Bulling ή αλλιώς εκφοβισμός στην Κύπρο του 2018

Του Αντρέα Αριστείδη

Έχω ως αρχή να μην ανεβάζω αναρτήσεις που αφορούν τα επαγγελματικά μου στα social media. Όμως εξαιτίας ενός περιστατικού που έζησα αυτή την εβδομάδα, σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση.
Είμαι καθηγητής μέσης εκπαίδευσης σε γυμνάσια της Κύπρου. Την τελευταία βδομάδα καθώς επιτηρούσα τους μαθητές τα διαλείμματα παρατήρησα ένα από τα λαμπρότερα παιδιά -τόσο σε ήθος όσο και σε επίδοση- που έχω διδάξει έως σήμερα να κινείται πάντα με γρήγορο βήμα -σχεδόν έτρεχε- στην σχολική αυλή. Όταν χθες τον προσέγγισα για να τον ρωτήσω γιατί το κάνει αυτό η συζήτηση εξελίχθηκε κάπως έτσι:

«Γιατί είσαι πάντα βιαστικός τες τελευταίες μέρες, τρέχει κάτι, εν όλα ΟΚ»;
«Κύριε, όταν σε βλέπουν να κινείσαι γρήγορα τσιε διάς τους την εντύπωση ότι έχεις δουλειά, εν προλαβαίνουν…»
«Εν προλαβαίνουν να κάμουν τι»;
«Εν προλαβαίνουν να σε περιπαίζουν ή να σε πειράζουν»
«Για ποιο λόγο σε περιπαίζουν και πως»;
«Επειδή είμαι καλός μαθητής, επειδή θκιεβάζω τσιε κάνω τα μαθήματα μου»
«Δηλαδή τι κάμουν»;
«Φωνάζουμε σπάσμα, σπασίκλα, φυτό, κουντούμε και άλλα πολλά. Μα κύριε τι να κάνω τσιε εγώ αφού αρέσκει μου το θκιέβασμα τσιε εν θελώ να το σταματήσω»;
«Θέλεις να πάω να τους μιλήσω»;
«Όχι, θα γίνουν χειρότερα τα πράματα, έτσι τσιε αλλιώς εν τσιε να καταλάβουν»
Και κλείνει την συζήτηση λέγοντας μου «κύριε μεν έσιεις έννοια εσυνήθισατους, ούτος ή αλλιώς προτιμώ να θκιεβάζω αντί να κάμω παρέα μαζί τους».

Καθώς απομακρυνόταν από εμένα σκεφτόμουν «εν για τούτο λόγο που τα καλύττερα μυαλά της Κύπρου εν εκτός Κύπρου, γιατί στην Κύπρο κατατρέχονται και εκφοβίζονται από τους μέτριους τσιε τους αμπάλατους».