Η Έλενα Καλλή κατάφερε να γίνει γνωστή μέσα από την ιδιότητα της ως λειτουργός του ΟΝΕΚ, αλλά τα τελευταία χρόνια και μέσα από την έντονη εμπλοκή της στα κοινά, στη Λάρνακα.
Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη που είχαμε μαζί της εμπεριέχει τα πάντα: Οργανισμός Νεολαίας και η δράση του στη Λάρνακα, ακτιβισμός, μέχρι και….Σαίξπηρ!
Περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχικά Έλενα να σε ρωτήσω εσύ τι έχεις σπουδάσει;
Σπούδασα αγγλική φιλολογία στην Αθήνα, στο Καποδιστριακό, στη συνέχεια έκανα μεταπτυχιακό, European Politics and governance, στο Πανεπιστήμιο του LSE (London School of Economics) στο Λονδίνο και όταν επέστρεψα στην Κύπρο άρχισα να εργάζομαι ως καθηγήτρια αγγλικών στα κρατικά ινστιτούτα και παράλληλα έκανα ακόμα ένα μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, πάνω στην Αγγλική Λογοτεχνία και τις Συγκριτικές πολιτισμικές σπουδές.
Δηλαδή οι σπουδές σου ήταν από διάφορα πεδία. Ήταν οι δικές σου προσωπικές ανησυχίες που σε οδηγούσαν σε αυτές τις σπουδές, ή για μελλοντικούς επαγγελματικούς σκοπούς είχες επιλέξει αυτές τις -ομολογουμένως ενδιαφέρουσες- σπουδές;
Θα έλεγα πως αρχικά ήταν η δικιά μου προσωπική αγάπη προς την αγγλική γλώσσα. Αυτό βέβαια ίσως να καλλιεργήθηκε και από το γεγονός ότι η μητέρα μου είναι καθηγήτρια αγγλικών και ανέκαθεν ήταν η αγάπη μου η αγγλική γλώσσα, άρα ήταν μια πολύ συνειδητή απόφαση. Δεν επέλεξα τις σπουδές μου με βάση το επαγγελματικό μου μέλλον. Άλλωστε, είναι γνωστό πως υπήρχε πάντοτε μια δυσκολία στην επαγγελματική πορεία των εκπαιδευτικών….Αλλά, η αλλαγή στη συνέχεια από την αγγλική λογοτεχνία στην πολιτική, έγινε επειδή ένιωσα την ανάγκη να ανακαλύψω ακόμα ένα πεδίο. Σκεφτόμουν κάτι μεταξύ πολιτικής, δημοσιογραφίας ή marketing και τελικά κατέληξα στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό (European Politics and governance) γιατί τότε πραγματικά ήταν κάτι νέο η ΕΕ και ήταν ένας νέος κλάδος που είχε ξεκινήσει τότε το LSE.
Μέχρι τη στιγμή που ακολούθησες τον κλάδο European Politics and governance, ποια ήταν η μέχρι τότε σχέση σου με την πολιτική;
Δεν είχα ιδιαίτερη σχέση μπορώ να πω, αν και ήμουν πάντοτε πολιτικοποιημένη.
Δεν άνηκες στην κατηγορία που απαξιούν την πολιτική και δηλώνουν απολιτίκ;
Όχι, πάντα ψήφιζα και παρακολουθούσα τι γινόταν. Ίσως να μην είχα τότε άποψη για πολλά κοινωνικά θέματα,αλλά η αλήθεια είναι πως ήθελα να έχω άποψη και να λαμβάνω αποφάσεις που ενδεχομένως να επηρεάζουν το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Αλλά, μεγαλώνοντας ένιωσα ακόμη πιο έντονα πως ίσως να είναι δύσκολο για ένα πολίτη να προσπαθεί να αλλάξει καταστάσεις και πολιτικές αποφάσεις, αλλά είναι ανάγκη αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Μετανιώνω που δεν το είχα συνειδητοποιήσει νωρίτερα πόσο σημαντική είναι η δράση του πολίτη στην κοινωνικοπολιτική σκακιέρα του τόπου ή αν θες της δικής του τοπικής κοινωνίας.
Υποθέτω πως και το μεταπτυχιακό σου (European Politics and governance) θα άνοιξε καινούρια παράθυρα στις αντιλήψεις σου.
Ναι!
Από την συγκεκριμένη σπουδή ποια ήταν εκείνη η αποκάλυψη που σε βοήθησε να δεις τα πράγματα διαφορετικά;
Μου έκαναν τρομερή εντύπωση οι ιδιαιτερότητες του κάθε κράτους μέλους, τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε περιοχή, αλλιώς είναι η Βόρεια Ευρώπη, αλλιώς η Νότια…. Αυτό βέβαια φάνηκε ακόμη πιο πολύ όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση.
Αυτό ίσως που θα έλεγα αποκάλυψη είναι το “ταξίδι” μου κατά την υλοποίηση του Thesis μου. Είχα αποφασίσει να ασχοληθώ με το θέμα της Κύπρου, δηλαδή αν η προοπτική ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ είχε συμβάλει στο να λυθεί το Κυπριακό. Ήταν μάλιστα η περίοδος που είχαν ανοίξει τα οδοφράγματα και οι Ελληνοκύπριοι αρχίσαμε να έχουμε το δικαίωμα να πάμε στα κατεχόμενα. Ήταν πολύ ενδιαφέρον γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω συνεντεύξεις από διάφορους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους πολιτικούς, ήταν μια μοναδική και πρωτόγνωρη εμπειρία.
Από ποιους είχες πάρει συνεντεύξεις;
Από τον αείμνηστο πρώην ΠτΔ Γλαύκο Κληρίδη, τον Χατζηδημητρίου, τον νυν Ψευδοπροθυπουργό (τότε ήταν πρόεδρος κόμματος), από πρώην πρόεδρο της ψευδοβουλής, κ.α. Ήταν πρωτόγνωρο και ενδιαφέρον να ανακαλύπτω μέσα από τα δικά τους λόγια πως έβλεπε ο καθένας την προοπτική ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.
Και βεβαίως σπούδαζες όχι σε μια οποιαδήποτε πόλη, αλλά στην Μητρόπολη της Ευρώπης, το Λονδίνο.
Ναι, παίζει κι αυτό το ρόλο του, μια πόλη κέντρο λήψης αποφάσεων, αλλά επίσης και το γεγονός ότι ήμουν σε ένα πανεπιστήμιο με ιστορία και πολύ καινοτόμα προγράμματα.
Επέστρεψες λοιπόν Κύπρο άρχισες να διδάσκεις αγγλικά και παράλληλα να σπουδάζεις πάνω σε ένα δεύτερο μεταπτυχιακό, στην Αγγλική Λογοτεχνία και τις Συγκριτικές πολιτισμικές σπουδές….
Ναι, η αγάπη μου για την λογοτεχνία με οδήγησε σε αυτό. Το να βλέπεις και να μελετάς την λογοτεχνία από διάφορες χώρες ήταν κάτι συναρπαστικό για μένα. Επίσης εμπεριείχε φιλοσοφία και ψυχανάλυση η σπουδή αυτή. Η τελική μου εργασία ήταν η ψυχανάλυση του Σαίξπηρ. Αυτό το έκανα μέσα από συγκεκριμένα έργα του, τον Άμλετ, τον Οθέλλο, Βασιλιάς Ληρ, κ.α. Η ψυχανάλυση αφορούσε την ψυχανάλυση των χαρακτήρων των ηρώων.
Που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι διαχρονικές φιγούρες….
Ναι.
Θεωρείς ότι οι σπουδές διαμορφώνουν την προσωπικότητα μιας έφηβης, μιας 25χρονης,κτλ;
Ναι, φυσικά! Παράλληλα πιστεύω ότι και οι χώρες που σπουδάζεις μπορούν να σε επηρεάσουν. Αλλιώς ήταν η Αθήνα όταν πήγα στα 18 μου (η Αθήνα και ο πολιτισμός της, η ιστορία που έχει το Καποδιστριακό, κτλ) , αλλιώς το Λονδίνο μετέπειτα, η Μητρόπολη της Ευρώπης, και σίγουρα αλλιώς ήταν όταν σπούδαζα στο δεύτερο μου μεταπτυχιακό στη Κύπρο. Νιώθω τυχερή που είχα την ευκαιρία να σπουδάσω σε τρεις διαφορετικές χώρες. Γιατί από την κάθε χώρα κερδίζεις και κάτι.
Τελειώνοντας και το δεύτερο σου μεταπτυχιακό ήξερες που ήθελες να κινηθείς επαγγελματικά;
Ναι ήξερα. Η αγγλική γλώσσα ήταν η μεγάλη μου αγάπη….
Παραμένει η μεγάλη σου αγάπη;
Ναι, η αλήθεια είναι πως παραμένει η μεγάλη μου αγάπη.
Ωστόσο….
Ωστόσο, μετά το δεύτερο μου μεταπτυχιακό εργάστηκα για κάποιους μήνες ως λειτουργός διαφώτισης στο Δήμο Αμμοχώστου. Ήταν ένα συμβόλαιο για μια περίοδο.Ο στόχος ήταν πέραν της διοργάνωσης της μεγάλης αντικατοχικής εκδήλωσης του Δήμου, μέσα από την οποία προσκαλεί από το εξωτερικό πολιτικούς κτλ, η επικοινωνία με stakeholders, (άτομα που λαμβάνουν αποφάσεις) και οι επαφές με άτομα στις Βρυξέλες για ενημέρωση τους για το θέμα της κατεχόμενης Αμμοχώστου, με βουλευτές σε διάφορες χώρες. Επίσης υπήρχε μια στενή συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και τη Βουλή. Όταν είχαμε ξένες αντιπροσωπείες από βουλευτές και άλλους πολιτικούς τους γινόταν ενημέρωση στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Αμμοχώστου στην Δερύνεια για την κατάσταση της κατεχόμενης πόλης και την ιδιαιτερότητα της ως “πόλη φάντασμα” και η κορύφωση αυτών των ενεργειών διαφώτισης γινόταν βέβαια με την ετήσια αντικατοχική.
Ήταν μια τρομερή εμπειρία.
Στη συνέχεια η επαγγελματική σου πορεία;
Στη συνέχεια ήρθε ο ΟΝΕΚ (Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου), το 2008.
Ποιοι λόγοι σε έκαναν να ενταχθείς στο δυναμικό του ΟΝΕΚ;
Θυμάμαι είχα δώσει κάποιες εξετάσεις στο PIO, όταν ανοίχθηκε μια θέση που είχε σχέση με τα θέματα των σπουδών μου, αλλά παρόλο που είχα όλα τα προσόντα δεν είχα την εμπειρία που ζητούσαν. Θυμάμαι έδωσα εξετάσεις και στον ΟΝΕΚ γιατί με ενδιέφερε ο ρόλος του στην κοινωνία, η δράση του. Επίσης λόγω της ηλικίας μου ενδεχομένως να ήμουν επηρεασμένη και από αυτό, δηλαδή το ότι επρόκειτο για ένα Οργανισμό που ασχολείται με νέους. Τελικά ήρθα πρώτη στις εξετάσεις και μου έκαναν την πρόταση για λειτουργός του ΟΝΕΚ.
Υπήρχαν φορές που το μετάνιωσες;
Όχι! Ποτέ. Ο λόγος είναι ότι από τη θέση μου αυτή είχα πολλές φορές την ευκαιρία να εφαρμόσω πράγματα που έμαθα μέσα από τις σπουδές μου στο European Politics, οι εμπειρίες που απέκτησα στον ΟΝΕΚ θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικές.
Πάντως είναι γεγονός ότι ο ΟΝΕΚ στη Λάρνακα τα τελευταία χρόνια κάνει ακόμη πιο αισθητή την παρουσία του.
Η αλήθεια είναι ότι τα προγράμματα είναι πολλά, σε παγκύπριο επίπεδο. Τα προγράμματα που χειρίζομαι εγώ είναι όλα παγκύπρια εκτός από ένα καινούριο το Makerspace που είναι μόνο στη Λάρνακα.
Αυτό που λες, ότι είναι πιο έντονη η παρουσία του Οργανισμού, οφείλεται θα έλεγα, σε μεγάλο βαθμό, σε ευτυχείς συγκυρίες και σε καλές συνεργασίες και συνέργειες.
Δηλαδή;
Καταρχάς τα τοπικά ΜΜΕ αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοήθησαν στην προώθηση της δράσης του ΟΝΕΚ στη Λάρνακα. Επιπλέον, το γεγονός ότι υπήρχε η θέληση από τον ΟΝΕΚ (Διεύθυνση και Διοίκηση) και από το Δήμο της Λάρνακας να αναπτυχθεί κάτι νέο, ήταν πολύ θετικό. Είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία. Ο ΟΝΕΚ ήθελε να ξεκινήσει κάτι καινούριο και τη χρονική εκείνη περίοδο ο Δήμαρχος Λάρνακας Ανδρέας Βύρας πρότεινε την παραχώρηση κάποιου χώρου στον ΟΝΕΚ. Στην αρχή η σκέψη ήταν για ένα οποιοδήποτε χώρο στη συνέχεια η εισήγηση ήταν για το σπίτι του πρώην επάρχου. Τώρα εκεί είναι ο χώρος Makerspace και μπορεί κανείς να βρει διάφορους εξοπλισμούς,τεχνολογίες, (drones,εξοπλισμό για ρομπότ,φωτοτυπικές, Laze cutter, 3d printer, 3d scanner, κτλ) και μπορεί οποιοσδήποτε να πάει εκεί και να επωφεληθεί. Να χρησιμοποιήσει τα μηχανήματα δωρεάν. Μάλιστα όποιος δεν γνωρίζει πως να τα χρησιμοποιήσει υπάρχει εκεί προσωπικό για να του δείξει. Επιπλέον διοργανώνουμε διάφορα εργαστήρια και συναντήσεις για διάφορες θεματικές που σχετίζονται με νέες τεχνολογίες, με επιχειρηματικότητα, κτλ.
Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από το Makerspace;
Κάποιος που έχει μια επιχειρηματική ιδέα αλλά δεν έχει τα υλικά και τον εξοπλισμό να την δημιουργήσει μπορεί να πάει εκεί να κάνει το πρωτότυπο του και μετά να ψάξει να βρει πιθανούς χορηγούς για να χρηματοδοτήσουν την ιδέα του. Άρα, με αυτό το τρόπο ενισχύεται και η επιχειρηματικότητα των νέων εκτός από τη δημιουργία. Θεωρούμε πως είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος της κοινότητας. Για να πετύχει ένα Makerspace (όπως συμβαίνει και στο εξωτερικό) η κοινότητα παίζει εξαιρετικά μεγάλο ρόλο. Η κοινότητα από αρχιτέκτονες, ξυλουργούς, γλύπτες, καλλιτέχνες, δημιουργούς, makers γενικά από όλους τους τομείς. Μέχρι στιγμής το Makerspace είχε μεγάλη ανταπόκριση από την κοινότητα της Λαρνακας και όχι μόνο και ευελπιστούμε σε ακόμη μεγαλύτερη.
