Παναγιώτης Δημητρόπουλος: ”Αυτό το οποίο δεν χρειάζεται καθόλου μέτρο είναι το να διαβάζει βιβλία το παιδί”

Ο Ελλαδίτης Παναγιώτης Δημητρόπουλος, είναι στρατιωτικός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Με αφορμή τη πρόσφατη επίσκεψη του στη Κύπρο, όπου παρουσίασε το βιβλίο του “Το Χρυσαφένιο Κουκούτσι” σε σχολεία και βιβλιοπωλεία, αλλά και με αφορμή το γεγονός ότι μέχρι τις 8 Απριλίου ένα ευρώ από τις πωλήσεις του βιβλίου (στη Κύπρο) θα δίνεται στον ΠΑΣΥΚΑΦ, συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης.
Ο κ. Δημητρόπουλος ανάμεσα σε άλλα τονίζει ότι “Δε πρέπει να δαιμονοποιούμε την τεχνολογία, διότι η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο, όλα τα δεινά ξεκινούν από το μέτρο που χάνεται. Γι αυτό πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να μην έχουμε την τάση της υπερβολής ή της συνεχής απαγόρευσης, αλλά να υπάρχει μέτρο και προσοχή. Αυτός είναι ένας γενικότερος κανόνας και όχι μόνο για το διαδίκτυο. Αυτό το οποίο δεν χρειάζεται καθόλου μέτρο είναι το να διαβάζει βιβλία το παιδί”.

Της Γιώτας Δημητρίου

Το δικό σας συγγραφικό ταξίδι πότε ξεκίνησε και με ποιο βιβλίο; 
Το δικό μου συγγραφικό ταξίδι ξεκίνησε το 2014, με “Το Χρυσαφένιο Κουκούτσι” από τις εκδόσεις τότε “Πέριπλους”. Μετά ακολούθησε η “Μαγεμένη Ευχή” από τις εκδόσεις Αρτέον και μετά το “Τρεις νύχτες ένα θαύμα” από τις εκδόσεις Σάιτη , ακολούθησε το “Ο μπαμπάς μου ο ήρωας μου” από την Ελληνοεκδοτική, “Το μυστικό της γαλέρας” από εκδόσεις Αρτέον και τώρα η επανέκδοση του “Χρυσαφένιου Κουκουτσιού” από την Ελληνοεκδοτική.

Αρκετά έργα σε διάστημα μόνο τεσσάρων ετών. Είπατε ότι το συγγραφικό σας ταξίδι ξεκίνησε το 2014, αυτό σημαίνει ότι νωρίτερα δεν είχατε ασχοληθεί με τη συγγραφή;
Όχι,                                                                                                                 δεν είχα ασχοληθεί με το κομμάτι της συγγραφής σε πλήρη ενεργό δράση, είχα κάποια συγγράμματα για μένα, προσωπικά. Θα έλεγα ότι εντελώς ολοκληρωμένα ξεκίνησα το 2014.
Ποιο ήταν το έναυσμα για να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι της συγγραφής;
θεωρώντας ότι εμείς οι γονείς οφείλουμε να δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά που είναι το αύριο, θέλησα να γράψω κάτι με θετικά μηνύματα για να τα πάρουν τα παιδιά, θετικά μηνύματα για την κοινωνία του αύριο όπως την οραματιζόμαστε εμείς, όπως την θέλουμε εμείς για τα παιδιά μας. Καλύτερο αύριο και καλύτερη κοινωνία δεν μπορούμε να έχουμε αν δεν κοιτάζουμε τα μάτια των παιδιών μας μέσα από όλων των παιδιών τα μάτια.

Άρα το ότι γίνατε γονιός ήταν μια ώθηση προς το μονοπάτι της συγγραφής;
Ναι.

Κύριε Δημητρόπουλε, σε μια εποχή που τα παιδιά γίνοντα σκλάβοι της τεχνολογίας, μήπως αλλάζει ο ρόλος των βιβλίων σήμερα;
Κοιτάξετε, δε πρέπει να δαιμονοποιούμε την τεχνολογία, διότι η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο, όλα τα δεινά ξεκινούν από το μέτρο που χάνεται. Γι αυτό πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να μην έχουμε την τάση της υπερβολής ή της συνεχής απαγόρευσης, αλλά να υπάρχει μέτρο και προσοχή. Αυτός είναι ένας γενικότερος κανόνας και όχι μόνο για το διαδίκτυο. Αυτό το οποίο δεν χρειάζεται καθόλου μέτρο είναι το να διαβάζει βιβλία το παιδί.

Δεν μου απαντήσατε όμως, αλλάζει τελικά ο ρόλος των βιβλίων σήμερα που τα παιδιά γοητεύονται από παιχνίδια και άλλες ασχολίες στο διαδίκτυο;
Τα βιβλία έρχονται σε πιο δύσκολη θέση τώρα. Σε πιο αδύναμη θέση αφού τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν μια δυναμική όσον αφορά τη διάδραση. Γι αυτό πλέον επιλέγουμε και οι παρουσιάσεις των παιδικών βιβλίων να είναι διαδραστικές παρουσιάσεις έτσι ώστε από τη μια να κερδίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών και από την άλλη το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε στα παιδιά να γίνεται “κτήμα” τους μέσα από το παιχνίδι και το κομμάτι της διάδρασης.
Στη Κύπρο βρεθήκατε για τη παρουσίαση του βιβλίου σας “Το Χρυσό κουκούτσι” που ασχολείται με τη διατροφή των παιδιών και μάλιστα εμπεριέχει και ένα καλό σκοπό η πώληση του βιβλίου αυτού….
Το Χρυσαφένιο Κουκούτσι ήταν το πρώτο μου βιβλίο, το 2014 όπως σας έχω προαναφέρει, αλλά το 2018 είδαμε ότι η Ελλάδα ανέβηκε στο χάρτη της παιδικής παχυσαρκίας μέσα στην ΕΕ. Οπόταν θεώρησα ότι αυτό το μήνυμα έπρεπε να ξανασταλεί και να γίνουμε όλοι κοινωνοί μιας εκστρατείας, έτσι ώστε να κατανοήσουμε (παιδιά αλλά και ενήλικες και γονείς) πως “είμαστε ότι τρώμε”. Αν δεν προσέξουμε εμείς, μοιραία δεν θα προσέξουν ούτε τα παιδιά μας και θα δούμε αυτά που δεν ευχόμαστε. Με αντίχτυπο ότι πιο πολύτιμο έχουμε, την υγεία μας.
Απλά πράγματα είναι, να προσέξουμε την διατροφή των παιδιών μας και να μην τα αφήσουμε όλα στο έλεος της στιγμής, ετοιμα και πρόχειρα φαγητά  με αντίχτυπο στην υγεία των παιδιών μας.

Έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου στη Κύπρο θα δοθούν στον ΠΑΣΥΚΑΦ….
Κοιτάξετε, θεωρώ ότι η έμπνευση είναι το κίνητρο και κίνητρο δεν είναι τίποτα άλλο από τα ίδια τα παιδιά. Οπόταν οποιαδήποτε ανταμοιβή της έμπνευσης πρέπει να επιστρέψει στο κίνητρο. Στην Ελλάδα κάποια έσοδα από το προηγούμενο μου βιβλίο “Ο μπαμπάς μου ο ήρωας μου” έχουν προσφερθεί στο Σύλλογο Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια, “ΦΛΟΓΑ”, δύο ευρώ από τη πώληση κάθε βιβλίου πάνε στο Σύλλογο “Φλόγα”.
Στη Κύπρο από τις 5 Μαρτίου ως και τις 8 Απριλίου ένα ευρώ από τη πώληση του βιβλίου “Το Χρυσαφένιο Κουκούτσι” θα πηγαίνει στον ΠΑΣΥΚΑΦ. Να αναφέρουμε ότι το βιβλίο βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία “ΠΑΡΓΑ”.

Είναι η πρώτη φορά που έρχεστε στη Κύπρο….
Ναι είναι η πρώτη φορά και έχουμε επισκεφτεί και αρκετά σχολεία δημόσια και ιδιωτικά και είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία, με τα παιδιά πρωταγωνιστές.
Αυτή τη στιγμή γράφετε κάτι καινούριο;
Είμαστε στα μισά του επόμενου βιβλίου, αλλά θέλω πρώτα να ρουφήξω όλο αυτό το μαγικό ταξίδι του Χρυσαφένιου Κουκουτσιού που έχει αγαπηθεί πολύ στην Ελλάδα. Το επόμενο μου βιβλίο θα έχει πάλι ένα θετικό μήνυμα που αν μη τι άλλο το βιώνουν πολλές οικογένειες. Θα είναι ένα παιδικό βιβλίο που συνάμα θα είναι και εργαλείο ως προς αυτή τη κατάσταση με την οποία καταπιάνετε το θέμα του και που είναι επίκαιρο και απασχολεί αρκετές οικογένειες.

————————————————————————–
Το Χρυσαφένιο Κουκούτσι
Κάπου, κάπως, κάποτε… Ένα μικρό κορίτσι δεν ήθελε ούτε να ακούσει για φρούτα…
Τι και εάν όλοι της έλεγαν πως κάνουν καλό στην υγεία και την ανάπτυξή της, εκείνη αμετανόητη…
Γλυκά και πάλι γλυκά…
Μέχρι που κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα “χέρια” τους ή πιο συγκεκριμένα στα κοτσάνια τους…
Βρήκαν και σύμμαχο για να την επαναφέρουν στον “ίσιο δρόμο”…
Θα τα καταφέρουν, άραγε;
Ένα βιβλίο για την υγιεινή διατροφή, τους οικογενειακούς δεσμούς και την αγάπη για τη φύση!
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)