Search
Close this search box.

Τι σου είναι αυτή η ζωή!

Woman standing on jetty and watching sunrise by the lake.

Γράφει η Τάσα Χαμπή
tasa.writer@gmail.com

Είχα σκοπό να γράψω για κάτι άλλο. Μέρες τώρα το δούλευα στο μυαλό μου. Μα απόψε έγινε η ανατροπή στα γραπτά μου, μετά από ένα αναπάντεχο περιστατικό. Με ταρακούνησε σαν σεισμική δόνηση στο κορμί και στη ψυχή μου. Η πέννα μου επιμένει να γράψει για αυτό. Δεν φέρνω αντίρρηση, δεν κάνω εγώ κουμάντο.

Τι σου είναι τελικά η ζωή; Γιατί δεν μένει στην πορεία που της σχεδιάζουμε και πάντα ξεγλιστρά; Γιατί δεν υπακούει της οδηγίες μας και κάνει πάντα αυτό που θέλει; Πόσο πολύ διασκεδάζει όταν μας γκρεμίζει αυτό που χρόνια ονειρευτήκαμε ή που καιρό προετοιμάζαμε; Γιατί είναι ξεροκέφαλη ανυπάκουη και ατίθαση; Κάποιες φορές, τις δύσκολες, μου θυμίζει τροπικό κυκλώνα, τυφώνα και τσουνάμι περνά, διαλύει και πνίγει, χωρίς να ρώτα αν μπορώ να αντέξω τις βιβλικές καταστροφές της. Άλλοτε πάλι μοιάζει με όμορφη παραλία, με χρυσαφένια άμμο και γαληνεμένη θάλασσα και τότε λέω δεν φεύγω, θα καθίσω στην άκρη να μου χαϊδεύει τα πόδια το νερό και τα μαλλιά ο ήλιος. Αυτό είναι εύκολο και επιθυμητό δεν χρειάζομαι συμβουλές ή θυσίες δεν στερούμε δεν υποφέρω απλά απολαμβάνω τη ζωή και θέλω κι άλλο κι άλλο κι άλλο.

Μα τις φορές που ο ουρανός σκοτεινιάζει από τα μαύρα σύννεφα, τότε νιώθω σαν μικρό παιδί, μονάχο, απροστάτευτο, ψάχνω το αρκουδάκι μου να το κρατήσω αγκαλιά. Τότε που η άσφαλτος θρηνεί ένα ακόμα άνθρωπο, τη στιγμή που μια μάνα χάνει το παιδί της, εκείνο το δευτερόλεπτο που μου ανακοινώνουν το χειρότερο , μια αποτυχία μια απώλεια ένας χωρισμός μια ανίατη ασθένεια, κάπου εκεί λογομαχώ με τη ζωή.

Αρχίζω να φωνάζω και να την ρωτώ γιατί το έκανες αυτό; Πως νιώθεις τώρα που σε λένε κακιά σκληρή και άδικη; Τα δάκρυα μου σαν μαραθωνοδρόμοι δηλώνουν την απελπισία μου, την αγωνία μου για το τι θα γίνει μετά και πέφτω ακόμα πιο χαμηλά και τότε φτάνω στο πάτο. Εκεί που όλα είναι σκούρα, που η ελπίδα είναι νεκρή, η χαρά ανύπαρκτη και τα όνειρα απαγορευμένα.

pic2Ακούω μια φωνή είναι αυτή! Μα πως έχει αλλάξει; Μου απλώνει το χέρι να σηκωθώ και μου σκουπίζει τα δάκρυα με μεταξένιο μαντίλι. Σκύβει ,με φίλα στο μέτωπο και στο αυτί μου σιγοψιθυρίζει: «Μάζεψε τα κομμάτια σου, προχώρα, μάθε από τα λάθη τα δικά σου και των άλλων, ζήσε το τώρα το σήμερα μα προφυλάξου, ετοιμάσου για το μέλλον. Άσε τα συναισθήματα σου ελεύθερα και χτίσε όρια σ αυτά που σε πληγώνουν. Αλλά μην το ξεχνάς. ΖΗΣΕ. Απόλαυσε τα ωραία, και κράτα τα διδάγματα από τις ανηφοριές. Είμαι η ζωή ετών χιλιάδων χρόνων κι αν έχω μάθει κάτι είναι ότι δεν είμαι μονόδρομος ούτε και αδιέξοδο».

Και τότε είναι που διακρίνω την όαση στην έρημο. Σηκώνομαι και αναπνέω.
Καλοκαίριασε!

Συγνώμη πρέπει να κλείσω, τρέχω βλέπετε να ζήσω.

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn

1 thought on “Τι σου είναι αυτή η ζωή!”

Comments are closed.

On Key

Related Posts

Οι βουλευτές Λάρνακας στέλνουν τις δικές τους Χριστουγεννιάτικες ευχές μέσα από το SkalaTimes, για τη Λάρνακα και όλο το κόσμο!

SkalaTimes Το SkalaTimes ζήτησε από τους Βουλευτές Λάρνακας Πρόδρομο Αλαμπρίτη (ΔΗΣΥ), Ανδρέα Πασιουρτίδη (ΑΚΕΛ), Σωτήρη Ιωάννου (ΕΛΑΜ), Χρίστο Ορφανίδη (ΔΗΚΟ) και Ανδρέα Αποστόλου (ΕΔΕΚ), να

Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Κοινοτάρχες, Επαρχίας Λάρνακας στέλνουν τις δικές τους ευχές μέσω του SkalaTimes

Από τους Τρούλλους μέχρι τη Δρομολαξιά, από Δημάρχους, Αντιδημάρχους, μέχρι κοινοτάρχες, το SkalaTimes ζήτησε να μας στείλουν τις δικές τους Χριστουγεννιάτικες ευχές μέσω του SkalaTimes!

Ο Πάτερ Λάζαρος μιλά στο SkalaTimes με αφορμή τα Χριστούγεννα αλλά και τα εγκάινια του εκκλησιαστικού μουσείου στην Παρεκκλησιά

“Να πλησιάσουμε όσο μπορούμε τον Χριστό. Να γιορτάσουμε Χριστούγεννα με τον Χριστό, όχι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Πέρα από τα μελομακάρονα, τα πάρτι και τα δείπνα,

error: Content is protected !!