Με ένα πολύ διαφορετικό ρόλο από αυτούς που την έχουμε συνηθίσει, σε ένα από τα πιο συνταρακτικά θεατρικά έργα, ένα έργο πιο επίκαιρο ίσως από ποτέ, με πρεμιέρα στη Λάρνακα!
Η Βαλεντίνα Σοφοκλέους, ανεβαίνει στη σκηνή για την “Εβραία” του Μπέρλολτ Μπρέχτ σε σκηνοθεσία Μόνικας Μελέκκη.
Την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου στο Θέατρο ΣΚΑΛΑ και στις 22 και 23 Φεβρουαρίου στη Λεμεσό.
Μια παράσταση που κανένας δεν πρέπει να χάσει, για να θυμηθούμε ξανά τη κτηνωδία του ναζισμού, του ρατσισμού!
“Ναί ,φτιάχνω τις βαλίτσες μου. Μην κάνεις πως δεν κατάλαβες τίποτα, όλες αυτές τις μέρες…Φρίτς, μπορώ να υπομείνω τα πάντα, εκτός από ένα: να μην κοιταζόμαστε στα μάτια, τις τελευταίες ώρες που μας μένουν.
Αυτό δεν πρέπει να το καταφέρουν οι ψεύτες που αναγκάζουν ολο τον κόσμο να λέει ψέματα…
Πρίν δέκα χρόνια, άμα έλεγε κανένας ότι δεν φαίνομαι πως είμαι Εβραία εσύ απαντούσες αμέσως: “Πως; Φαίνεται!” Και χαιρόμουνα για αυτό. Ηταν τίμιο και ξεκάθαρο…
Γιατί λοιπόν τώρα να κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλό μας; Φεύγω επειδή αν μείνω θα σε πάψουν από Αρχίατρο. Κι επειδή σου έχουν κιόλας κόψει την καλημέρα στην κλινική, κι επειδή δεν κλείνεις μάτι τις νύχτες…
Μη μου πείς να μείνω.Φεύγω βιαστικά επειδή δε θέλω να μου πείς εσύ μια μέρα ,να φύγω. Γιατί αυτό θα γίνει, αργά ή γρήγορα. Είναι ζήτημα χρόνου. Ο χαρακτήρας είναι ζήτημα χρόνου. Αντέχει περισσότερο ή λιγότερο, όπως και τα γάντια. Τα καλά κρατάνε πολύ, αλλά όχι για πάντα…Μη νομίζεις πως είμαι θυμωμένη. Οχι, είμαι! Γιατί πρέπει εγώ να δείχνω πάντα “κατανόηση”; Τι κακό υπάρχει στο σχήμα της μύτης μου ή στο χρώμα των μαλλιών μου; Πρέπει να παρατήσω την πόλη όπου γεννήθηκα, για να μην είναι “αυτοί” υποχρεωμένοι να μου δίνουν κι εμενα βούτυρο!
Τι είδους άνθρωποι είσαστε;”
Αλήθεια τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που μισούν τον συνάνθρωπο τους, λόγω της καταγωγής του;
Λίγες μέρες πριν κάνει πρεμιέρα η “Εβραία” του Μπρεχτ στη Λάρνακα, το SkalaTimes κουβεντιάζει με τη Βαλεντίνα Σοφοκλέους.
Της Γιώτας Δημητρίου