Δωρεά 1,8 δισ. δολ. από τον Μάικλ Μπλούμπεργκ στο Johns Hopkins

Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ανακοίνωσε την Κυριακή ότι προχωρά σε δωρεά ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησε και ο ίδιος, το Johns Hopkins, προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομική βοήθεια σε φοιτητές χαμηλών και μεσαίων οικονομικών στρωμάτων.

Το Πανεπιστήμιο, που έχει την έδρα του στη Βαλτιμόρη, ανακοίνωσε ότι η δωρεά -που είναι η μεγαλύτερη που έχει δοθεί ποτέ σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ίδρυμα στις Ηνωμένες Πολιτείες- θα του επιτρέψει να εξαλείψει τα φοιτητικά δάνεια που χορηγούσε και να αντικαταστήσει με υποτροφίες, που βέβαια δεν χρειάζεται να αποπληρωθούν από όσους τις λαμβάνουν.

Ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου, Ρόναλντ Ντάνιελς, είπε ότι η δωρεά του Μπλούμπεργκ θα επιτρέψει στο Πανεπιστήμιο να επικεντρωθεί στην εισαγωγή φοιτητών με βάση τις ικανότητές τους, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν του την οικονομική τους κατάσταση («need-blind admissions»).

«Το Hopkins έλαβε μια δωρεά που είναι άνευ προηγουμένου και η οποία το μετασχηματίζει», ανέφερε ο Ντάνιελς σε ανακοίνωσή του, επισημαίνοντας ότι το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1876 από μια δωρεά ύψους 7 εκατομμυρίων δολαρίων από τον έμπορο της Βαλτιμόρης, Τζονς Χόπκινς.

Η δωρεά αυτή του Χόπκινς ήταν η μεγαλύτερη που είχε δοθεί σε πανεπιστήμιο εκείνη την εποχή.
Ο ίδιος ο Μάικλ Μπλούμπεργκ, με άρθρο του στην εφημερίδα «New York Times», εξηγεί τους λόγους και τους σκοπούς της κίνησής του αυτής.

Γράφει, μεταξύ άλλων, ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης: «Εδώ είναι μια απλή ιδέα με την οποία πιστεύω ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί συμφωνούν: κανένας μαθητής Λυκείου δεν θα πρέπει να εμποδίζεται να εισαχθεί σε Κολέγιο με βάση τον τραπεζικό λογαριασμό της οικογένειάς του. Ωστόσο, συμβαίνει συνεχώς. Οταν τα Κολέγια εξετάζουν τις αιτήσεις, όλα εκτός από λίγα λαμβάνουν υπ’ όψιν την ικανότητα του μαθητή να πληρώσει. Ως αποτέλεσμα, οι αιτούντες με υψηλά προσόντα, αλλά από οικογένειες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος, συνήθως αποκλείονται και τη θέση τους παίρνουν φοιτητές των οποίων οι οικογένειες έχουν βαθύτερες τσέπες. Αυτό βλάπτει τον γιο ενός αγρότη στη Νεμπράσκα όσο και την κόρη μιας εργαζόμενης μητέρας στο Ντιτρόιτ. Η Αμερική είναι στα καλύτερά της όταν ανταμείβουμε τους ανθρώπους με βάση την ποιότητα της δουλειάς τους, όχι με το μέγεθος της τσέπης τους. Η άρνηση των φοιτητών να εισέλθουν σε ένα Κολέγιο με βάση την ικανότητά τους να πληρώνουν υπονομεύει τις ίσες ευκαιρίες, διατηρεί τη φτώχεια μεταξύ γενεών και χτυπάει στην καρδιά του αμερικανικού ονείρου: την ιδέα ότι κάθε άτομο, από κάθε κοινότητα, έχει την ευκαιρία να αναρριχηθεί οικονομικά και κοινωνικά με βάση την αξία.
Ημουν τυχερός: ο πατέρας μου ήταν λογιστής που δεν κέρδισε ποτέ περισσότερα από 6.000 δολάρια ετησίως. Αλλά ήμουν σε θέση να αντέξω οικονομικά το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins μέσω ενός φοιτητικού δανείου Εθνικής Αμυνας, και έχοντας μια δουλειά στην πανεπιστημιούπολη. Το πτυχίο από το Hopkins μου άνοιξε πόρτες που διαφορετικά θα έκλειναν και μου επέτρεψαν να ζήσω το ‘αμερικανικό όνειρο’.
Είχα πάντα ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την ευκαιρία. Εδωσα την πρώτη δωρεά μου στον Χόπκινς το έτος μετά την αποφοίτησή μου: $ 5. Ηταν το μόνο που θα μπορούσα να αντέξω οικονομικά. Από τότε, έδωσα στο σχολείο $ 1,5 δισ. Για την υποστήριξη της έρευνας, της διδασκαλίας και της οικονομικής βοήθειας».

 Πηγή: Εθνικός Κήρυκας, Νέα Υόρκη