Για το χαμόγελο ενός παιδιού

SkalaTimes
Φωτογραφίες: Samouela Karageozian

Πιο κάτω το κείμενο που ετοίμασε η δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια του SkalaTimes Γιώτα Δημητρίου, το οποίο παρουσίασαν μέσα από ένα συγκινητικό θεατρικό δρώμενο τα παιδιά του θεατρικού εργαστηρίου του θεάτρου ΣΚΑΛΑ, σε σκηνοθεσία της δασκάλας τους, Μόνικας Μελέκη.
Το θεατρικό δρώμενο παρουσιάστηκε χθες Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στην καθιερωμένη πλέον εκδήλωση που διοργανώνει το SkalaTimes εδώ και τρία χρόνια κατά της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.

Το πιο κάτω κείμενο περιέχει γνωστές ρήσεις σπουδαίων συγγραφέων, καθώς και δύο ποιήματα (“Ένα Παιδί” του Τόλη Νικηφόρου και “Πήτερ Παν” της Χλόης Κουτσουμπέλη).

Συγχαρητήρια στα πέντε παιδιά που παρουσίασαν το θεατρικό δρώμενο και κατάφεραν να συγκινήσουν τους παρευρισκομένους.

Α Κι όμως!
Β Κι όμως!
Γ Κι όμως!
Δ Κι όμως!
E Kι όμως!

Α Το χαμόγελο του, πρέπει να είναι πάνω από όλα!

Β Για το χαμόγελο του θα έπρεπε άνθρωποι και θεοί να πολεμούν

Γ Για το χαμόγελο του οφείλουν οργανωμένα σύνολα και φορείς να πασκίζουν νυχθημερόν

Δ Για το χαμόγελο του γεννιούνται οι ελπίδες απ’ άκρη σ’ άκρη όλης της γης, καθημερινά

Ε Το χαμόγελο του! Αχ! Το χαμόγελο…….του ΠΑΙΔΙΟΥ! 

Α  “Τα παιδιά δεν σου ανήκουν, είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωης….” είπε κάποτε ένας συγγραφέας 

Β “Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ξέρει τι σημαίνει ζωή, δεν μπορεί να ξέρει τι σημαίνει κόσμος, τι σημαίνει οτιδήποτε, ώσπου ν’ αποκτήσει ένα παιδί και να τ’ αγαπάει” είπε κάποιος άλλος
συγγραφέα…. 

Γ “Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες, κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει”…. 

Δ  Γιατί ΟΛΑ τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στο όνειρο, στην χαρά,στην ευτυχία….. 

Α Β Γ Δ Ε : ΟΛΑ τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στο χαμόγελο 

Ε Γιατί…..γιατί  “Κάθε παιδί φέρνει το μήνυμα ότι ο Θεός δεν έχει αποθαρρυνθεί ακόμα από τον άνθρωπο” είπε κάποτε ένας Ινδός νομπελίστας 

A B Γ Δ Ε : Η πιο σημαντική ερώτηση στον κόσμο είναι: «γιατί κλαίει το παιδί;»

Ε Γιατί είναι λυπημένο; 

Δ Γιατί είναι σκυθρωπό; 

Γ Γιατί είναι λαβωμένο; 

Β Γιατί πονεί; 

Α Γιατί….γιατί έχασε την παιδική αθωότητα και το δικαίωμα στο όνειρο και στο χαμόγελο; 

Β Υπάρχουν μερικά πράγματα που τα παιδιά δεν κάνει να τα ξέρουν, επειδή από τη στιγμή που θα τα μάθουν, δεν θα είναι πια παιδιά….. 

Γ Πόνος, τύψεις, βιασμός… 

Α Δυστυχία, κλάμα, απόγνωση…. 

Δ Κανένας δεν έχει δικαίωμα να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός παιδιού και να σκοτώνει την ευτυχία και αθωότητα του…. 

Α Και αν το κάνει είναι τότε…..ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ Ε ΓΚΛΗ ΜΑ ΤΙΑΣ! 

Α Β Γ Δ Ε: Φράξτε τους δρόμους στους εγκληματίες που σκοτώνουν παιδικά όνειρα και πουπουλένιες αθωότητες! 

Β Κλείστε τους δρόμους σε όσους γεννούν εφιάλτες που σκοτώνουν παιδικές ψυχές!

Α Β Γ Δ Ε: Γιατί “Ένα μωρό είναι η άποψη του Θεού ότι η ζωή πρέπει να συνεχιστεί” 

Γ Και έχουν όλοι οι ενήλικες ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να στηρίξουν….. την άποψη του Θεού…. 

Α Και η ζωή να συνεχιστεί….. 

Α Β Γ Δ Ε Με παιδικά χαμόγελα βγαλμένα από την καρδιά, αληθινά! 

Α  Τι μπορεί να αγγίξει την καρδιά ενός ανθρώπου, αν δεν μπορεί να την αγγίξει η ψυχή του παιδιού; 

Β Πώς γίνεται να λέγεσαι άνθρωπος αν λαβώνεις την καρδιά ενός παιδιού; 

Δ Κάποτε ένας κύριος εν ονόματι Ζιγκμουντ Φρούντ είχε πει πως “Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας”…..μην αφήσετε λοιπόν να γεμίσει ο κόσμος ανθρώπους φτιαγμένους από παιδικά τραύματα! 

Α Το χαμόγελο του, πρέπει να είναι πάνω από όλα! 

Β Για το χαμόγελο του θα έπρεπε άνθρωποι και θεοί να πολεμούν 

Γ Για το χαμόγελο του οφείλουν οργανωμένα σύνολα και φορείς να πασκίζουν νυχθημερόν 

Δ Για το χαμόγελο του γεννιούνται οι ελπίδες απ’ άκρη σ’ άκρη όλης της γης καθημερινά 

Ε Το χαμόγελο του! Αχ! Το χαμόγελο του ΠΑΙΔΙΟΥ!

Α Ποιος ενήλικας μπορεί να ζει χωρίς τύψεις αν δίπλα του ένα παιδί κρυφά υποφέρει; 

Β “με το πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι
κοιτάζω εκστατικά
πίσω απ’ τις στάλες της βροχής
ένα πολύχρωμο κόσμο

Γ κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τις τσέπες γεμάτες μπίλιες
μέσα στο χειμώνα
ένα παιδί με δακρυσμένα μάτια
για το γατάκι του που πέθανε
για το λουλούδι που μαράθηκε
για όσους έφυγαν χωρίς επιστροφή
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τρύπιο παλτό
που λαχταράει τα ζεστά κάστανα
την γειτονιά και τους φίλους
την άνοιξη που θάρθει

Δ κρύβω μέσα μου ένα παιδί
που ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ
πως μπορώ να γελάω
όταν την ίδια στιγμή κάποιος ΚΛΑΙΕΙ

Ε κρύβω μέσα μου ένα παιδί
απαρηγόρητο
που θάθελε να φτιάξει τη ζωή
στα μέτρα της καρδιάς του”

Α Β Γ Δ Ε ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ…. 

Α “Πέτα μαζί μου μες στη νύχτα κορίτσι από δαντέλα, πάμε στη χώρα του Ποτέ να βρούμε τα παιδιά που χάθηκαν κι εκείνα τα άλλα, που πονάει τόσο να τα βρούμε. Στη χώρα του Ποτέ Ξανά τα παιδιά δεν μεγαλώνουν, ντύνονται Ινδιάνοι, και χορεύουν γύρω απ’ την πληγή. Στη χώρα του Ποτέ Χωρίς τα παιδιά δεν έχουν μαμά, ρίχνουν στις φλέβες τους χρυσόσκονη για να πετούν και να ξεχνούν. Έλα μαζί μου Γουέντι των δακρύων, (γι’ αυτό άλλωστε σε επέλεξα είσαι επίτιμος δοκιμαστής δακρύων, ξέρεις τη γεύση και το χρώμα τους και την παράξενη οσμή της νοσταλγίας), σου υπόσχομαι να σε εγκαταλείψω να πετάς μόνη με την λευκή σου νυχτικιά πάνω από το παλιό ρολόι του Λονδίνου,  για αντάλλαγμα θα σου χαρίσω ένα ποίημα από χρυσόσκονη και βραδινό αεράκι του Λονδίνου” 

Β Χρυσόσκονη μόνο 

Γ Αγάπη μόνο

Δ χαρές μόνο 

Ε ευτυχία μόνο 

Α Β Γ Δ Ε ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΟΝΟ, ΓΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΑΤΟΦΙΑ ΧΑΡΑ!