Ο Γιάννης Ανδρέου δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ο γνωστότατος DJ, ο πρώην ραδιοφωνικός παραγωγός, ο άνθρωπος του «Stories», μια γνωστή φυσιογνωμία της πόλης και όχι μόνο, ένας άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομα του με τη καλή μουσική.
Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, μιλήσαμε για όλα! Για όσα ξέρετε, αλλά και για άλλα τόσα που δεν έχετε ιδέα.
Για το βιβλίο που θέλει να γράψει, για τη επί 26 χρόνια φιλία του με την Άννα Βίσση, για τη σχέση του με την «Μαντάμ Σου Σου», την οποία πρώτη φορά αποκαλύπτει στο διαδικτυακό περιοδικό της Λάρνακας, Skala Times…
Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, με έναν άνθρωπο που δηλώνει ευθαρσώς ότι είναι ερωτευμένος με τη μουσική και τη Λάρνακα!
Της Γιώτας Δημητρίου
Ας ξεκινήσουμε από το χθες… Η σχέση σου με τη μουσική πώς και πότε ξεκίνησε;
Η σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε απ΄τον καιρό που γεννήθηκα διότι ο πατέρας μου ήταν ιδιοκτήτης κινηματογράφου, στην Αθηαίνου. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πως σε ένα κινηματογράφο ιδιαίτερα τα πιο παλιά χρόνια, ο χώρος ήταν ταυτισμένος με τις μουσικές. Θυμάμαι ο πατέρας μου έφερνε παραστάσεις, μουσικές… Μεγάλωσα δίπλα από μεγάλους ηθοποιούς, κυπριακά και ελληνικά θέατρα. Η μουσική ήταν ένα από τα στοιχεία που υπήρχαν πάντα στη ζωή μου και λόγω του κινηματογράφου.
Στη συνέχεια θυμάμαι, ήμουν πάντα με ένα κασετοφωνάκι να σημειώνω αγαπημένα μου τραγούδια, να φτιάχνω τα δικά μου «Top Twenty».
Στην εφηβεία άρχισα να μαζεύω δίσκους κυρίως ξένους, αγγλικούς. Κάτι που με βοήθησε να μάθω και καλύτερα την αγγλική γλώσσα. Επίσης μελετούσα περιοδικά γύρω από μουσικά θέματα.
Πραγματικά σου λέω, δε μπορώ να φανταστώ περίοδο της ζωής μου που ήταν χωρίς μουσική….
Υποθέτω πως ο περίγυρος σου, τότε στην εφηβεία, έβλεπαν πως κατευθύνεσαι σε μουσικά επαγγελματικά μονοπάτια….
Μα ήδη κάναμε πάρτυ στις «σάλες» των σπιτιών, φεύγαμε τα έπιπλα, βάζαμε μουσικές και χορεύαμε λες και ήμασταν σε clubs ……
Ένα τέτοιο τραγούδι λέει και η Πρωτοψάλτη. Σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου: «Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει…Κορίτσια αγόρια σε ένα χωλ και ταω φυστίκια μες το μπολ κι οι γέροι στη βεράντα με το ρυθμό της μουσικής και με μπλου τζην Αμερικής…»
(Γελά) Ναι!
Επαγγελματικά η μουσική πότε μπήκε στη ζωή σου;
Λίγο μετά την εφηβεία, είχα πάει στη Ρόδο, ήταν ένα νησί που πήγαινα συχνά. Ένα μπαράκι χρειάζονταν DJ γιατί είχε φύγει ο DJ τους. Έτσι μου ζήτησε ο ιδιοκτήτης ο οποίος ήταν φίλος μου να παίξω εγώ μουσική. Έπαιξα για λίγο εκεί μουσική και όταν επέστρεψα πίσω στην Κύπρο ξεκίνησα ως μουσικό παραγωγός στο Radio FM στη Λάρνακα. Ήταν το 1990 αν δεν με απατά η μνήμη μου…
Ήταν στο ξεκίνημα της η ελεύθερη ραδιοφωνία….
Ναι και είχα την τύχη τότε να δουλέψω με ανθρώπους που αν και ερασιτέχνες κάναμε μια πολύ καλή δουλειά στο Ράδιο FM. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε και τις συναυλίες που έγινε ένα κομμάτι της ζωής μου που αγαπώ….
Πριν όμως πάμε στις συναυλίες να πούμε λίγο για τα χρόνια που ξεκίνησες ως DJ στη Κύπρο…
Ναι. Όταν ήμουν στο ραδιόφωνο μου ζήτησε ένα νέο τότε μπαράκι που θα άνοιγε στο δρόμο Λάρνακας Δεκέλειας να αναλάβω ως DJ, ήταν το “Iquana”. Επειδή είχα ήδη την εμπειρία της Ελλάδας, είχα δει πως διασκεδάζουν στην Ελλάδα και πως ήταν το να είσαι DJ, δέχθηκα. Για την Κύπρο ήταν κάτι καινούριο, το να παίζουμε ελληνικά, να μιξάρουμε ξένα, να ξεκινάνε τα «ορθάδικα». Το μπαράκι εκείνο έγινε club και άφησε εποχή.
Στην συνέχεια ακολούθησε το “J&Js” που ήταν το πρώτο παραθαλάσσιο μπαράκι/club, μετά η “Βίβλος” το πρώτο club στο κέντρο της Λάρνακας, μετά η “Πλατεία” που έφερε ένα νέο είδος διασκέδασης….
Και σήμερα κάθε Σάββατο παίζεις μουσική στο “Τρελενάδικο” στη Λάρνακα…
Ναι.
Από το ραδιόφωνο γιατί έφυγες;
Είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει η ελευθερία. Δεν μπορείς να με κλείσεις σε ένα ωράριο. Το να είμαι στο ραδιόφωνο ένα δίωρο κάθε μέρα, δεν μου ήταν εύκολο παρόλο που παραδέχομαι πως λατρεύω και αγαπώ το ραδιόφωνο και την επαφή με τον κόσμο. Ένιωσα λίγη πίεση λόγω ωραρίου και έτσι το άφησα. Αλλά ποιος ξέρει; Ίσως στο μέλλον ξαναεπιστρέψω ραδιοφωνικά.
Αφήνεις ανοικτό το ενδεχόμενο;
Ναι…
Από τα χρόνια στο Ράδιο FM τι κρατάς;
Το Ράδιο FM δεν ήταν ένα απλό ραδιόφωνο, ήταν ένας πυρήνας που έδινε στη πόλη μια άλλη διάσταση. Με τις συναυλίες, τα events, τους εράνους αγάπης, την επαφή με τον κόσμο… Δεν είναι τυχαίο που απ’ το ράδιο FMέχουν βγει σπουδαίοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί και μάλιστα κάποιοι από αυτούς είναι Διευθυντές σε ραδιοφωνικούς σταθμούς παγκύπριας εμβέλιας.
Μπορώ να σου πω ότι για μένα ήταν σαν πανεπιστήμιο το Ράδιο FM. Είναι κομμάτι της ζωής μου, όπως έλεγε και ένα από τα σλόγκαν του.
Για πρώτη φορά θα κάνω και μια αποκάλυψη…
Για πες!
Τα πρώτα σλόγκαν που είχαμε γράψει για το Ράδιο FΜ, με τη φωνή της «Μαντάμ Σου Σου» ήταν με τη δική μου φωνή!
Δηλαδή εσύ ήσουν η φωνή της «Μαντάμ Σου Σου»;
Ναι!
Απίστευτο…. Πώς προέκυψε αυτό το ταλέντο στην μιμητική;
Βρισκόμασταν στο στούντιο με την Πέγκυ Νεοφύτου και ξαφνικά εκεί που κάναμε πλάκα και την πείραζα της άρεσε που έκανα την «Μαντάμ Σου Σου» και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα και το κάναμε πράξη…. Ο κόσμος νόμιζε πως ήταν η Άννα Παναγιωτοπούλου και ότι τη φέραμε στη Κύπρο για το σποτάκι. (Γέλια)
Και μίμος λοιπόν!
Δεν είμαι μίμος, αλλά είναι γεγονός πως τη συγκεκριμένη φωνή την κατάφερνα πολύ καλά!
Οι συναυλίες πώς μπήκαν στη ζωή σου;
Είχα τη χαρά να γνωρίσω ένα σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου, την Άντρη Ορφανίδου. Το Ράδιο FM μας έδωσε την ευκαιρία χάρις στον ιδιοκτήτη που ρίσκαρε τότε, να κάνουμε συναυλίες. Σκέψου ένας μικρός τοπικός ραδιοσταθμός να κάνει μεγάλες συναυλίες. Με σημαντικότατα ονόματα της εποχής: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Στέφανος Κορκολής, Σάκης Ρουβάς, Άννα Βίσση κ.α Για εμάς ήταν ονόματα τεράστια και ξαφνικά βρισκόμασταν δίπλα τους, μιλούσαμε μαζί τους, χτίζαμε φιλίες και μαθαίναμε πράγματα από αυτούς τους ανθρώπους….
Έτσι ξεκίνησε και η φιλία σου με την Άννα Βίσση;
Σταθμός στη ζωή μου ήταν το 1991 με τη γνωριμία μου με την Άννα Βίσση που πρέπει να σου πως ότι σε 2-3 μέρες ξεκινήσαμε μια φιλία που κρατά μέχρι σήμερα.
Η Άννα, μια σημαντική τραγουδίστρια…
Μια σημαντική καλλιτέχνης για την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Πιστεύω πως η Άννα είναι μια τραγουδίστρια που ακόμη και στην Ευρώπη είναι σπάνιο φαινόμενο. Μια εξαιρετική τραγουδίστρια, καταπληκτική καλλιτέχνης, σπουδαία show woman. Με τις συμβουλές και τη φιλία της και με το να εργάζομαι μαζί της, οφείλω να πω ότι της χρωστώ πάρα πάρα πολλά.
Αργότερα ήσουν και DJ σε συναυλίες της σε Κύπρο, Ελλάδα και άλλες χώρες….
Ναι.
Στις συναυλίες δεν εργαστήκατε μόνο με Κύπριους και Ελλαδίτες καλλιτέχνες, αλλά και με ξένους…
Ναι με την εταιρεία “Γαλαξίας” φέραμε και πολλά ξένα μεγάλα ονόματα όπως Elton John, Diana Ross, κ.α.
Η φιλία σου με την Άννα Βίσση κρατά 26 χρόνια…. Αλλά την κρατάτε για εσάς. Δεν βγαίνετε να το διατυμπανίζετε…
Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Για εμένα υπάρχουν δύο Άννες. Η Άννα η φίλη μου και η Άννα η καλλιτέχνης. Κάθε καλλιτέχνης θέλει από τους δικούς του ανθρώπους να σέβονται την προσωπική του ζωή.
Γνώρισες και την οικογένεια της;
Φυσικά! Είχα τη χαρά να γνωρίσω την οικογένεια της που είναι υπέροχοι άνθρωποι και η αγάπη και η εκτίμηση είναι αμοιβαία.
Η Άννα βρέθηκε πρόσφατα στη πόλη μας, είχε έρθει φυσικά και στο «Stories» και ανέβασε και σχετική φώτο στο λογαριασμό της στο instagram. Αλήθεια, ποια η σχέση της «Απόλυτης» με τη Λάρνακα;
Η Άννα αγαπά τη πόλη της και όπου πάει είναι η καλύτερη Πρέσβειρα της Λάρνακας.
Λατρεύει τη Λάρνακα, της αρέσει να περπατά τη πόλη, να πηγαίνει στα ταβερνάκια Θυμάται πάρα πολύ κόσμο διότι ήταν ήδη 14-15 χρονών όταν έφυγε. Την συγκινεί η πόλη της και νομίζω την χαλαρώνει.
Οι φίλοι σου από το χώρο της showbiz ήταν δίπλα σου σε σημαντικές στιγμές της ζωής σου;
Ναι ήταν και είμαι ευγνώμων γι αυτό. Είναι σημαντικό όταν χρειάζεσαι τον φίλο σου να είναι δίπλα σου. Είναι ευλογία.
Γιάννη, πως και δεν πήγες εξωτερικό να εργαστείς;
Το 2009 ήμουν έτοιμος. Είχα πακετάρει κιόλας. Μία δυο μέρες πριν αναχωρήσω για Ελλάδα κάτι προσωπικό (οικογενειακό) με κράτησε στη Κύπρο.
Το μετάνιωσες;
Δε ξέρω αν το μετάνιωσα… Ποιος άλλωστε μπορεί να ξέρει τι θα γινόταν αν πήγαινα; Σίγουρα όμως ήταν μια πρόκληση που ήθελα να πάρω….
Τελικά εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας ή «όλα στον κόσμο είναι γραμμένα» που τραγουδά και η Τάνια Τσανακλίδου;
Πολύ δύσκολη ερώτηση αυτή… Αλήθεια, δε ξέρω!
Για σένα τι είναι η Λάρνακα;
Αγαπώ όλες τις πόλεις της Κύπρου, αλλά έχω μεγάλο έρωτα με την Αμμόχωστο και την Λάρνακα. Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα και πήγα στην Αμμόχωστο (παρόλο που δεν είμαι Αμμοχωστιανός) λάτρεψα το φως της πόλης, τις ομορφιές της, είναι μια πόλη μοναδική.
Η Λάρνακα μας είναι μια πόλη γραφική, με μια αγκαλιά αλλιώτικη, μια πόλη μικρή, όλοι σε χαιρετάνε, έχει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και πολλές ομορφιές η Λάρνακα μας.
Τι λείπει όμως από τη Λάρνακα;
Η Λάρνακα χρειάζεται βελτίωση σε πολλούς τομείς. Θα αναφέρω τη Λαϊκή Γειτονιά μιας και εκεί εργάζομαι λόγω του «stories» τα τελευταία χρόνια. Φτιάξαμε το Μακένζι, την Πιαλέ Πασά, τις Φοινικούδες, αλλά το κέντρο της πόλης το αφήσαμε. Πρέπει οι άνθρωποι της πόλης με μεράκι και αγάπη και ίσως με ιδέες από άλλες πόλεις της Ευρώπης να ενδιαφερθούν και για το κέντρο της πόλης και για τη Λαϊκή Γειτονιά.
Είχα την τύχη μέσω των συναυλιών να ταξιδέψω στο εξωτερικό και να δω αρκετές πόλεις. Παρατηρώ ότι εμείς εδώ στη Λάρνακα θέλουμε ακόμα δουλειά και βλέπω τις άλλες πόλεις της Κύπρου να προχωρούν ενώ εμείς ακόμα…
Η ιδέα για το «Stories» πως ξεκίνησε;
Όταν πήγαινα σε πόλεις της Ελλάδας για συναυλίες δεν έμενα μέσα στο ξενοδοχείο, περπατούσα, απολάμβανα τα δρομάκια, τα μαγαζιά, έβγαζα φωτογραφίες, παρατηρούσα…. Πάντα ένιωθα πως έλειπε από τη Λάρνακα ένα ζεστό μαγαζί σαν αυτό που είχα στο μυαλό μου. Την ιδέα την είχα για 2-3 χρόνια και όταν ήρθε η ώρα η ιδέα έγινε πράξη.
θυμάμαι ένα βράδυ πάρκαρα το αυτοκίνητο μου κάπου και άρχισα να περπατώ μέσα στη πόλη. Είχα στο μυαλό μου 2-3 σημεία. Το ένα ήταν το σημείο που σήμερα βρίσκεται το «Stories».
Πως το φαντάστηκα; Το φαντάστηκα σαν να είμαστε στην «Πλάκα» στην Αθήνα. Λουλούδια, τραπεζάκια έξω, χρώματα, χαλαρά, μουσική…. Στη συνέχεια μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του «Stories» η ιδέα έγινε πραγματικότητα. Πρέπει αν σου πω ότι έδωσα τη ψυχή μου σε αυτό το «όραμα».
Οφείλω βέβαια να τονίσω ότι με τους ανθρώπους του «Stories», με τους συνεργάτες μου, έχουμε μια άριστη σχέση και φιλία. Βρήκα μια δεύτερη οικογένεια και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα και ίσως σε αυτό να οφείλεται και ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας που έχουμε με το «Stories»
Άκουσα ότι μελέτησες και την ιστορία της περιοχής…
Ναι, είναι αλήθεια. Για ένα χρόνο μέσα από βιβλία και sites μελετούσα όχι μόνο για τη περιοχή αλλά και τη Λάρνακα ολόκληρη. Και σου λέω ειλικρινά πως μελετώντας για τη Λάρνακα την αγάπησα ακόμα περισσότερο. Και προτείνω στο κόσμο της Λάρνακας να ασχοληθεί με την ιστορία της πόλης.
Πώς ήταν η περιοχή εκεί στα παλιά χρόνια;
Η περιοχή εκεί που είναι το «Stories» ήταν το παλιό παζάρι της Λάρνακας. Μετά της δικοινοτικές ταραχές (ζούσαν Τ/Κ και Ε/Κ στη περιοχή) το παζάρι μεταφέρθηκε αλλού.
Το «Stories» δίνει την αίσθηση πως «είμαστε σπίτι μας», μια αυλή που σε κάνει να νιώθεις άνετα…..
Χαίρομαι που το λες αυτό διότι αυτός ήταν και ο σκοπός μας! Ένας παρεϊστικος χώρος με χαλαρή μουσική, μια αγαπησιάρικη γωνιά στη πόλη. Έχουμε και τα street parties με σαξόφωνο., βιολί, live music, ακουστική μουσική….
Ετοιμάζετε κάτι αυτό τον καιρό στο «Stories»;
Μια φιλανθρωπική εκδήλωση σε συνεργασία με το Sofia Foundation η οποία θα γίνει μέσα στους επόμενους μήνες.
Η περιοχή εκεί τι χρειάζεται Γιάννη;
Βιοτέχνηση, να φτιαχτεί ο φωτισμός, το πλακόστρωτο, να στολιστεί τα Χριστούγεννα η περιοχή και όχι να στολίζεται όλη η πόλη αλλά η περιοχή εκεί όχι. Τα δρομάκια της Λαϊκής γειτονιάς είναι σημείο αναφοράς και οφείλει ο Δήμος να τα προσέξει.
Είσαι χορτασμένος από τη ζωή; Έχω πληροφορίες πως δεν είσαι και πως αναζητείς και νέα μονοπάτια συγκεκριμένα μονοπάτια συγγραφής…
(Γελά) Είσαι πολύ καλά πληροφορημένη. Ωριμάζοντας και δημιουργώντας, πάντα υπάρχουν νέες δημιουργικές σκέψεις. Η απόφαση μου να γράψω κάτι είναι πρόσφατη αλλά το δούλευα μέσα μου ως σκέψη εδώ και αρκετό καιρό.
Το θέμα με το οποίο θέλω να καταπιαστώ είναι κάτι που ακόμα μελετώ. Διαβάζω πολύ, ταξιδεύω στον τόπο για τον οποίο θέλω να γράψω… θα δούμε. Όταν έρθει η ώρα θα το ανακοινώσω.
Χορτασμένος είμαι. Έχω ζήσει πολλά όμορφα πράγματα. Αλλά η δημιουργία και η ανάγκη για καινούρια ταξίδια δε σταματά ποτέ. Επίσης όταν καταπιαστώ με κάτι βάζω πείσμα να το πετύχω με όλες μου τις δυνάμεις και δυνατότητες.
Η πετυχημένη σου πορεία ήταν θέμα τύχης ή σκληρής δουλειάς;
Το θέμα τύχης δεν υπάρχει. Η επιτυχία έρχεται με όραμα και πολλή δουλειά. Και φυσικά με ταλέντο. Η περίπτωση μου σίγουρα δεν ήταν θέμα τύχης.
Ήσουν όμως τυχερός στη φιλία…
Ναι σε αυτό ήμουν τυχερός. Κατάφερα να έχω φίλους που είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλο, σε χαρές, λύπες, προβλήματα, σημαντικές στιγμές. Φιλίες δοκιμασμένες στο χρόνο και στα γεγονότα. Για μένα η φιλία είναι κάτι ιερό και όταν σε μια φιλία απουσιάζει ο σεβασμός και η αγάπη, αποχωρώ. Χωρίς να τσακωθώ, αποχωρώ διακριτικά.
Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες συνάντησες στο δρόμο σου;
Ο χώρος μας είναι ανταγωνιστικός πολλές φορές. Είναι φυσικό να έχω γνωρίσει, ιδιαίτερα τον καιρό που εργαζόμουν ως DJ. Φαινόταν πιο club είχε κόσμο και πιο όχι και αυτό έκανε κάποιους πιο ανταγωνιστικούς. Σκοπός μου ήταν πάντα να κερδίζω τον σεβασμό τον ανταγωνιστών και να τους σέβομαι κι εγώ. Και νομίζω το πετυχαίναμε αυτό.
Τις κακίες πως τις αντιμετωπίζεις όταν βρεθούν στον δρόμο σου;
Κυπριακά με μια λέξη: Γινάτι!
Βάζω γινάτι, με πεισμώνουν και προσπαθώ για ακόμη πιο καλά αποτελέσματα.
Όταν ξεκίνησες το «Stories» πως σε αντιμετώπισε ο κόσμος; Σε ήξεραν από άλλα μετερίζια και ξαφνικά βρέθηκες σε ένα μπαράκι της πόλης….
Η αλήθεια είναι ότι συνάντησα απίστευτη αγάπη και στήριξη. Φτιάχνοντας το «Stories» συνάντησα μια θετική ενέργεια και αντιμετώπιση. Ξέρεις, ο Σκαλιώτης θέλει να δει την Λαϊκή Γειτονιά της πόλης με όμορφα μαγαζιά, με χρώματα, με στοιχείο τοπικό… Επίσης όταν ο κόσμος μας κάνει μια εισήγηση ή ένα παράπονο το λαμβάνω υπόψη σαν να είναι δώρο. Πολλές απ’ τις εισηγήσεις του κόσμου μας τις υλοποιώ. Αυτό με χαροποιεί επειδή σημαίνει πως ο κόσμος το νιώθει «δικό» του.
Με τα άλλα μαγαζιά της περιοχής ποιες είναι οι σχέσεις σας;
Άριστες σχέσεις και συνεργασία με όλους και χαίρομαι γι αυτό, άλλωστε έτσι πρέπει, για το καλό όλων μας και της περιοχής.
Όταν πήγα στην γειτονιά εκεί, γνώρισα και μίλησα με τους μαγαζάτορες, τους κατοίκους της περιοχής, την Αγγέλα, τον κύριο Βάσο, τον κύριο Avedi, τον κύριο Ευτύχιο ο οποίος μου έδωσε πολλές εμπνεύσεις με τις ιστορίες του, και άλλους. Ήθελα να γίνω κομμάτι της γειτονιάς και νιώθω πως έγινα.
Με πρόσφατη απόφαση του Δήμου ο δρόμος κλείνει τα Σαββατοκύριακα και τις Παρασκευές το βράδυ…
Ναι, ήταν μια παράκληση εκ μέρους όλων των μαγαζιών της περιοχής και επιτέλους ξεκίνησε αρχές Αυγούστου. Είναι πολύ όμορφο και θα γίνει ακόμη πιο όμορφο όταν γίνει η βιοτέχνηση της περιοχής.
Πολιτιστικά πως βλέπεις τη πόλη μας;
Η Λάρνακα πέρα από τη Γιορτή του κατακλυσμού και πέρα από το πολιτιστικό φεστιβάλ/μήνα, δεν έχουμε μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Θα μπορούσαν να γίνουν πράγματα σε διάφορες περιοχές της πόλης. Άγιο Λάζαρο, Κάστρο, Λαϊκή Γειτονιά, κ.α Ένα Φεστιβάλ κινηματογράφου, μια όπερα, κάτι μεγάλο που να γίνει θεσμός. Θέλουμε μια πολιτιστική ταυτότητα και να γίνουν περισσότερα «σκαλιώτικα» σημαντικά πολιτιστικά πράγματα μέσα στη πόλη.
Τέλος, ποιο είναι το μότο του Γιάννη Ανδρέου;
«Nothing is impossible»!
Αυτό άλλωστε λέει και το τατουάζ μου! (Χαμογελά)
Copyright © 2017 Skala Times. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της Αρχισυντάκτριας του web site / Skala Times
