Το στοίχημα με τους νέους….

Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes

Την περασμένη βδομάδα σε ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής, που είχα πραγματοποιήσει στη Λευκωσία, ένας 21χρονος φοιτητής μας διάβασε ένα ποίημα του, που το είχε γράψει -όπως μας είπε- το 2013 με αφορμή το κούρεμα. Τότε ήταν μόλις 15 ετών. Δεν θα αναφερθώ στο καλογραμμένο του ποίημα, πόσο εξαιρετικά γραμμένο ήταν, δεν είναι η δημιουργική γραφή το θέμα μας σήμερα. Όμως, θα αναφέρω πως ήταν ένα ποίημα γεμάτο ωριμότητα, απόγνωση, αγανάκτηση, ειρωνεία και απαξίωση για όσους οδήγησαν τον λαό στο μαύρο χάλι. Για όσους πολιτικούς, διαχρονικά, οδηγούν τον λαό σε απόγνωση.
Ένας 15χρονος λοιπόν, είχε γράψει το 2013 ένα σκοτεινό ποίημα που ήταν καθρέφτης της κοινωνίας που ζούσε.
Δεν γνωρίζω αν ο συγκεκριμένος νεαρός έγραψε και ποιήματα αγάπης , έρωτα, φιλίας, χαράς, τότε όταν έγραφε το εν λόγω ποίημα του.
Μα το ότι ανάγκασαν τα γεγονότα έναν 15χρονο να γράφει τέτοια μαύρα κείμενα, είναι ακόμα ένα άδικο στον λαιμό των “κάποιων” που οδηγούν τον κόσμο σε απελπισία!

Από την άλλη, τα παιδιά μου, οι μικροί μαθητές μου στο μάθημα δημιουργικής γραφής (ηλικίας 10-14 ετών), όταν τους ζήτησα να γράψουν κάτι για την Κύπρο εξύμνησαν τις ομορφιές του τόπου. ;Eγραψαν για το όμορφο νησί τους.
Ίσως να βρίσκονται ακόμα στην αθώα περίοδο που τα σχολικά εγκώμια για τη πατρίδα κατακλύζουν σαν πέλαγος την καρδιά και το μυαλό.
Μα μετά;

Μετά ξυπνάς και βλέπεις γύρω σου τις λάθος νοοτροπίες, τις σκουριασμένες αντιλήψεις και συνήθειες και το μολυσμένο σύστημα και όσο κι αν αγαπάς τον τόπο σου σε πνίγει το κατεστημένο, ενίοτε και αυτοί που διοικούν και ξενιτεύεσαι σαν τους χιλιάδες νέους που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια (και ας μιλά ο κύριος Γεωργιάδης για τα τροπάρια περί ανάπτυξης).
Ξενιτεύεσαι σαν τον Νικόλα (που είχαμε φιλοξενήσει συνέντευξη του πρόσφατα) και εργάζεσαι στο εξωτερικό κάτω από πολύ καλές συνθήκες εργασίας, που στον τόπο σου είναι σπάνιο εως και αδύνατο να βρεις.

Τι θέλω να πω με αυτά που γράφω νυχτιάτικα;
Πως το μεγαλύτερο στοίχημα αυτού του τόπου είναι με τους νέους του. Και έχω την εντύπωση πως το έχει χάσει προ πολλού.
Ήδη μερικά από τα νέα φωτεινά μυαλά της Κύπρου διαπρέπουν με επιτυχία στο εξωτερικό (και κάποτε παρακολουθούν από μακριά με λύπη ή αηδία τα τεκταινόμενα).

Το μεγαλύτερο στοίχημα αυτού του τόπου, ήταν πάντα οι νέοι!

Υ.Γ Ο Αριστοτέλης είχε πει πως πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από τους νέους….