Αγαπητοί ενήλικες…

Γράφει η Τάσα Χαμπή
tasa.writer@gmail.com

Αγαπητοί  ενήλικες,

Σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να ζήσουμε σε αυτή τη γη. Γνωρίζουμε πως πολλά παιδιά δεν ολοκληρώνουν το ταξίδι τους και κάποια άλλα δύσκολα τα βγάζουν πέρα σε αντίθεση με εμάς που έχουμε υγεία, τροφή, στέγη και πολλά παιχνίδια.

Στο κόσμο των μεγάλων λένε συχνά πως η σοφία έρχεται με τα χρόνια. Υπάρχει όμως ένα συναίσθημα που την νικά και δεν είναι άλλη από την ανησυχία. Το ξέρουμε πως μας αγαπάτε και πως είμαστε  σημαντικά και πολύτιμα, σαν σπάνια διαμάντια. Νιώθουμε ευλογημένα για την στοργή και την φροντίδα που καθημερινά μας δίνετε απλόχερα, χωρίς ανταλλάγματα έτσι μαθαίνουμε τι πάει να πει αληθινή άνευ όρων αγάπη.

Στους καιρούς που ζούμε είναι όλα τόσο επικίνδυνα και περίπλοκα.  Θέλουμε να σας θυμίσουμε πως είμαστε απλά παιδιά. Μας αρέσει να τρέχουμε, να παίζουμε, να γελούμε, να δημιουργούμε καινούργιες φιλίες και να ανακαλύπτουμε το σύμπαν.

Μην μας τρομάζετε και μην μας μεταφέρετε τους φόβους σας. Προστατέψετε μας και διασφαλίστε την παιδικότητα μας. Δεν θέλουμε να μεγαλώσουμε γρήγορα. Μην μας λέτε συνεχώς πως υπάρχουν κακοί που κλέβουν και ενοχλούν παιδία.  Υπενθυμίστε μας πως πρέπει να σας ενημερώνουμε για το που βρισκόμαστε και να μην δωροδοκούμαστε με γλυκά και παιχνίδια,  όσο δελεαστικό και αν είναι στα παιδικά μας μάτια. Ενημερώστε μας πως δεν πρέπει να μπαίνουμε σε ξένα αυτοκίνητα και αν κάποιος μας το προτείνει να αρνηθούμε λέγοντας του ένα βροντερό ΟΧΙ. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό σας παρακαλούμε μην μας πιέζετε όταν δεν θέλουμε φιλήσουμε ή αγκαλιάσουμε τη θεία το θείο το παππού ή τη γιαγιά.  Σκεφτήκαμε να βρούμε μια παράξενη λέξη που θα είναι το σύνθημα μας. Έτσι αν κάποιος μας πλησιάσει και μας πει ότι θα μας φέρει κοντά σας, πως είναι ένας παλιός καλός σας φίλος δεν θα τον πιστέψουμε αν δεν μας πει το μυστικό κώδικα.

Σαν παιδιά έχουμε ανάγκη να βρισκόμαστε με συνομήλικους μας, να κάνουμε ποδήλατο , να παίζουμε παιχνίδια που σας διασκέδαζαν και σας όταν ήσασταν μικροί. Μην μας το απαγορεύεται επειδή οι καιροί έχουν αλλάξει και μην αναθέτετε, μην επιβάλετε στο μεγαλύτερο αδερφό/η να μας προσέχει. Είναι παιδί δεν είναι έτοιμος/η για τέτοια μεγάλη ευθύνη. Συνοδεύετε μας εσείς  σε αυτές τις περιπέτειές μας, γίνετε μαζί μας πειρατές, πριγκίπισσες ή ότι άλλο επιθυμείτε. Έτσι θα γνωρίσετε και άλλους γονείς και θα μοιράζεστε τους προβληματισμούς σας για τη κοινωνία μας. Ίσως βρείτε τρόπους, αν συνεργαστείτε, να κρατήσετε τα παιδιά μακριά από ατυχές συμβάντα.

Θέλουμε να ζήσουμε σαν παιδιά χωρίς έγνοιες και σκοτούρες. Αυτές θα τις έχουμε μεγαλώνοντας.  Τώρα αγαπημένοι μας  γονείς/ δάσκαλοι/ δήμαρχοι/ πρόεδρε/βουλευτές /γείτονες , γιαγιάδες παππούδες και γενικά ενήλικες είναι δική σας υποχρέωση να ελαχιστοποιήσετε τους κινδύνους για μας.

Μαζευτείτε, οργανωθείτε, ενωθείτε και προστατεύεστε την αθωότητα μας. Γίνετε για μας παράδειγμα προς μίμηση. Φτιάξτε μας ένα κόσμο για παιδιά και όχι για λύκους.