SkalaTimes
Για ευνόητους λόγους, η εκπαιδευτικός που έγραψε το πιο κάτω θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της.
2003: Επιστρέφω από Πάφο στη Λευκωσία για το ΣΚ (πρώτος διορισμός) με Στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα (κόλλησα από τα μωρά και έμεινα στο κρεββάτι με πυρετό μια βδομάδα).
2004: Μουτταγιάκα. Επιστρέφω βράδυ από τη Χριστουγεννιάτική γιορτή. Ένοιωθα το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι από την πίεση και την ένταση. Στον δρόμο για το σπίτι σταμάτησα 3 φορές το αυτοκίνητο για να κάνω εμετό. Στην γιορτή δεν κατάλαβε κανένας τίποτε.
2005: Μουτταγιάκα. Με πυρετό κάνω μαζί με συνάδερφο επαρχιακή επιμόρφωση σε σε νηπιαγωγούς με δειγματικό μάθημα συνδιδασκαλίας
2006: Στις 6 το απόγευμα της Τετάρτης 6/12 έκανα την χριστουγεννιάτικη γιορτή των μωρών μου (Αραδίππου) και το επόμενο πρωί στις 6 ήμουν στο χειρουργείο για προγραμματισμένη επείγουσα και σοβαρή χειρουργική επέμβαση.
2007: επέστρεφα από το σχολείο (Κίτι) με ημικρανία, ξαφνικά στο highway με έπιασε “αύρα” στο μάτι. Δεν έβλεπα μπροστά, ο μισός αυτοκινητόδρομος ήταν φως! Οδηγούσα και έκλαιγα πανικόβλητη.
2008:Έβαζα κάθε πρωί ενέσεις και μετά φορούσα το χαμόγελο και πήγαινα στη δουλειά μου!
2009: Γρίπη των χοίρων (εκόλλησα που τα μωρά). 10 μέρες γκαραντίνα, με κίνδυνο να κολλήσω και το βρέφος μου.
2010: μετακινούμενη εκπαιδευτικός (Μοσφιλωτή), οδηγούσα εκτός επαρχίας με ρίγος και 40 πυρετό για να πάω δουλειά, και άντεξα να τη δουλέψω εκείνη τη μέρα, για τα μωρά και τη συνάδελφο που με περίμενε για να κάνει διοίκηση.
2011: σε λιώμενη αίθουσα στη μέση του πουθενά (Ψευδάς) άρπαξα πνευμονία. Θυμούμαι ότι που το κρύο εκείνη τη χρονιά επονούσε με το σώμα μου όλο, όσες ώρες ήμουν στο σχολείο, επειδή εσφίγγουμουν για να βράσω!
2012-2017: σε σχολείο της έδρας μου δίδαξα με: πυρετό, ρίγος, γαστρεντερίτιδα, βρογχίτιδα, ημικρανίες, ασθματικές κρίσεις, ιγμορίτιδα., αιμορραγίες κλπ Έχω κάνει αποβολή, γιατί δεν δέχτηκα να κάτσω σπίτι, και πήγα δουλειά, και έσπρωχνα έπιπλα για να κάνω χώρο στα μωρά να κάτσουν για μάθημα!
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Γιατροί μου είπαν: πρέπει να σου γράψω άδεια και εγώ τους είπα όχι Γονείς παιδιών μου είπαν: γιατί έρχεσαι; θα κολλήσουν τα μωρά! Παιδιά μου είπαν: δασκάλα μα τί έχεις σήμερα; Ο άντρας μου μου έλεγε: να μείνεις σπίτι να γιάνεις. Αλλά εγώ επήαινα!
Όχι κύριε Γ.Ε. οι εκπαιδευτικοί δεν είναι φιλάσθενοι, είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ (φθαρτή φύση, επιρρεπείς σε ασθένειες) με ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, εκτεθειμένοι σε ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και ΣΤΡΕΣΟΓΟΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
Υ.Γ.1: Αυτά που γράφω εγώ δεν είναι τίποτε. Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν πολύ περισσότερα να αφηγηθούν!
Υ.Γ.2: Λυπάμαι πολύ που μπαίνουμε στη διαδικασία να απαντάμε. Αλλά μερικές φορές ο μονόλογος του Γ.Ε. χρήζει αντίλογου!
