Τα Harrods είχαν την δικιά τους ιστορία

Το πολυκατάστημα Ηarrods στη καρδιά του Λονδίνου, στη περιοχή Kensington, θεωρείται “τουριστικό ατραξιόν” για το Λονδίνο.

Και η ιστορία του είναι κάπως έτσι:

Όταν το 1824, ο Charles Henry Harrod κληρονόμησε από τον πατέρα του ένα εγκαταλελειμμένο μπακάλικο στο μικρό χωριό Knightsbridge, ούτε που φανταζόταν πως το όνομά του θα φιγουράριζε σε μια φωτεινή πινακίδα και τους ταξιδιωτικούς οδηγούς ανά τον κόσμο χρόνια μετά.
Ο ταπεινός και καθόλου φιλόδοξος Charles Harrod, επέδειξε για πρώτη φορά στη ζωή του απίστευτη τόλμη, αποφασίζοντας να επαναλειτουργήσει το μπακάλικο. Και αυτό γιατί στα μάτια των συμπατριωτών του μια επένδυση στο άγνωστο και κακόφημο χωριό Knightsbridge, δεν έμοιαζε καθόλου συνετή κίνηση.
Ο πάντα συγκρατημένος Charles, ξεκινά την επιχείρησή του, πουλώντας σαπούνια, μπισκότα, κεριά και τσάι και τα κέρδη του έφταναν μόλις τις 20 λίρες την εβδομάδα. Με προσεκτικές και συνετές κινήσεις, ο Harrod, εγκατέστησε την οικογένειά του σε έναν όροφο πάνω από το μαγαζί και με την πάροδο του χρόνου, παρακολουθούσε την αλλαγή του απομονωμένου Knightsbridge σε μια κομψή κωμόπολη. Η μεγάλη έκθεση του 1851 που έλαβε χώρα στο κοντινό Hyde Park, έφερε έναν αέρα ανανέωσης στην περιοχή, που αναδείχθηκε σε πλούσιο προάστιο με σημαντική εμπορική δραστηριότητα. Ο Harrod συνέχισε να διοικεί το μαγαζί του συνετά και χωρίς πολλές φιλοδοξίες μέχρι που το 1861, το πούλησε στον 20χρονο γιο του, Charles Digby, για 500 λίρες.
Ο φιλόδοξος γιος συμφώνησε να πληρώνει γραμμάτια στον μικρόψυχο πατέρα του και έπειτα από 3 χρόνια τον ξεχρέωσε και ξεκίνησε γεμάτος όνειρα την επιχείρησή του. Χάρη στο επιχειρηματικό του διαμόνιο δεχόταν μόνο μετρητά και όχι πίστωση, όπως οι ανταγωνιστές του, αλλά λάνσαρε πρώτος τις «εκπτώσεις» στα προϊόντα του και διαισθανόμενος από νωρίς την παντοδυναμία των media, διαφημιζόταν κάθε εβδομάδα στην τοπική εφημερίδα, πράγμα που τότε εθεωρείτο αδιανόητο.
Τα αποτελέσματα των σωστών κινήσεών του δεν άργησαν να φανούν και σύντομα το κατάστημα που είχε πια 5 υπαλλήλους κέρδιζε 1.000 λίρες την εβδομάδα! Ο Charles Digby, απολαμβάνοντας τους καρπούς των κόπων του, μετέφερε την οικογένειά του σε μια πλούσια γειτονιά και επέκτεινε το κατάστημά του, χρησιμοποιώντας και τον χώρο του πρώην σπιτιού του που βρισκόταν πάνω από το μαγαζί.
Οι καινοτομίες του δαιμόνιου Charles Digby, ήταν κάτι παραπάνω από πρωτοπόρες για την εποχή. Πρώτος αυτός έφερε στο κατάστημά του αρώματα και τύπωσε ένα διαφημιστικό κατάλογο 65 σελίδων που μοιραζόταν στα σπίτια! Οι πελάτες του είχαν τη δυνατότητα να παραγγείλουν αγαθά στο σπίτι τους (με την προϋπόθεση να πληρώσουν μετρητά) και σε ελάχιστο χρόνο, ένας υπάλληλος, τους έφερνε την παραγγελία. Τα αυξανόμενα κέρδη, οδήγησαν τον φιλόδοξο Charles Digby, να χτίσει στον κήπο του μαγαζιού του άλλους δύο ορόφους, μεγαλώνοντας έτσι το κατάστημά του, που τώρα διέθετε και μαγειρεμένα φαγητά, γλυκά και πορσελάνες.
Αγόρασε ένα άλογο με άμαξα για τις μακρινές παραγγελίες και στη συνέχεια, άρχισε να πουλά προϊόντα δικής του παραγωγής αυξάνοντας κατακόρυφα το τζίρο του μαγαζιού του, που έχει πλέον μετατραπεί σε πολυκατάστημα. Ο αυστηρός αλλά και συνάμα δίκαιος χαρακτήρας του, τον οδήγησε στην επιτυχία. Σύντομα, το κατάστημά του απασχολούσε 100 υπαλλήλους, στους οποίους πλήρωνε υπερωρίες σε μια εποχή που δεν υπήρχε καν αυτή η έννοια, αλλά ταυτόχρονα τους κρατούσε μερικά σελίνια από το μισθό τους, αν αργούσαν να έρθουν το πρωί στη δουλειά.
Μεταχειριζόταν ιδιαίτερα τους καλούς πελάτες δωρίζοντάς τους μερικά προϊόντα ενώ πάντα δώριζε φαγητό στους άπορους. Όταν τα Χριστούγεννα του 1883, μια φωτιά κατέστρεψε την περιουσία του Harrod, εκείνος, ψύχραιμος όπως πάντα αντί να θρηνήσει πάνω στα ερείπια, έστειλε επιστολές στους πελάτες του, ζητώντας συγγνώμη για την καθυστέρηση της παραγγελίας τους και ενημερώνοντάς τους πως θα έβρισκε τρόπο να στείλει τα ψώνια τους σε δύο ημέρες. Και πραγματικά κράτησε το λόγο του, νοικιάζοντας την ίδια μέρα νέα κτίρια! Το νέο κατάστημα άνοιξε το Σεπτέμβριο του 1884, απασχολώντας πλέον 200 υπαλλήλους και έχοντας κερδίσει την πλήρη εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Και παρά την εμμονή του Harrod για πληρωμή σε μετρητά, στο νέο κατάστημα, λίγοι και εκλεκτοί πελάτες, είχαν το προνόμιο ενός ανοιχτού λογαριασμού που τους έδινε τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δόσεις. Ανάμεσα στους τυχερούς ήταν και ο Όσκαρ Ουάιλντ…

Μπαίνοντας στον 20ο αιώνα
Η κακή κατάσταση της υγείας του Charles Digby Harrod, τον οδήγησε στη συνταξιοδότηση το 1889. Όπως αναμενόταν, ο πάντα πιστός στα μετρητά Harrod πήρε ένα σεβαστό ποσό για την αλλαγή ιδιοκτησίας, φρόντισε όμως να ζητήσει και κάποιες μετοχές της, τις οποίες εξαργύρωσε μετά από χρόνια σε μια τιμή πολύ μεγαλύτερη από την αρχική. Για τη διοίκηση του Harrod’s, συστάθηκε ένα έμπειρο διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο τον ιδιοφυή Richard Burbidge και τους δύο διαδόχους του, που κράτησαν τα ηνία του Harrod’s για 70 χρόνια και το εκτόξευσαν στην κορυφή της επιτυχίας.
Τα χρόνια κυλούσαν και η φήμη του Harrod’s απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Το κομψό πολυκατάστημα μεγάλωνε διαρκώς τόσο σε όγκο όσο και σε παρεχόμενες υπηρεσίες και πολλοί ήταν αυτοί που το χαρακτήριζαν ως το «κέντρο του εμπορίου». Στις αρχές του 20ου αιώνα, απασχολούσε 4.000 υπαλλήλους ενώ οι καινοτομίες του συνέχισαν να προκαλούν τους εκλεκτικούς πελάτες. Στις εγκαταστάσεις του δημιουργήθηκε το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης πελατών στον κόσμο που λειτουργούσε μέρα και νύχτα ενώ οι παραδόσεις κατ οίκων διάφορων προϊόντων γίνονταν πλέον σε όλη την Αγγλία, την Ουαλία, τη Σκωτία και την Ιρλανδία. Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη μέχρι που το 1959 και ο τελευταίος απόγονος της δυναμικής οικογένειας Burbidge αποσύρεται και τη θέση του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου του Harrod’s αναλαμβάνει ο Hugh Fraser και κατόπιν ο διάδοχός του Sir Hugh Fraser, ένας φιλόδοξος και πολλά υποσχόμενος νεαρός.
Οι καινοτομίες δεν σταματούν ενώ ταυτόχρονα, οι πολλαπλοί μέτοχοι της εταιρείας αγοράζουν και πωλούν τα μερίδιά τους σε εξωπραγματικές τιμές. Έπειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις των μετόχων και σημαντικές διαφωνίες για τον τρόπο διαχείρισης των κερδών, η εταιρεία των αδερφών Αλ Φαγιέντ αγοράζει το μυθικό πολυκατάστημα έναντι του ποσού των 615 εκατ. λιρών. Ο νέος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ-πατέρας τους αδικοχαμένου Ντόντι Αλ Φαγιέντ, του αγαπημένου της πριγκίπισσας Νταϊάνα, διέθεσε τεράστια ποσά προκειμένου να χαρίσει στο Harrod’s την παλιά του λάμψη αλλά και να διατηρήσει τη μοναδικότητα του παλιότερου πολυκαταστήματος του κόσμου. Τελευταία φορά, το Harrod’s αλλάζει χέρια στις 8 Μαίου 2010, όταν ο Αλ Φαγιέντ, το πούλησε στην Qatar Holdings έναντι του εξωπραγματικού ποσού των 1,5 δισ. λιρών.

Kαινοτομίες που άφησαν εποχή
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του Harrod’s είναι οι μοναδικές καινοτομίες του που κέντρισαν την έμφυτη περιέργεια των καταναλωτών και αύξησαν κατακόρυφα τον τζίρο του καταστήματος. Ο δαιμόνιος πρόεδρός του, Richard Burbidge, παρατηρώντας για μέρες την συμπεριφορά των καταναλωτών μέσα στο κατάστημα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πελάτες όταν χρειαστεί να ανέβουν πολλές σκάλες δεν το αποφασίζουν και έτσι απογοητευμένοι εγκαταλείπουν και τις αγορές και το κατάστημα. Έτσι λοιπόν, το 1898 έφερε στο Harrod’s την πρώτη κυλιόμενη σκάλα που εμφανίστηκε στο Λονδίνο και οι πελάτες σχημάτιζαν «ουρές» προκειμένου να δουν από κοντά το νέο θαύμα και φυσικά να ψωνίσουν στο πολυκατάστημα των εκπλήξεων.
Μια άλλη μοναδική στο είδος της καινοτομία ήταν, ελλείψει κλιματιστικών, η παροχή ψυχρού αέρα το καλοκαίρι σε όλο το πολυκατάστημα. Τεράστια κομμάτια πάγου τοποθετούνταν σε ειδικά καλούπια που με τη βοήθεια μιας γεννήτριας διοχέτευαν κρύο αέρα μέσα στο κτίριο. Ο αέρας αυτός ανανεωνόταν 8 φορές την ημέρα, προσφέροντας στους πελάτες ένα ήρεμο και δροσερό περιβάλλον για να κάνουν τα ψώνια τους. Σήμερα, το Harrod’s φημίζεται για την αυτάρκειά του σε πρώτες ύλες με κυρίαρχο το νερό, που με τη βοήθεια γεωτρήσεων, παράγει δύο τόνους την ημέρα για την συντήρηση των τροφίμων στον πάγο, στους καταψύκτες κ.λπ Όμως το πιο εντυπωσιακό σύστημα που χρησιμοποίησε ποτέ το μυθικό Harrod’s, το 1935, ήταν ένα ιδιόμορφο σύστημα περίπλοκων σωληνώσεων συνολικού μήκους 63 χλμ. από τις οποίες «έπεφταν» τα χρήματα από τα ταμεία των ορόφων στο υπόγεια και από εκεί κάποιοι υπάλληλοι τα μετρούσαν και με τον ίδιο τρόπο έριχναν τα ρέστα που ανέβαιναν και πάλι στα ταμεία μέσα από σωλήνες!
Πέρα όμως από τις τεχνολογικές καινοτομίες του Harrod’s που πραγματικά άφησαν εποχή, εξίσου σημαντικό ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα το ανθρώπινο δυναμικό του. Σκοπός του προέδρου Burbidge ήταν να προσλαμβάνει ανθρώπους με όραμα και κέφι για τη δουλειά και όχι υπαλληλίσκους που κοιτούσαν με αγωνία το ρολόι μέχρι να σχολάσουν . Για το λόγο αυτό, δημιούργησε ειδικές υποτροφίες για το προσωπικό του, που εκπαιδευόταν δωρεάν στις ξένες γλώσσες, στην εμπορική αλληλογραφία και τη γραφομηχανή ενώ χαρακτηριστική είναι και η κίνηση της διοίκησης του Harrod’s που δεν δίστασε, παρά τις προκαταλήψεις της εποχής, να προσλάβει γυναίκες υπαλλήλους σε μια εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν αυστηρά στο σπίτι.
Αλλαγές έγιναν όμως, όχι μόνο στο προσωπικό αλλά και στον τρόπο λειτουργίας του καταστήματος. Ενώ επιθυμία του ιδρυτή Harrod ήταν οι πελάτες να πληρώνουν τοις μετρητοίς, οι ανάγκες των καιρών έφεραν την αλλαγή και στο διάσημο πολυκατάστημα, το οποίο σήμερα διαθέτει 200. 000 πελάτες που ψωνίζουν βάσει εταιρικού διακανονισμού. Ταυτόχρονα, το 1917, το πρωτοπόρο Harrod’s, εκδίδει μια εφημερίδα, τη «Harrod’s news» για την ενημέρωση των πελατών για τα νέα προϊόντα και τις τιμές τους ενώ σήμερα διαθέτει το δικό του lifestyle περιοδικό που αποστέλλεται σε εκλεκτούς πελάτες. Πιστό πάντα στην πλήρη εξυπηρέτηση των πελατών του, το Harrod’s, από την εποχή που ο ιδρυτής του συνέλαβε την ιδέα να μεταφέρονται οι παραγγελίες με άμαξες και άλογα, συνεχίζει την παράδοση των παραγγελιών του κατ’ οίκον και σήμερα με 40 φορτηγά που κάνουν περίπου 7.000 διανομές την εβδομάδα ενώ για χάρη του παλιού καιρού διατηρεί και μια παραδοσιακή άμαξα που μεταφέρει με χάρη στους δρόμους του Λονδίνου τις κοντινές παραγγελίες και «αιχμαλωτίζει» τα φωτογραφικά φλας των τουριστών.

Το στέκι της καλής κοινωνίας
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το Harrod’s υπήρξε για χρόνια το στέκι της βρετανικής ελίτ. Όλοι οι ξένοι βασιλείς που επισκέπτονταν τη Γηραιά Αλβιώνα, έκαναν τα ψώνια τους στο κομψό πολυκατάστημα, το οποίο είχε κερδίσει την εύνοια και της βρετανικής βασιλικής οικογένειας. Η βασίλισσα Μαρία επισκεπτόταν συχνά το Harrod’s για να αγοράσει χαλιά και πορσελάνες ενώ ο πρίγκιπας Κάρολος, αγόρασε από το διάσημο πολυκατάστημα το δώρο των δεύτερων γενεθλίων του.
Η βασίλισσα Ελισάβετ, παραγγέλνει ακόμη και σήμερα ρούχα από το Harrod’s, ενώ οι γιοι της αδικοχαμένης Νταϊάνα, ο Ουίλιαμ και ο Χάρι, αγόραζαν από εκεί τα videogames τους.
Στο παρελθόν, οι αριστοκρατικές δεσποινίδες της Βρετανίας, που απολάμβαναν τις βόλτες τουw στο Hyde Park, αγόραζαν τα κρινολίνα τους από το Harrod’s, το οποίο φημιζόταν και για τα περίφημα παρασόλια (τις ομπρέλες του ήλιου) που κρατούσαν οι κυρίες της καλής κοινωνίας. Η αφρόκρεμα της βρετανικής πρωτεύουσας έδινε ραντεβού για τσάι στο διάσημο «Grand Restaurant» του Harrod’s ενώ πολλά ειδύλλια μεταξύ γαλαζοαίματων και δεσποινίδων ευγενικής καταγωγής πλέχτηκαν στα σαλόνια του μυθικού καταστήματος
Σήμερα, στο τμήμα βιβλίων του Harrod’s, διασημότητες όπως η Τζόαν Κόλλινς ή η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, Τζ. Ρόουλινγκ, υπογράφουν τα βιβλία τους ενώ πελάτες του μπορεί να είναι απλοί πολίτες ή δισεκατομμυριούχοι Σαουδάραβες , η βασίλισσα της Αγγλίας ή το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Όλοι αυτοί τόσο διαφορετικοί και συνάμα τόσο ίδιοι, με μοναδικό τους κοινό σημείο το καλό γούστο και το γεγονός ότι αντιμετωπίζονται με τον ίδιο πάντα σεβασμό: ως εκλεκτοί πελάτες του διάσημου Harrod’s.

Γράφοντας ιστορία…
Όμως, ένα πολυκατάστημα-μύθος, όπως το Harrod’s δεν θα μπορούσε παρά να παίξει σημαντικό ρόλο όχι μόνο στη διαμόρφωση του καλού γούστου των καταναλωτών, αλλά και στην πορεία της παγκόσμιας ιστορίας. Το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου, τροφοδότησε για πρώτη φορά το Βρετανικό Στρατό το 1899 με στολές και τρόφιμα κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Νότια Αφρική.
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, περίπου 2.000 υπάλληλοι, του καταστήματος, κατατάχθηκαν στο στρατό ενώ το Harrod’s συνέχισε να συντηρεί με δικά του έξοδα τις οικογένειές τους και προσέλαβε αρκετές γυναίκες για να καλύψουν τις κενές θέσεις, προσφέροντας σημαντικούς μισθούς σε μια πραγματικά δύσκολη εποχή.
Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πάλι οι υπάλληλοι του Harrod’s κατατάχθηκαν στο πλευρό του Βρετανικού Στρατού, ενώ ταυτόχρονα η διοίκηση του πολυκαταστήματος αποφάσισε να τροφοδοτήσει το στρατό με πολύτιμα εφόδια που πακετάριζαν οι γυναίκες υπάλληλοι μετά τη λήξη της βάρδιας τους και διοργάνωσε κάποια ιδιόμορφα «σεμινάρια» μαγειρικής με τα ελάχιστα προϊόντα που υπήρχαν εκείνη τη δύσκολη περίοδο, προκειμένου να διευκολύνει τη ζωή των ευγενών πελατών του που δεν ήξεραν να μαγειρεύουν, επειδή ως τότε είχαν υπηρέτριες…
Το ίδιο το Harrod’s, δοκιμάστηκε σκληρά από μια έκρηξη βόμβας πολύ κοντά στις εγκαταστάσεις του το 1944, όπου όμως οι ζημιές αποκαταστάθηκαν γρήγορα, ενώ κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας και συγκεκριμένα στις 21 Δεκεμβρίου του 1974, ένα παράξενο «πακέτο» που περιείχε μια βόμβα εξερράγη στο τμήμα κηπουρικής του καταστήματος, το οποίο είχε εγκαίρως εκκενωθεί και έτσι υπήρξαν μόνο υλικές ζημιές και ευτυχώς όχι θύματα.
Στις 17 Δεκεμβρίου του 1973, ο IRA τοποθέτησε εκρηκτικά σε κάποια αυτοκίνητα που βρίσκονταν έξω από το Harrod’s, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις πελάτες και να τραυματιστούν άλλοι 93. Και στις τρεις παραπάνω περιπτώσεις το απόλυτα αφοσιωμένο προσωπικό του Harrod’s, με τις χαρακτηριστικές πράσινες στολές, θυσίασε την Κυριακάτικη αργία του και δούλεψε νυχθημερόν για να αποκαταστήσει τις ζημιές, προκειμένου να λειτουργήσει το κατάστημα στην ώρα του την επόμενη μέρα και να διατηρηθεί η μοναδική του φήμη…

«Τα πάντα και παντού»
Αν κοιτάξετε με ιδιαίτερη προσοχή τον τεράστιο θόλο της εδουαρδιανής πρόσοψης του Harrod’s, θα παρατηρήσετε το λατινικό ρητό «Omnia omnibus ubique», που σημαίνει «Τα πάντα για όλους και παντού» και αντιπροσωπεύει πλήρως τον πληθωρικό χαρακτήρα του Harrod’s. Το πολυκατάστημα που πραγματικά διαθέτει τα πάντα για όλα τα γούστα και μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό πελάτη στο πιο απομακρυσμένο σημείο της γης, αποτελεί ένα σύγχρονο ναό του καταναλωτισμού, όπου οι επιθυμίες πραγματώνονται μέσα σε δευτερόλεπτα. Τα 330 καταστήματα που φιλοξενούνται μέσα στο Harrod’s διαθέτουν ό, τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Από καταστήματα μόδας μέχρι ταχυδρομείο, από τράπεζα μέχρι 5 εστιατόρια, από αντικερί μέχρι βιβλιοπωλείο και τμήμα πορσελάνης, καθώς και έπιπλα, τμήμα ρολογιών, κτηματομεσιτικό γραφείο, εταιρείες catering, κομμωτήριο, είδη δώρων, κοσμήματα, γλυκά και είδη κουζίνας. Και αν νομίζετε πως είναι μόνο αυτά, απατάσθε. Η συνέχεια περιλαμβάνει αθλητικά είδη, μουσικά όργανα, παιδότοπο, τμήμα καλλυντικών και αρωμάτων, είδη σπιτιού, υλικά οικοδομών, εταιρείες μεταφορών, παπούτσια, παιχνίδια, γραφεία ταξιδιών,pet shop, εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων και τμήμα με στολές κάθε είδους.
Όσο για τα πιο περίεργα καταστήματα που θα βρείτε στο Harrod’s, μην παραξενευτείτε αν βρεθείτε κατά λάθος στο ειδικό τμήμα όπου οι επισκέπτες αφήνουν τα κατοικίδια ζώα τους ενώ ψωνίζουν ή στο… γραφείο τελετών για κηδείες πολυτελείας με την σφραγίδα του Harrod’s!
Και αν ψάχνετε την ιδανική περίοδο για να επισκεφθείτε το μυθικό πολυκατάστημα που σημάδεψε με την παρουσία του έναν ολόκληρο κόσμο εδώ και 188 χρόνια, επιλέξτε την περίοδο των εκπτώσεων, όπου στο Harrod’s επικρατεί πραγματική φρενίτιδα.
Οι πελάτες στην προσπάθειά τους να βρουν την καλύτερη ευκαιρία, κυριολεκτικά βιαιοπραγούν μεταξύ τους ή… σέρνονται κάτω από τραπέζια προκειμένου να παρακάμψουν τις ατελείωτες ουρές. Οι απίστευτες προσφορές οδηγούν σε πραγματικό ντελίριο καθώς στο τέλος των εκπτώσεων περίπου 2,5 εκατομμύρια πράσινες σακούλες με χρυσά γράμματα (το σήμα κατατεθέν του καταστήματος) έχουν «εγκαταλείψει» το Harrod’s. Άλλωστε, ποιος μπορεί να αντισταθεί στο κάλεσμα ενός μύθου;

Πληροφορίες: http://www.harrods.com .
Πηγή: http://www.clickatlife.gr