Σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών: πληγές που δεν κλείνουν με το πέρασμα του χρόνου

Το διαδικτυακό μας περιοδικό εδώ και τρία χρόνια διοργανώνει κάθε χρόνο εκδήλωση κατά τις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.
Ένα θέμα δυστυχώς επίκαιρο, αφού οι θλιβεροί αριθμοί των στατιστικών δείχνουν πως ένα στα πέντε παιδιά μέσα στην ΕΕ και ένα στα τέσσερα παιδιά στην Κύπρο βιώνει τον εφιάλτη της σεξουαλικής κακοποίησης.
Τι γίνεται όταν αυτά τα παιδιά γίνουν ενήλικες;
Αυτό το θέμα μας αναλύει σήμερα η Συμβουλευτική Ψυχολόγος (Λάρνακα) Ελένη Δανιήλ.

—————————————————-

Γράφει η Ελένη Δανιήλ
Εγγ. Συμβουλευτική ψυχολόγος
Τηλ : 97736810

Είναι πράγματι τρομαχτικό να μαθαίνεις πως κάποιος μπόρεσε να «σκοτώσει» μια αθώα ψυχή. Πως είναι δυνατόν κάποιος να βλέπει αυτά τα αθώα μάτια να δακρύζουν και να πονάνε, ένα παιδικό σώμα να σφίγγεται και να καταρρέει και μια ψυχή να κλειδώνεται στο σκοτάδι; Μια αθώα, παιδική ψυχή μόλις έσβησε και ζει στο σκοτάδι. Γιατί κανένας δε μίλησε, κανένας δεν το προστάτεψε. Και τότε αναφερόμαστε σε ένα έγκλημα, ίσως το μεγαλύτερο και χειρότερο από όλα, την παιδική σεξουαλική κακοποίηση.

Μετά από αυτό, βλέπεις ένα παιδί να κλαίει από τη μια και από την άλλη να μην αντιδρά καθόλου, να προσπαθεί να ξεπλύνει την ντροπή που υπέστη και να μην τα καταφέρνει, να φοβάται να εμπιστευτεί και να βρίσκει παρηγοριά σε μια άλλη «φίλη»,  την ηρωίνη, γιατί αυτή το  βοηθάει έστω και λίγο να ξεχνάει το δράμα που πέρασε. Και τότε πέφτει για ύπνο γιατί θέλει να συνεχίσει να μη θυμάται, για να ξεφύγει από αυτήν την τρομερή πραγματικότητα. Και αφού, το δράμα δε σβήνει εντελώς, αποφασίζει να θέσει ένα τέλος στη ζωή του.
Αυτή είναι μια περίπτωση από τις πολλές! Ίσως μια από αυτές που δεν μαθεύτηκε ποτέ το δράμα της.
Πόσα παιδιά ακόμα πρέπει να υποφέρουν από αυτό το έγκλημα; Σε τι έφταιξαν για να υποφέρουν; ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Στην Ευρώπη, σχεδόν ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή και κακοποίησης. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα-θύτες προέρχονται από το  οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού (πατέρας, παππούς, θείος, οικογενειακοί φίλοι, κλπ).
Τότε, η ικανότητα που παιδιού να εμπιστεύεται άλλους κλονίζεται και οι ανάγκες του για αγάπη, ασφάλεια, φροντίδα, προστασία θάβονται βαθιά μέσα του.

Η σεξουαλική κακοποίηση επιφέρει ένα τραύμα, είτε αυτό πλήττει το σώμα, είτε τη ψυχή (το συναίσθημα) και όταν υποφέρει το σώμα υποφέρει και η ψυχή. Η σεξουαλική κακοποίηση οδηγεί σε μακροχρόνιες ψυχολογικές επιπτώσεις, ωστόσο δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρότυπο συμπτωμάτων.

Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση συνδέεται με πολλαπλές ανεπιθύμητες συμπεριφορές υγείας, με το άγχος(αϋπνία, εφιάλτες), την κατάθλιψη, τη χαμηλή αυτοπεποίθηση που προκύπτει από τα συναισθήματα ντροπής και ενοχών που βασανίζουν το παιδί και την ενδεχόμενη επαναθυματοποίηση. Επίσης, υπάρχουν άτομα που  αναπτύσσουν τη μετα-τραυματική διαταραχή άγχους (PTSD), το μετατραυματικό σύνδρομο, του οποίου τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αναδρομές στο παρελθόν και εφιάλτες για το τραυματικό γεγονός, που είναι τόσο σαφείς σαν να είναι πραγματικοί.

Ένα άτομο που έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά μπορεί να προσπαθήσει σκληρά για να αποφύγει ότι του  υπενθυμίζει αυτήν την τραυματική εμπειρία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει το κράτημα των σκέψεών και των συναισθημάτων του χωριστά, επιλέγοντας μόνο να σκέφτεται αντί να αισθάνεται και την αποσύνδεση από τον γύρω κόσμο του και μοιάζει ή δείχνει, σαν να είναι συνήθως σε μια μόνιμη αφηρημάδα.

Υπάρχουν άτομα που έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις, όπως το να αυτοτραυματίζονται ή να εξαρτώνται από ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ ή ακόμα και να οδηγούνται στην αυτοκτονία.

Η σεξουαλική κακοποίηση αφήνει βαθιά τραύματα στο παιδί και ο χρόνος δεν είναι σε καμία περίπτωση γιατρός. Το παιδί αλλά και ο αυριανός ενήλικας χρειάζεται άμεσα βοήθεια από ειδικούς και ψυχολόγους, για να μπορέσει να έλθει αντιμέτωπος με το τραυματικό γεγονός και να ξεκινήσουν τα τραύματα να επουλώνονται.