου Λάρνακας και στο αριστερό μου χέρι τραγουδούσε ο Κραουνάκης. Δεν ήταν εύκολο, έτρεμα από πάνω ως κάτω. Το να συνυπάρχεις στην ίδια σκηνή με ένα πραγματικά σπουδαίο άνθρωπο της μουσικής, με μια επιβλητική προσωπικότητα, δεν ήταν εύκολο.
Στη συνέχεια συνεργαστήκαμε με την Νένα Βενιτσάνου μέσα στα πλαίσια του Πολιτιστικού Χειμώνα που έγινε πέρσι….Ως χορωδία του Δήμου Λάρνακας έχουμε συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς και ταλαντούχους κατά καιρούς…..Ποιους να θυμηθώ; Με τον Παναγιώτη Πετράκη, με την Γιώτα Νέγκα, με τον Γιώργο Θεοφάνους, με τον Πέτρο Γαϊτάνο, με την Ανδριάνα Μπάμπαλη, με τον Παναγιώτη Μάργαρη, με την Σοφία Βόσσου…..Επίσης είχαμε τη χαρά να παρουσιάσουμε ως φωνητικό σύνολο του Δήμου Λάρνακας μαζί με τη χορωδία Δήμου Παραλιμνίου ένα αφιέρωμα στο συνθέτη Γιάννη Σπανό, ο οποίος παρευρέθηκε και ο ίδιος στη συναυλία. Επίσης πρέπει να αναφέρω και την όμορφη συναυλία μας με την Φιλαρμονική του Δήμου Λάρνακας και σολίστα τον Δημήτρη Μπάση.
Ως Μαέστρος της χορωδίας του Δήμου Λάρνακας από το 1999 βιώνετε ακόμη ένα ρόλο ως μουσικός, που είναι διαφορετικός απ’ αυτό του συνθέτη ή του καθηγητή Ωδείου….
Ναι. Ξέρεις, δεν είναι εύκολο να έχεις την ευθύνη του Φωνητικού Συνόλου της πόλης σου, αλλά είναι μια πολύ όμορφη και μοναδική πρόκληση. Ως χορωδία του Δήμου Λάρνακας έχουμε κάνει πολλές παραστάσεις και ήταν ένα όραμα που είχα απ’ την αρχή που αναλάμβανα αυτή τη θέση. Θυμάμαι την παράσταση “Για Θεούς και Εραστές” μαζί με την Φαίδρα Καραβοκύρη που ήταν απ’ τα πρώτα βήματα που κάναμε για κάτι διαφορετικό. Σκηνικά, θέαμα, μουσική πανδαισία. Στη συνέχεια κάναμε το “Ανθρώπων Έργα”, το “Υφαίστειο που Ξυπνά”, “Μια νύχτα στου Ψυρρή” και έτσι αρχίσαμε να φεύγουμε απ’ τα κατεστημένα (με το φάιλ και τον Μαέστρο μπροστά). Κάναμε παραστάσεις. Δημιουργήσαμε όμορφα πράγματα και εξακολουθούμε να δημιουργούμε.
Πόσο εύκολο είναι για ένα Μαέστρο να διευθύνει τόσα πολλά και διαφορετικά άτομα στη σκηνή;
Καθόλου εύκολο, πίστεψε με. Ο Μαέστρος μαθαίνει μέσα απ’ τη πείρα των χρόνων. Στην αρχή είναι απίστευτα δύσκολο, σκέψου πως έχεις να κάνεις με 40-50 διαφορετικά άτομα, προσωπικότητες, φωνές.
Πόσα άτομα έχει σήμερα η Χορωδία του Δήμου Λάρνακας;
Σαρανταδύο άτομα. Είχαμε και περισσότερους, αλλά έγιναν κάποιες ακροάσεις και κρατήσαμε τους καλύτερους, χωρίς να σημαίνει πως αυτοί που έφυγαν δεν ήταν καλοί. Ήταν καλοί, αλλά έπρεπε να κρατήσουμε τους καλύτερους.
Πρόσφατα η χορωδία του Δήμου Λάρνακας βρέθηκε δίπλα από μια μεγάλη παραγωγή της Κιθαριστικής Ορχήστρας Κύπρου όπου τραγούδησε με τη συνοδεία εκατόν κιθάρων….
Ναι, ήταν μεγάλη χαρά και τιμή για τη χορωδία του Δήμου μας να συμμετάσχουμε σε αυτή την μεγάλη συναυλία στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ιουλίου 2017 του Δήμου Λάρνακας. Μόλις μας έγινε η πρόταση απ’ τον κύριο Αντώνη Κοϊζα (Καλλιτεχνικό Διευθυντή της συναυλίας) αποδεχτήκαμε. Ήταν μια μουσική πανδαισία ήχων με μαέστρο στις κιθάρες τον Βαγγέλη Μπουντούνη. Τραγουδήσαμε σπουδαίους δημιουργούς όπως Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι και άλλους σπουδαίους Έλληνες, ξένους καθώς και Κύπριους δημιουργούς.
Σήμερα στο Ωδείο σας, στο Ωδείο Γερολέμου στη Λάρνακα, τι μαθήματα διδάσκονται;
Το Ωδείο ξεκίνησε με τρία μόνο μαθήματα, πιάνο, κιθάρα και τραγούδι. Σήμερα έχουμε και ηλεκτρική κιθάρα, ντραμς, σαξόφωνο, βυζαντινή μουσική, βιολί, κλασικό τραγούδι, μαθήματα θεωρίας, μάθημα μουσικής προπαίδειας για παιδιά από τριών ετών….
Στη μουσική προπαίδεια τι μαθαίνουν τα παιδιά;
Είναι πραγματικά ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα μέσα απ’ το οποίο το παιδί έρχεται κοντά στη μουσική, μαθαίνει ρυθμούς μέσω παιχνιδιών, ζωγραφίζει με τρόπο που θα το φέρει πιο κοντά στη μουσική, μαθαίνουν τα μουσικά όργανα και τα κατασκευάζουν με δικό τους τρόπο…
Ποιοι διδάσκουν στο Ωδείο;
Υπάρχουν καθηγητές ανάλογα με την ειδικότητα, σήμερα στο Ωδείο είμαστε δώδεκα καθηγητές.
Κάποιοι γονείς περιμένουν να δουν κάποια μουσική κλίση απ’ το παιδί τους για να το στείλουν στο Ωδείο. Ποια η άποψη σας;
Αν θέλω να μάθει το παιδί μου κολύμπι και να έχει ωραίο σώμα θα το στείλω κολύμπι και ας μην ασχοληθεί με αυτό στη συνέχεια όταν μεγαλώσει. Δεν στέλνουμε τα παιδιά μας μόνο στα μαθήματα που θα ακολουθήσουν επαγγελματικά ή “έχουν κλίση”, αλλά και σε αυτά μέσα απ’ τα οποία θα κερδίσουν πράγματα για την προσωπικότητα, το μέλλον τους. Επίσης οι γονείς με αυτό το τρόπο μπορούν να δουν που έχει τελικά κλίση/ταλέντο το παιδί τους. Ξέρεις, ένα παιδί που πάει στο Ωδείο, δεν πρέπει κατ’ ανάγκη να γίνει μουσικός. Να θυμίσω και τη θέση της μουσικής παιδείας στην Αρχαία Ελλάδα που θεωρείτο πολύ σημαντική. Ο Κικέρων έγραφε ότι “Για τους Έλληνες το σημάδι μιας τέλειας εκπαίδευσης ήταν να ξέρουν να τραγουδούν και να παίζουν έγχορδα όργανα”. Θα σου πω ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο σημαντική, αόρατα πολλές φορές, είναι η μουσική. Είχα λάβει μέρος σε ένα σεμινάριο πριν τέσσερις μήνες, με τίτλο “Η Λέξη και η Νότα” με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, το οποίο έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο Μουσικό Ωδείο Σείριος με το οποίο συνεργάζομαι. Περιμέναμε να ξεκινήσει ο Αλκίνοος να μας μιλά. Και τι έκανε; Μας ζήτησε να είμαστε σιωπηλοί. Ογδόντα άτομα στη αίθουσα έπρεπε να μην κάνουμε κανένα θόρυβο. Μετά απ’ τα τρία λεπτά κάποιος άρχισε να βήχει, άλλος να γελά, κτλ. Είναι απίστευτο το να συνειδητοποιείς πόσο σημαντικοί είναι οι ήχοι και η μουσική. Άρα, είναι καλά να δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να γνωρίζουν τον κόσμο της μουσικής άσχετα με το τι σπουδές θα ακολουθήσουν. Φέτος στο Ωδείο μας είχαμε τέσσερις μαθητές οι οποίοι κάποιοι πέρασαν το Grade 8 στο τραγούδι κι άλλοι πέρασαν εξετάσεις πτυχίο τραγουδιού. Όταν τους είπε ο εξεταστής “φαντάζομαι θα ασχοληθείτε με τη μουσική” απάντησαν πως θα πάνε ιατρική και πως ακολούθησαν τόσα χρόνια τα μαθήματα μόνο και μόνο για να έχουν μουσικές γνώσεις και παιδεία.
Ωστόσο αρκετοί απόφοιτοι του Ωδείου Γερολέμου έχουν σπουδάσει μουσική στο εξωτερικό και έχτισαν μουσική καριέρα.
Ναι, είναι γεγονός πως αρκετοί μαθητές μας έχουν ακολουθήσει σπουδές στο εξωτερικό, έχουμε φέτος μαθητές που θα ακολουθήσουν σπουδές στο μιούζικαλ και κάποιοι ήδη ακολουθούν επαγγελματικά το δρόμο της μουσικής.
Οι εγγραφές στο Ωδείο Γερολέμου έχουν ξεκινήσει;
Ναι, ξεκίνησαν αλλά η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι έρχονται για εγγραφές μετά π’ το δεκαπενταύγουστο.
Ένας ενήλικας που σκέφτεται να έρθει στα 30 ή 40 του για μαθήματα, μπορεί να έρθει;
Μα φυσικά, ήδη έχουμε ενήλικες μαθητές σε αυτές τις ηλικίες.
Ποια η γνώμη σας για τα τηλεοπτικά talent show; Τι λέτε στους μαθητές σας αν εκφράσουν την επιθυμία να δηλώσουν συμμετοχή;
Μας έχει τύχει μαθητές μας να συμμετάσχουν σε αυτά τα talent shows και είμαι θετικός διότι είναι μια εμπειρία η οποία ενδέχεται να σου ανοίξει πόρτες, άλλωστε έχουν βγει κάποια ονόματα μέσα από αυτά τα shows.
Ο Νίκος Τρίκκης και ο Ανδρέας Μελαναρκίτης που έχουν λάβει μέρος σε talent shows ήταν μαθητές σας.
Ναι.
Να κλείσουμε με ένα μήνυμα σας σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη μας.
Πιστεύω πραγματικά πως είναι κρίμα ένας άνθρωπος να μην ασχοληθεί σε κάποια φάση της ζωής του με τη μουσική. Και αυτό δε σημαίνει κατ’ ανάγκη να πάω στο Ωδείο. Σημαίνει να μπω στο Google να μάθω για το βιολοντσέλο. Να πάω σε μια συναυλία. Να μάθω ένα όργανο. Να έχω βασικές μουσικές γνώσεις. Αντί να ασχολούνται τα παιδιά με ηλεκτρονικά παιχνίδια πάνω στο καναπέ, είναι καλύτερα να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο μέσα στο δωμάτιο τους και να ταξιδεύουν με μουσική.
Δυστυχώς ή ευτυχώς για μένα η μουσική είναι πάνω απ’ όλα. Κάποτε η σύζυγος μου φωνάζει “είναι καλοκαίρι, βγάλε το Ωδείο απ’ το κεφάλι σου”, αλλά η μουσική, το ωδείο, οι συναυλίες μας με τη χορωδία του Δήμου, η σύνθεση, όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Η μουσική είναι η προέκταση του εαυτού μου.
