Τεράστια επιτυχία για τη κυπριακή ταινία Smuggling Hendrix / Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ

Το ότι η κυπριακή ταινία Smuggling Hendrix / Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ έδωσε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Tribeca Film Festival ήταν ένα σπουδαίο κατόρθωμα.
Το ότι, όμως, ο σκηνοθέτης της ανέβηκε στη σκηνή του νεοϋρκέζικου φεστιβάλ για να παραλάβει το βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, είναι μάλλον μια τεράστια επιτυχία.

Η ταινία Smuggling Hendrix, σε σενάριο, σκηνοθεσία και συμπαραγωγή Μάριου Πιπερίδη, συμμετείχε στο φεστιβάλ της Tribeca -το οποίο θεωρείται από τα σημαντικότερα αμερικανικά φεστιβάλ με επίκεντρο τον ανεξάρτητο κινηματογράφο- ως η πρώτη κυπριακή που πετυχαίνει την είσοδό της στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της Κριτικής Επιτροπής, το βραβείο απονέμεται στην ταινία του Μάριου Πιπερίδη «για τη μοναδική, κωμική διερεύνηση μιας περίπλοκης και παράλογης πολιτικής κατάστασης με τρόπο ξεκάθαρο και προσωπικό».

Το βραβείο συνοδεύεται από το ποσό των 20 χιλιάδων δολαρίων [περί τις 16μιση χιλιάδες ευρώ].

Ήδη από την αρχή της εκεί παρουσίας της, η ταινία συνοδευόταν από θετικά σχόλια: ο ίδιος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Frédéric Boyer, έδωσε την πρώτη κριτική για την ταινία και ακολούθησαν περιοδικά όπως το Screen Anarchy που κατέτασσε το Smuggling Hendrix στις 10 ταινίες που πρέπει να δει κανείς στο φεστιβάλ.
Η δε πρώτη κριτική αμέσως μετά την πρεμιέρα ήρθε από ένα από τα πρωτοπόρα περιοδικά στον χώρο του κινηματογράφου, το Screen International, που έκανε λόγο για μια γοητευτική και αισιόδοξη ταινία που κερδίζει τον θεατή.

Στο επίκεντρο ο σουρεαλισμός της Πράσινης Γραμμής
Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία / πολιτική σάτιρα, με κεντρικό ήρωα τον Γιάννη, ένα Ελληνοκύπριο μουσικό που ζει κοντά στην Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας.
Ο Γιάννης βαριέται τη ζωή στο νησί με την οικονομική κρίση και το συνεχιζόμενο Κυπριακό. Παράλληλα, η μακροχρόνια σχέση του με την Κίκα τελειώνει όταν αυτή τον εγκαταλείπει και οι δανειστές του τον πιέζουν για να ξοφλήσει. Το σχέδιό του είναι να φύγει μια για πάντα από την Κύπρο με τον αγαπημένο του σκύλο Τζίμι. Ωστόσο ο Τζίμι έχει άλλα σχέδια γι’ αυτόν: τρεις μέρες πριν την αναχώρησή τους, ο Τζίμι περνά στην άλλη πλευρά της διαχωριστικής γραμμής. Ο Γιάννης περνά το οδόφραγμα, παίρνει τον Τζίμι αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν ευρωπαϊκό νόμο που απαγορεύει τη διέλευση ζώων στη μια και στην άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής. Παγιδευμένος στην τουρκοκυπριακή πλευρά, ψάχνει τρόπους να φέρει το σκύλο του στις ελεύθερες περιοχές ενώ ο χρόνος για το ταξίδι μετρά αντίστροφα. Τότε γνωρίζει τον Χασάν, ένα Τούρκο έποικο. Αντιλαμβάνονται ότι έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσο θα πίστευε κανείς και ο Γιάννης πείθει τον Χασάν να τον βοηθήσει να μεταφέρουν -παράνομα- τον Τζίμι στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
«Η πολιτική διάσταση του θέματος δεν τονίζεται ποτέ, ωστόσο εξυπηρετεί στην εξήγηση των εντάσεων, της συμβατικής αίσθησης της ταυτότητας και της απογοήτευσης των ατόμων που βρίσκονται στην καρδιά της ιστορίας. Το μήνυμα του τι μπορεί να επιτευχθεί μέσω της συνεργασίας, προσθέτει στην αισιοδοξία της ταινίας», σημειώνει το Screen International.
Το ρόλο του Γιάννη στην ταινία κρατά ο Αδάμ Μπουσδούκος [τον γνωρίσαμε ως πρωταγωνιστή στην ταινία του Φατίχ Ακίν Soul Kitchen, 2009]. Πρωταγωνιστούν επίσης η Βίκυ Παπαδοπούλου, ο Φατίχ Αλ και ο Οζγκιούρ Καραντενίζ.
Η ταινία πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κινηματογράφου [ΣΕΚΙΝ] του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, το ταμείο Eurimages, το Creative Europe, το SEE Cinema Network, το MDM-Mitteldeutsche Medienförderung και το ZDF/Arte.

Το δυσάρεστο για το κυπριακό κοινό είναι ότι μάλλον θα πρέπει να περιμένει να δει την ταινία του… χρόνου, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος 2019!

ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΘΥΡΟ / ΠΟΛΙΤΗΣ