Οι συμβολισμοί της Ανάστασης!

Της Γιώτας Δημητρίου

Η Μεγάλη Βδομάδα είναι γεμάτη συμβολισμούς για Χριστιανούς και μη.
Οι Ιούδες που φιλούν υπέροχα και σε προδίδουν για τριάντα αργύρια, είναι παντού.
Οι Πέτροι που σε απαρνιούνται τρεις, πριν ο λέκτωρ λαλήσει, ζουν ανάμεσα μας.
Οι άλλοι, αυτοί που φωνάζουν “σταύρωσον σταύρωσον αυτόν”, τόσο άδικα, είναι κι αυτοί σκορπισμένοι μέσα στην κοινωνία όπως και ο Πόντιος Πιλάτος που νίπτει τας χείρας του.
Το φως που σταυρώνεται λες και είναι σκοτάδι, η πιο μεγάλη του κόσμου αμαρτία, δεν μπορεί να μην το έχεις προσέξει πως υφίσταται, δίπλα μας, στη Συρία, που απάνθρωπα “σταυρώνονται” καθημερινά παίδιά και ενήλικες.

Η Μεγάλη Βδομάδα είναι γεμάτη συμβουλισμούς για Χριστιανούς και μη. Εντάξει, ίσως για εμάς τους Χριστιανούς οι συμβολισμοί να είναι πιο διαπεραστικοί και να αγγίζουν την καρδιά μας. Αλλά, η θεωρία απέχει δυο κόσμους από τη πράξη.
Μπορεί να ξέρεις πως δεν πρέπει να σταυρώνεις ή να νίπτεις τας χείρας σου, πως οφείλεις να μην προδίδεις και να μην απαρνιέσαι, να μην ξεπουλιέσαι για τριάντα αργύρια (γιατί αργά ή γρήγορα “θα βρεθείς κρεμμασμένος”). Ναι, μπορεί να ξέρεις επίσης την δύναμη που κρύβει το “Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τί ποιούσι”, την αξία του να είσαι ταπεινός, αληθινός, πιστός, άκακος, γεμάτος αγάπη.
Μα τι σημασία έχει αν στη θεωρία είσαι καλός και στη πράξη χάλια;
Καλύτεροι είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στη θεωρία αλλά είναι καλοί στην πράξη και στην εφαρμογή των “θεωριών”.

Έχω την πεποίθηση πως κάθε φορά που έχουμε μέσα μας αγάπη, ή κάνουμε μία καλή πράξη, η θυσία Του πάνω στο σταυρό δικαιώνεται. Μόνο τότε. 

Υ.Γ Ο μεγαλύτερος συμβολισμός και το πιο βαθύ μήνυμα της Μεγάλης Βδομάδας είναι πως τον κάθε Γολγοθά τον ακολουθεί η Ανάσταση.
Αμήν!