Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια Skala Times)
Το ότι με εκπλήσσει σε μεγάλο βαθμό η νοοτροπία μας ως λαός ίσως να έχει να κάνει με το γεγονός ότι έζησα εκτός Κύπρου, Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Έχω παρατηρήσει τις νοοτροπίες των ανθρώπων εκεί και έχω δει ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό να αλλάζει σαν βρίσκεται εκτός αυτού του μικρού και συχνά θλιβερού πλαισίου του τόπου μας.
Είναι καλά τα άρθρα και τα όλο στόμφο ποστ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δε λέω. Είναι και κάποιοι μάλιστα που μετρούν τα λάικς ή όπως μου έλεγε ένας φίλος “είναι και κάποιοι που θα κάνουν λάικ όχι σύμφωνα με το περιεχόμενο του ποστ αλλά αναλόγως με το ποιος/ποια το έγραψε”.
Σε αυτό όμως τον παροξυσμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπου όλοι είναι ειδήμονες επί παντός του επιστητού υπάρχει μια πικρή αλήθεια:
Η οποιαδήποτε αλλαγή και η οποιαδήποτε αντίδραση δεν θα έρθει με δυο τσιτάτα ποστ, αλλά με άλλου είδους ΔΡΑΣΗ:
Με μια κινητοποίηση στους δρόμους.
Με μια εκδήλωση όπου σύσσωμοι θα δώσουμε το παρόν μας, ή ίσως μαζέψουμε υπογραφές για να δοθούν στα αρμόδια σώματα ή στη βουλή.
Με επιστολές και καταγγελίες όπου δει.
Με οποιαδήποτε δράση, πέρα από την άνεση του καναπέ και τις όποιες λέξεις στο διαδίκτυο.
Είχα την τύχη να λάβω μέρος σε αρκετές διαδηλώσεις στο Λονδίνο μέσα στα χρόνια που πέρασαν, να είμαι στο Occupy London 2011. Έχω λοιπόν την πεποίθηση ότι αυτού τους είδους τις κινητοποιήσεις, του λαού που βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει οργισμένος, τις φοβούνται.
Τα τσιτάτα όμως ποστ κανένα δε φοβίζουν.
Το Skala Times στα έξι χρόνια ζωής του έχει διοργανώσει (πάντοτε με βοήθεια φίλων) αρκετές κινητοποιήσεις και ακτιβιστικές και ενημερωτικές εκδηλώσεις . Από την μετακίνηση των εγκαταστάσεων υγραερίου και πετρελαιοδεξεμενών, μέχρι τη μη βιομηχανοποίηση του λιμανιού της πόλης, από την ενημέρωση και δράση κατά της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών μέχρι την αντιπολεμική συγκέντρωση πριν λίγες μέρες.
Και όλα αυτά (μαζί με άλλες εκδηλώσεις για συλλογή τροφίμων και παιχνιδιών για πρόσφυγες στα ελληνικά νησία, για ενημέρωση για την ελληνική οικονομική κρίση, κτλ) γίνονταν πάντα “με λίγο κόσμο”, “επειδή έτσι εν ο Σκαλιώτης/Κυπραίος”, επειδή…. επειδή!
Η αλλαγή θα έρθει όταν καταλάβουμε πως “Ενα γραμμάριο δράσης αξίζει έναν τόνο θεωρίας” και αλήθεια, από θεωρίες διαδικτυακές και άλλες, έχουμε πια μπουχτίσει!
Υ.Γ Οι φωτογραφίες είναι από διαδηλώσεις στο Λονδίνο όπου είχα λάβει μέρος. Έχω την εντύπωση από τις 
χιλιάδες κόσμου που λαμβάνουν μέρος κάθε φορά, -από γιαγιάδες μέχρι παιδιά- πως στο Λονδίνο ο κόσμος γνωρίζει καλά τη δύναμη των κινητοποιήσεων και των έντονων δράσεων και αντιδράσεων μέσα στους δρόμους.
